Сукалау

Җирне гадәттә көз көне сукалаганнар. Ул вакытта яңгырлар эссе җәй айларындагы кояш корытып катырган җирне йомшарткан. (Ә15 кушымт. кара.) Кайбер сабаннар, бәлки, тимер очлыгы булган очланган таяктан торган; ул таяк борыска беркетелгән, һәм аны бер я берничә хайван тартып барган. Җир сөрелгәннән соң, орлык чәчкәннәр. Сукалау гадәти эш булганга, Еврей Язмаларында ул еш кына мисалларда искә алына (Хк 14:18; Иш 2:4; Ир 4:3; Мик 4:3). Гайсә мөһим тәгълиматларны аңлатыр өчен күп тапкыр игенчелек эшләрен кулланган. Мәсәлән, ул, ашкынучан шәкерт булуның мөһимлеген ассызыклар өчен, сөрү эшен искә алган (Лк 9:62). Игенче үз эшеннән бүленсә, ул кыек буразналар ясар иде. Шул рәвешчә, Мәсихнең шәкерте үз вазифаларын үтәүдән читкә китсә я бүленсә, ул Аллаһы Патшалыгы өчен яраксыз булып китә.