Йәзәкил

36 «Адәм улы, Исраи́л таулары турында пәйгамбәрлек ит: „И Исраил таулары, Йәһвәнең сүзен тыңлагыз. 2 Аллаһы Тәгалә Йәһвә болай ди: „Дошманнар сезнең турында: „Әһә! Хәтта борынгы биеклекләр дә безнеке булып китте!“ — дип әйтте“.+

3 Шуңа күрә болай дип пәйгамбәрлек ит: „Аллаһы Тәгалә Йәһвә болай ди: „Башка халыкларның калдыгы сезне үз милке итсен өчен, дошманнар сезгә бар яклардан һөҗүм итеп сезне буш калдырды. Сез кеше теленнән төшмисез һәм сезгә яла ягып торалар.+ 4 Шуңа күрә, и Исраил таулары, Аллаһы Тәгалә Йәһвәнең сүзен тыңлагыз! Тауларга һәм калкулыкларга, су агымнарына һәм үзәннәргә, буш калдырылган хәрабәләргә һәм тирә-яктагы халыкларның калдыгы тарафыннан таланган+ һәм мыскыллап көлүгә дучар булган ташландык шәһәрләргә Аллаһы Тәгалә Йәһвә болай ди,+ 5 боларның барысына Аллаһы Тәгалә Йәһвә болай дип әйтә: „Мин ялкынлы ашкыну белән+ халыкларның калдыгына һәм бөтен Эдомга каршы сөйләрмен. Алар җиремнең көтүлекләрен үзләренеке итәр өчен һәм аны талар өчен,+ җиремә зур шатлык белән ия булды, аны аяусыз мәсхәрәләп+ үзенә алды“.

6 Шуңа күрә Исраил җире турында пәйгамбәрлек ит, тауларга һәм калкулыкларга, су агымнарына һәм үзәннәргә әйт: „Аллаһы Тәгалә Йәһвә болай ди: „Менә! Халыклар сезне мәсхәрәләде,+ шуңа күрә мин ашкыну һәм ачу белән сөйләрмен“.

7 Шуңа күрә Аллаһы Тәгалә Йәһвә болай ди: „Мин кулымны күтәреп ант итәм: тирә-яктагы халыклар үзләре оятка калыр.+ 8 Ә сезнең, и Исраил таулары, ботакларыгыз үсеп чыгар һәм сез Исраил халкым өчен җимешләр китерерсез,+ чөнки алар тиздән кире кайтыр. 9 Мин сезнең белән, һәм мин сезгә таба борылырмын. Сезне эшкәртерләр һәм сезгә орлыклар чәчәрләр. 10 Мин халкыңны — бөтен Исраил халкын, аларның барысын ишәйтермен, шәһәрләрдә кешеләр яшәр,+ ә хәрабәләр торгызылыр.+ 11 Әйе, мин халкыңны һәм малыңны ишәйтермен.+ Алар күпсанлы һәм үрчемле булыр. Кешеләр сездә элекке көннәрегездә яшәгән кебек яшәр,+ һәм сез элекке көннәрегезгә караганда күпкә рәхәтрәк яшәрсез.+ Мин шулай эшләрмен. Шунда сез минем Йәһвә икәнемне белерсез.+ 12 Сездә халык — Исраил халкым йөрер. Мин шулай эшләрмен. Алар сезгә ия булыр.+ Сез аларның мирасы булырсыз, һәм сез аларны бүтән беркайчан да балаларсыз калдырмассыз“».+

13 «Аллаһы Тәгалә Йәһвә болай ди: „Алар сезгә: „Син — халыкны йотучы һәм үз халыкларын балаларыннан мәхрүм итүче җир“,— дип әйтә, 14 шуңа күрә син халыкны бүтән йотмассың һәм үз халыкларыңны балаларсыз калдырмассың“,— ди Аллаһы Тәгалә Йәһвә. 15 „Халыклар сине бүтән кимсетмәс һәм синнән мыскыллап көлмәс.+ Мин шулай эшләрмен. Халыкларың өчен абыну ташы бүтән булмассың“,— дип әйтә Аллаһы Тәгалә Йәһвә».

16 Йәһвә миңа тагын болай диде: 17 «Адәм улы, Исраил халкы үз җирендә яшәгәндә, алар аны үз юллары һәм үз эшләре белән нәҗесләде.+ Аларның юллары минем өчен күрем күргән хатынның нәҗеслеге сыман булды.+ 18 Алар бу җирдә кан койды һәм бу җирне үз җирәнгеч потлары* белән нәҗесләде,+ шуңа күрә мин ярсуымны аларга яудырдым.+ 19 Мин аларны халыклар арасына тараттым һәм илләр арасына чәчтем.+ Мин аларны юлларына һәм эшләренә карап хөкем иттем. 20 Ләкин алар шул халыкларга килгәч, кешеләр алар турында: „Бу — Йәһвәнең халкы, ләкин аларга үз җирләрен калдырырга туры килде“,— дип әйтеп, изге исемемне нәҗесләде.+ 21 Исраил халкы шул халыклар арасында исемемне нәҗесләсә дә, мин изге исемем турында кайгыртырмын».+

22 «Шуңа күрә Исраил халкына әйт: „Аллаһы Тәгалә Йәһвә болай ди: „И Исраил халкы, мин сезнең хакка түгел, ә үз изге исемем хакына — сез шул халыклар арасында нәҗесләгән исемем хакына эш итәрмен“.+ 23 „Халыклар арасында нәҗесләнгән исемемне — сез алар арасында нәҗесләгән бөек исемемне — мин, һичшиксез, изге итәрмен.+ Мин халыкларның күз алдында сезнең арагызда изге ителгәч, алар минем Йәһвә икәнемне белерләр+,— дип әйтә Аллаһы Тәгалә Йәһвә.— 24 Мин сезне халыклардан алырмын, бар илләрдән җыярмын һәм үз җирегезгә кайтарырмын.+ 25 Мин сезгә чиста су сибәрмен, һәм сез саф булырсыз.+ Мин сезне бар нәҗеслегегездән+ һәм бар җирәнгеч потларыгыздан+ чистартырмын. 26 Мин сезгә яңа йөрәк бирермен+ һәм сезгә яңа рух салырмын.+ Мин күкрәкләрегездән таштай каты йөрәкне алып куярмын+ һәм сезгә йомшак йөрәк* бирермен. 27 Мин рухымны сезгә салырмын, һәм сез күрсәтмәләрем буенча яшәрсез,+ хөкем карарларымны үтәп, аларны тотарсыз. 28 Шунда сез мин ата-бабаларыгызга биргән җирдә яшәрсез. Сез минем халкым булырсыз, ә мин сезнең Аллаһыгыз булырмын“.+

29 „Мин сезне бөтен нәҗеслегегездән коткарырмын һәм ашлыкка мул уңыш китерергә кушармын. Мин сезгә ачлык җибәрмәм.+ 30 Агачларга — мул җимеш, кырларга мул уңыш бирергә кушармын, шулай итеп сез халыклар арасында ачлык аркасында хурлыкка бүтән дучар булмассыз.+ 31 Шунда сез үз явыз юлларыгызны һәм үз начар эшләрегезне исегезгә төшерерсез. Үз гаебегез һәм үз җирәнгеч эшләрегез аркасында сез үз-үзегездән җирәнерсез.+ 32 Ләкин шуны белегез: мин моны эшләсәм дә, сезнең хакка эшләмим.+ Үз юлларыгыз аркасында оятка һәм мәсхәрәгә калыгыз,“— ди Аллаһы Тәгалә Йәһвә.

33 Аллаһы Тәгалә Йәһвә болай ди: „Мин сезне бар гаебегездән чистартачак көнне шәһәрләрне кешеләр белән тутырырмын,+ ә хәрабәләр төзекләндерелер.+ 34 Бу җир буенча үтеп баручы һәркем аны буш һәм ташландык хәлдә күргән булса да, ул эшкәртелер. 35 Кешеләр болай дияр: „Бу буш җир Гадә́н бакчасына охшаш булып китте.+ Буш, җимерелгән һәм хәрабәләргә әйләндерелгән шәһәрләр хәзер ныгытылган, һәм анда кешеләр яши“.+ 36 Сезнең тирә-ягыгызда калган халыклар шуны белерләр: мин, Йәһвә, җимерелгәнне торгыздым һәм буш калган җирне үсемлекләр белән тутырдым. Мин, Йәһвә, моны әйттем һәм башкардым“.+

37 Аллаһы Тәгалә Йәһвә болай ди: „Мин Исраил халкына үземнән үтенергә рөхсәт итәрмен һәм үтенечләрен үтәрмен: мин аларны көтүне ишәйткәндәй ишәйтермен. 38 Бәйрәмнәр вакытында+ Иерусалим күпсанлы изгеләр белән, вак терлек көтүләре белән* тулган кебек, җимерек яткан шәһәрләр дә кешеләр белән тулыр.+ Шунда алар минем Йәһвә икәнемне белерләр“».