27 Гайсә үз юлын дәвам итте, һәм аңа ике сукыр кеше+ иярде. Алар: «Давыт Улы, безгә шәфкатьле бул»,— дип кычкырып барды.

46 Шуннан соң алар Әрихәгә килделәр. Гайсә, аның шәкертләре һәм күп санлы халык Әрихәдән чыгып барганда, юл читендә сукыр фәкыйрь Бартимә́й (Тимә́й улы) утыра иде.+ 47 Ул Насаралы Гайсәнең үтеп барганын ишеткәч: «Давыт Улы,+ Гайсә, миңа шәфкатьле бул!» — дип кычкыра башлады.+ 48 Күпләр аны шелтәләп, аңа дәшмәскә кушты, әмма ул тагын да ныграк: «Давыт Улы, миңа шәфкатьле бул!» — дип кычкыруын дәвам итте. 49 Гайсә туктады да: «Чакырыгыз аны»,— диде. Шунда сукырны чакырып: «Кыю бул! Тор, ул сине чакыра»,— диделәр. 50 Ул өске киемен салып ташлады да, сикереп торып, Гайсә янына китте. 51 Гайсә аңардан: «Сиңа нәрсә эшлим?» — дип сорады. «Остаз,+ күзләрем яңадан күрә башласын иде»,— диде аңа сукыр кеше. 52 Гайсә аңа: «Бар. Иманың сине савыктырды»*+,— диде. Теге кеше шунда ук күрә башлады+ һәм кешеләр белән бергә Гайсәгә ияреп китте.

35 Гайсә Әрихәгә якынлашып килгәндә, юл читендә бер сукыр хәер сорашып утыра иде.+ 36 Күп халыкның үтеп баруын ишеткәч, ул нәрсә булганын сорый башлады. 37 «Насаралы Гайсә үтеп бара!» — диделәр аңа. 38 Шунда ул: «Гайсә, Давыт Улы, миңа шәфкатьле бул!» — дип кычкыра башлады. 39 Алда баручылар аны шелтәләп, аңа дәшмәскә кушты, әмма ул тагын да ныграк: «Давыт Улы, миңа шәфкатьле бул!» — дип кычкыруын дәвам итте. 40 Гайсә туктады да, аны үз янына китерергә кушты. Ул килгәч, Гайсә аңардан: 41 «Сиңа нәрсә эшлим?» — дип сорады. Тегесе аңа: «Хуҗам, күзләрем яңадан күрә башласын иде»,— диде. 42 Шунда Гайсә: «Күзләрең күрсен. Иманың сине савыктырды»*+,— диде аңа. 43 Теге кеше шунда ук күрә башлады һәм, Аллаһыны данлап, Гайсәгә ияреп китте.+ Барлык кешеләр, моны күреп, Аллаһыны мактадылар.+