Амус
Алар — иң мөһим халыкның атаклы кешеләре,
Аларга Исраи́л йорты йөри.
2 Кәлне́ шәһәрен үтеп чыгыгыз һәм карагыз.
Аннан Бөек Хаматка барыгыз,+
Филистилеләр яшәгән Гефка төшегез.
Әллә алар ике патшалыгыгыздан яхшыракмы?
Әллә аларның җире сезнең җирегездән зурракмы?
3 Сезнең бәла көне турында уйлыйсыгыз килми.+
Сездә җәбер-золым хөкем сөрә.+
4 Сез фил сөягеннән+ ясалган ятакларда җәелеп һәм диваннарда сузылып ятасыз,+
Көтүнең иң яхшы сарык тәкәләрен һәм көр үгезләрне* ашыйсыз.+
Әмма Йосыфка төшкән бәла турында уйлап та бирмисез.+
7 Шуңа күрә сез сөргенгә китүчеләрнең беренчеләре булып барырсыз,+
Һәм сузылып яткан кешеләрнең тыелгысыз эчү мәҗлесләре бетәр.
8 „Аллаһы Тәгалә Йәһвә үзе белән ант итте+,— дип әйтә Гаскәрләр Иясе Йәһвә,—
Мин Ягъкубның горурлыгына җирәнеп карыйм,+
Ныгытылган манараларын нәфрәт итәм+
Һәм шәһәрне андагы бар нәрсәсе белән бергә дошманга бирермен.+
9 Берәр йортта ун кеше калса, алар да үләр. 10 Аларның туганы килеп, гәүдәләрен чыгарыр һәм бер-бер артлы яндырыр. Ул аларның сөякләрен йорттан чыгарып, йортның эчке бүлмәләрендә калган кешедән: „Анда тагын берәрсе калдымы?“ — дип сорар. Тегесе: „Беркем дә юк!“ — дип җавап кайтарыр. Шунда ул: „Дәшмә! Хәзер Йәһвә исемен телгә алу вакыты түгел“,— дияр“.
11 Чөнки Йәһвә үзе әмер биргәндә,+
Бөек йортлар җимерелеп төшәр
Һәм кечкенә йортлар хәрабәләр өеменә әйләнер.+
12 Атлар кыя өстендә чабамы?
Кем дә булса анда эре терлек белән сукалармы?