Зәбур

79 И Аллаһы, халыклар мирасыңны басып алды,+

Изге гыйбадәтханәңне нәҗесләде,+

Иерусалимны хәрабәләр өеменә әйләндерде.+

2 Алар хезмәтчеләреңнең мәетләрен күк кошларына азык итеп бирде,

Тугрыларыңның гәүдәләрен җирдәге ерткыч хайваннарга бирде.+

3 Иерусалим буйлап аларның канын судай түкте,

Аларны күмәргә кеше калмады.+

4 Без күршеләребез алдында мәсхәрәгә калдык,+

Әйләнә-тирәбездәгеләр бездән көлә, безне мыскыллый.

6 Ярсуыңны сине танып белмәгән халыкларга,

Исемеңне чакырмаган патшалыкларга яудыр.+

7 Чөнки алар Ягъкубны йотты,

Аның туган җирен һәлак итте.+

Безгә мәрхәмәтеңне күрсәтергә ашык,+

Чөнки безне бик нык кимсетәләр.

9 И Аллаһы, безнең Коткаручыбыз,+

Данлыклы исемең хакына безгә ярдәм ит.

Хезмәтчеләреңнең түгелгән каны өчен үч алынганын халыклар белсен иде,

Һәм бу безнең күз алдыбызда булсын иде.+

12 И Йәһвә, сине мыскыллаганнары өчен,+

Күршеләребезгә җиделәтә түлә.+

13 Шулчак без — синең халкың һәм көтүлегеңдәге сарыкларың+ —

Сиңа мәңге рәхмәтләр белдерербез,

Буыннан-буынга сине мактарбыз.+