Гайсә «тыңлаучан булырга өйрәнгән»

Гайсә һәрвакытта да Йәһвәгә тыңлаучан булган (Яхъя 8:29). Ни өчен соң алайса Изге Язмаларда ул «кичергән газаплары аша тыңлаучан булырга өйрәнгән» дип әйтелә? (Евр. 5:8)

Гайсә җирдә яшәгәндә күктә очрамаган хәл-шартларга очраган. Мәсәлән, аны Йәһвәгә тугры, әмма камилсез әти-әнисе үстергән (Лүк 2:51). Ул явыз дини җитәкчеләр һәм гаделсез идарәчеләр кулыннан газап чиккән (Мат. 26:59; Марк 15:15). Аннары аны җәфалап үтергәннәр. Изге Язмаларда Гайсә «үзен басынкыландырды һәм үлеменә кадәр... Аллаһыга тыңлаучан булып калды» дип әйтелә (Флп. 2:8).

Шулай итеп Гайсә җирдә тыңлаучанлык күрсәтергә яңача өйрәнгән. Нәтиҗәдә, ул «безнең хәлгә керә алучы» Патшабыз һәм Баш руханиебыз булып киткән (Евр. 4:15; 5:9). Гайсә газап чигеп тыңлаучан булырга өйрәнгәннән соң, Йәһвә аны тагы да яхшырак куллана алган. Без дә, авыр шартларда тыңлаучанлык күрсәтсәк, Йәһвә өчен кадерлерәк һәм файдалырак булып китәрбез (Ягък. 1:4).