Йәзәкил
2 Аннары ул миңа болай диде: «Адәм улы,* аякларыңа торып бас, мин синең белән сөйләшермен».+ 2 Ул минем белән сөйләшкәндә, миңа Аллаһы рухы иңде һәм, мин Сөйләүчене ишетә алсын өчен, мине аякка бастырды.+
3 Ул сүзен дәвам итеп миңа болай диде: «Адәм улы, мин сине Исраи́л халкына+ — миңа каршы фетнә күтәргән фетнәчел халыкларга җибәрәм.+ Алар үз ата-бабалары белән бергә шушы көнгә хәтле миңа каршы гөнаһ кылып тора.+ 4 Мин сине дорфа һәм каты күңелле кешеләргә җибәрәм.+ Аларга әйт: „Аллаһы Тәгалә Йәһвә менә нәрсә ди“. 5 Алар тыңлармы яки, фетнәчел халык булганга,+ тыңламасмы, үзләре арасында пәйгамбәр булганын, һичшиксез, белерләр.+
6 Ә син, адәм улы, чәнечкеле үсемлекләр белән куаклар һәм чаяннар арасында яшәсәң дә,*+ алардан курыкма+ һәм аларның сүзләреннән калтырап торма. Аларның сүзләреннән курыкма+ һәм, алар фетнәчел халык булганга, йөзләрен күреп котың алынмасын.+ 7 Алар тыңлармы я, фетнәчел халык булганга, тыңламасмы, аларга минем сүзләремне җиткер.+
8 Син исә, адәм улы, әйткәннәремне тыңла. Бу фетнәчел халык кебек фетнәчел булып китмә. Авызыңны ач һәм биргәнемне аша».+
9 Карасам, берәү миңа таба үз кулын сузган.+ Кулында язылган төргәк иде.+ 10 Ул аны минем алдымда җәйде, төргәкнең эченә дә, тышына да+ матәм җырлары,* кайгы һәм ыңгырашулар язылган иде.+