Ишагыя
10 Зыянлы кагыйдәләрне гамәлгә керткән,+
Мәрхәмәтсез күрсәтмәләрне туктаусыз әзерләп торган кешеләргә кайгы!
2 Алар моны ярлыларның законлы таләпләрен кире кагар өчен,
Халкымдагы мескеннәрне гадел хөкемнән мәхрүм итәр өчен эшли.+
4 Тоткыннар арасында бөгелергә генә
Яки үлгәннәр арасында егылырга гына кала.
Шунлыктан аның ачуы басылмый,
Аның кулы һаман да җәза бирер өчен күтәрелгән хәлдә кала.+
Мин аңа аларны талап күп табыш алырга,
Аларны урамнардагы пычракны таптаган сыман таптарга кушармын.+
7 Ләкин аның ниятләре башка булыр,
Ул үз йөрәгендә башкача уйлар,
Чөнки аның йөрәгендә аз халыкларны гына түгел, ә күп халыкларны
Юк итәргә һәм җимерергә ният булыр.
8 Чөнки ул болай ди:
„Бар мирзаларым патшалар түгелме?+
9 Кәлнә́+ Кархеми́ш+ кебек түгелме?
10 Минем кулым файдасыз илаһларның патшалыкларын яулап алды,
Аларның потлары Иерусалим һәм Сама́риянең потларыннан да күбрәк иде!+
11 Мин Сама́риягә һәм аның файдасыз илаһларына эшләгәнне
Иерусалимга һәм аның потларына да эшләмәмме әллә?“+
12 Йәһвә Сио́н тавында һәм Иерусалимда бар эшләрен тәмамлагач, Ул* Ассирия патшасына тәкәбберлеге һәм һавалы, горур карашы өчен җәза бирер.+ 13 Чөнки ул болай ди:
„Мин моны үз кулымның көче белән,
Үз зирәклегем белән башкарырмын, чөнки мин зирәк.
Мин халыкларның чикләрен алып куярмын,+
Аларның байлыкларын талармын,+
Андагы яшәүчеләрне куәтле кешедәй үземә буйсындырырмын.+
14 Кош оясына кулы җиткән кешедәй,
Мин дә кулымны сузып, халыкның байлыкларын талармын.
Караучысыз калган йомыркаларны җыйган кеше кебек,
Мин бөтен җирне басып алырмын!
Беркем дә канатларын какмас, авызын ачмас һәм чыелдамас“».
15 Балта — үзе белән чабучы кешедән,
Пычкы пычкычыдан өстен күтәрелерме?
Юл таягы+ үзен тоткан кешене селкетә алырмы?
Яки таяк үзен күтәргән кешене күтәрә алырмы?
16 Шуңа күрә Раббы — Гаскәрләр Иясе Йәһвә —
Ассириянең таза кешеләрен алҗытып бетерер+
Һәм аның даны астына ут яндырып җибәрер.+
Ут кабынып китеп, Ассирия патшасының чүп үләннәрен һәм чәнечкеле куакларын бер көндә йотар.
18 Ул аның урманының һәм җимеш бакчасының данын тулысынча* юк итәр.
Ул чирле кеше кипкәндәй сүнә барыр.+
19 Аның урманында агачлар шулкадәр аз калыр,
Хәтта малай аларны санап чыга алыр.
20 Ул көнне Исраилдә калган кешеләр,
Ягъкуб йортында исән калганнар
Үзләренә һөҗүм иткән халыкка инде таянмас.+
Алар тугрылык белән Йәһвәгә —
Исраилнең Изге Аллаһысына таяныр.
24 Шуңа күрә Аллаһы Тәгалә — Гаскәрләр Иясе Йәһвә болай ди: «Сионда яшәүче халкым, Мисыр кебек сиңа кат-кат таяк белән суккан+ һәм юл таягын сиңа күтәргән ассирияледән курыкма.+ 25 Бик тиздән хөкем тәмамланыр. Ачуым аларга юнәлер, һәм алар юкка чыгар.+ 26 Гаскәрләр Иясе Йәһвә, Өрә́б кыясы янында Мидьянны җиңгән вакыттагы кебек,+ аңа каршы чыбыркы селтәр.+ Аның таягы диңгез өстеннән булыр. Ул аны Мисырда күтәргән кебек күтәрер.+
Ул Мигро́н аша үтте,
Михмаста+ олауларын калдыра.
Рама́ калтырый, Шаулның шәһәре Гибәдә+ яшәүчеләр качты.+
30 И Галли́м халкы, кычкыр һәм аваз сал!
Лаишә́, игътибар ит!
И мескен Анату́т!+
31 Мадминә́ качып китте.
Гебимдә яшәүчеләр ышык урын эзләде.
32 Шул көнне ул Нобта+ тукталыр.
Ул Сио́н шәһәре тавына —
Иерусалим торган калкулыкка — йодрыгын селки.
Иң биек агачлар киселә,
Һәм биекләр түбән ителә.