Зәбур

43 И Аллаһым, хөкем ит мине,+

Тугрылыксыз халыкка каршы булган хөкем эшемне якла.+

Алдакчы һәм гаделсез кешедән коткар мине.

2 Син бит минем Аллаһым, ныгытмам минем.+

Нигә син мине кире кактың?

Нишләп мин дошман җәберләвеннән кайгырып йөрергә тиешмен?+

3 Үз яктылыгыңны һәм хакыйкатеңне җибәр.+

Алар мине йөртсеннәр иде,+

Изге тавыңа һәм бөек чатырыңа алып барсыннар иде.+

4 Шунда мин Аллаһының мәзбәхе янына,+

Чиксез шатлыгым Аллаһысы янына килермен.

Һәм сине, и Аллаһы, Раббым минем, арфа уйнап мактармын.+

5 Ник күңелем төшенке?

Ник эчемдә шундый тынычсызлык?

Аллаһыны көт,+

Ул бит Бөек Коткаручым, Аллаһым минем; аны мактаудан туктамам.+