8 Хатыннар шунда ук төрбәдән чыктылар. Алар бик нык курыккан иде, әмма шул ук вакыт бик шат иделәр һәм аның шәкертләренә сөйләргә дип йөгереп киттеләр.+

39 Кулларыма һәм аякларыма карагыз, бу мин. Миңа кагылыгыз һәм үзегез күрегез, рухның тәне һәм сөяге юк, ә миндә, күргәнегезчә, бар». 40 Моны әйткәннән соң, ул аларга кулларын һәм аякларын күрсәтте. 41 Алар шатлыктан һәм гаҗәпләнүдән әле дә ышанмый торганга, ул алардан: «Ашарга берәр нәрсәгез бармы?» — дип сорады.+

19 Шәкертләр шул ук көнне кич белән, яһүдләрдән курыкканга йорт ишекләрен бикләп, җыелып утыралар иде. Шунда Гайсә килеп керде һәм араларына басып, аларга: «Исән-имин булыгыз»,— диде.+ 20 Шулай дигәннән соң, ул аларга кулларын һәм кабыргаларын күрсәтте.+ Шәкертләр, Хуҗаларын күргәч, бик куандылар.+