Искәрмә

b Йәзәкил 2:8; 3:2—4: «Син исә, адәм улы, мин әйткәннәремне тыңла. Бу фетнәче йорт кебек, фетнәче булма. Авызыңны ач һәм мин сиңа биргәнне аша. Мин авызымны ачтым, һәм ул миңа бу төргәкне ашарга бирде һәм әйтте: „Адәм улы, мин сиңа биргән төргәк белән карыныңны тутыр һәм эчеңне тукландыр“. Мин аны ашый башладым, һәм ул минем авызымда бал кебек татлы булды. Аннары ул миңа болай диде: „Адәм улы, Исраил йортына бар һәм аларга минем сүзләремне әйт“».