17 Шунда Аллаһы аларга каршы калдайлыларның+ патшасын китерде. Тегесе, килеп, аларның изге йорттагы+ егетләрен кылычтан кичерде;+ аның җаны егетен дә, кызын да, картын да, хәлсезен дә жәлләмәде.+ Аллаһы бөтенесен аның кулына тапшырды.+

7 Бабы́л — Йәһвә кулындагы алтын касә.

Ул бөтен җирне исертте.

Халыклар аның шәрабын эчте.+

Менә ни өчен алар акылдан язды.+

19 Шуңа күрә Аллаһы Тәгалә Йәһвә болай ди: „Мин Мисыр җирен Бабыл патшасы Нәбукаднизарга бирермен.+ Ул аның байлыкларын алып китәр, күп хәрби табыш алыр һәм аны талар. Бу Бабылның гаскәренә түләү булыр“.

18 И патша, Аллаһы Тәгалә синең әтиең Нәбукаднизарга патшалык, бөеклек, хөрмәт һәм дан-шөһрәт бирде.+ 19 Аллаһы аңа шундый бөеклек биргәнгә, бөтен халыклар, милләт һәм төрле тел кешеләре аңардан куркып, калтырап торды.+ Патша ни теләсә шуны эшләде: үтерәсе килсә, үтерде; исән калдырасы килсә, исән калдырды; югары күтәрәсе килсә, югары күтәрде; түбәнсетәсе килсә, түбәнсетте.+