20 «Син Шебадан — ла́дан,

Ерак илдән татлы камыш* китерәсең. Миңа аларның ни кирәге бар?

Синең тулаем яндыру корбаннарың кабул итәрлек түгел,

Бүләкләрең мине сөендерми».+