33 «Шул көннәрдән соң,— ди Йәһвә,— мин Исраил йорты белән мондый килешү төзермен: канунымны аларның эчләренә салырмын+ һәм аны йөрәкләренә язып куярмын.+ Мин аларның Аллаһысы булырмын, ә алар минем халкым булыр».+

34 «„Инде беркем дә үз якынын һәм үз кардәшен: „Йәһвә турында белем ал!“+ — дип өйрәтмәс. Чөнки аларның барысы — кечесеннән алып бөегенә кадәр — мине белерләр.+ Мин бит аларның җинаятьләрен кичерермен һәм гөнаһларын инде исемә төшермәм“,— ди Йәһвә».+

2 Күп халыклардан чыккан кешеләр килеп, болай дип әйтер:

Ул безне үз юлларына өйрәтер.

Без аның юлларыннан йөрербез».