Ишагыя

Мин сине югарылармын, исемеңне мактармын,

Чөнки син борынгы заманнардан ниятләгән+

Искиткеч нәрсәләр эшлисең.+

2 Син каланы ташлар өеменә,

Ныгытылган шәһәрне хәрабәләргә әйләндердең.

Чит ил кешесенең шәһәре шәһәр түгел инде,

Ул беркайчан да яңадан торгызылмас.

3 Шуңа күрә көчле халык сине данлар,

Залим халыкларның шәһәре синнән куркыр.+

4 Чөнки син мескеннәр өчен ныгытма,

Авыр вакытында ярлы өчен ныгытма булдың.+

Коеп яуган яңгырдан ышык урын,

Кояш эссесеннән күләгә булдың.+

Залимнәрнең сулышы диварга бәрелгән давыл кебек,

5 Кибеп беткән җирдәге эсселек кебек булганда,

Син чит кешеләрнең шау-шуын басасың.

Болытның күләгәсе астында кызулык сүрелгән кебек,

Залимнәрнең җыры тына.

6 Гаскәрләр Иясе Йәһвә бу тауда+ бөтен халыклар өчен

Затлы ашамлыклар тулы,+

Иң яхшы шәраб* куелган,

Җелек тулы яхшы ризыклар,

Сөзелгән иң яхшы шәраб куелган мәҗлес оештырыр.

7 Ул шул тауда бөтен халыкларны каплап торган япманы,

Бөтен милләтләр өстеннән тукылган җәймәне алып ташлар.

8 Ул үлемне мәңгегә юк итәр,*+

Аллаһы Тәгалә Йәһвә бөтен кешеләрнең күз яшьләрен сөртер.+

Бөтен җирдә үз халкын хурлыктан азат итәр,

Чөнки моны Йәһвә үзе әйтте.

Без аңа өметләндек,+

Һәм ул безне коткарыр.+

10 Йәһвәнең кулы шул тау өстендә булыр,+

Һәм салам тирес өемендә тапталган кебек,

Моабны үз урынында таптарлар.+

11 Йөзүче йөзгәндә кулларын сузып суга суккандай,

Ул да, кулын сузып, Моабка сугар,

Үз кулының оста хәрәкәтләре белән

Аның тәкәбберлеген юкка чыгарыр.+

12 Ныгытылган шәһәрне һәм аны саклап торган биек диварларын

Ул җимерер.