Зәбур
Давытның мәдхиясе. Җыр.
110 Йәһвә минем Хуҗама:
2 Хакимлек таягыңны сузып, Йәһвә Сионнан:
«Бар, дошманнарың арасында хакимлек ит»+,— дияр.
3 Син үз гаскәреңне сугышка алып барган көнне* халкың әзер торыр.
Синең таң тудырган чык бөртекләредәй гаять күп яшьләрең бар.
Алар аша мәһабәт изгелек чагыла.
4 Йәһвә ант итте һәм антын бозмас:*
Ул чиксез киң җирнең* идарәчесен* тар-мар итәр.
7 Ул* юл буендагы агымсудан су эчәр.
Шунлыктан башы югары күтәрелгән булыр.