Зәбур

137 Бабы́л елгалары буенда+ утырдык без,

Сионны искә төшереп еладык.+

2 Шундагы* тупыл агачларына

Арфаларыбызны элеп куйдык.+

3 Яулап алучыларыбыз бездән җыр сорый иде,+

Мыскыллап көлүчеләребез кәеф-сафа өчен:

4 Ләкин чит-ят җирдә

Йәһвә җырын ничек җырлыйк инде?

5 И Иерусалим, әгәр дә сине онытсам,

Уң кулым үз осталыгын онытсын.*+

6 Сине исемдә тотмасам,

Иерусалимны иң зур шатлыкларымнан да+

Өстен куймасам,

Телем аңкавыма ябышсын.

7 И Йәһвә Аллаһы,

Иерусалим җимерелгән көнне эдомлыларның:

8 Әй тиздән бөлгенлеккә төшәчәк Бабыл шәһәре,+

Син безнең белән ничек эш иткән булсаң,

Синең белән дә шулай эш иткән берәү бәхетле булыр.+

9 Балаларыңны тотып алып,

Кыяташка атып бәргән берәү бәхетле булыр.+