Козгын

Козгын — Изге Язмаларда искә алынган беренче кош (Яр 8:7). Ул яхшы оча, шулай ук аны иң ияләшүчән һәм тапкыр кош дип саныйлар. Әюпкә табигатьтәге зирәклек турында сабак биргәндә, Йәһвә үзе «козгынга ризык бирә» дигән (Әп 38:41). Мәдхия җырлаучының сүзләре буенча, козгын ата-аналар, ач балаларының чыелдавын басар өчен, китергән ризыкны Йәһвә кайгыртып бирә (Зб 147:9). Гайсә дә үз шәкертләрен Аллаһының кайгыртуына ышандырыр өчен козгыннар турында әйткән: ул аларны Аллаһы андый кошларны кайгырта икән, үз хезмәтчеләренең ихтыяҗларын һичшиксез кайгыртачак дип инандырган. Канун килешүе буенча, козгын нәҗес булган, аны ашарга ярамаган (Лв 11:13, 15). Аллаһы нәҗес козгыннарны кайгырта икән, без шуңа ышана алабыз: ул үзенә таянган кешеләрне беркайчан да калдырмаячак.