24 Бервакыт диңгездә көчле давыл купты, һәм көймә өстенә дулкыннар ябырыла башлады, ә Гайсә йоклап ятты.+ 25 Шунда алар аның янына килеп, аны уяттылар да: «Хуҗабыз, коткар, һәлак булабыз бит!» — дип кычкырдылар. 26 Ә ул аларга: «Иманга зәгыйфьләр, ни өчен сез шулай курыктыгыз?» — диде.+ Ул торды да җил белән диңгезне тыйды, һәм гаҗәеп тынлык урнашты.+ 27 Шәкертләре исә хәйран калдылар һәм: «Кем соң ул? Хәтта җил дә, диңгез дә аңа буйсына»,— диделәр.

37 Кинәт чиктән тыш көчле давыл күтәрелде. Дулкыннар көймәгә бәргәнгә, көймә су белән тулды.+ 38 Ә Гайсә көймәнең арткы өлешендә башын мендәргә куеп йоклый иде. Алар аны уятып: «Остаз, һәлак булабыз бит. Сиңа барыбермени?» — диделәр. 39 Шунда Гайсә, торып, җилне тыйды, ә диңгезгә: «Шаулама! Тынычлан!»+ — диде. Җил басылды, һәм гаҗәеп тынлык урнашты.+ 40 «Ни өчен сез шулай курыктыгыз? Әле дә иманыгыз юкмыни?» — дип сорады ул алардан. 41 Ләкин аларны көчле курку биләп алган иде, һәм алар бер-берсенә: «Кем соң ул? Хәтта җил дә, диңгез дә аңа буйсына»,— диделәр.+