Һошия
И Исраи́л йорты, колак сал,
И патшаның йорты, тыңла,
Бу хөкем сүзе сезгә кагыла.
Чөнки сез — Миспәдәге тозак,
Табу́р өстенә җәелгән ятьмә.+
2 Фетнәчеләр үтерә-үтерә туя алмый.
Мин аларның барысын кисәтеп торам.*
3 Мин Ифраимны беләм,
Исраил дә миннән яшеренә алмый.
И Ифраи́м, син азгынлыкка баттың.
Исраил үзен нәҗесләде.+
Йәһвәне дә алар танымый.
5 Исраилнең горурлыгы үзенә каршы шаһитлек бирде.+
Исраил дә, Ифраим да гөнаһлар кылып абынды.
Яһүд тә алар белән бергә абынды.+
6 Үзләренең вак һәм эре терлеге белән алар Йәһвәне эзләп йөрде,
Әмма таба алмады.
Ул алардан ераклашты.+
Хәзер аларны бер ай эчендә үз мал-мөлкәтләре* белән бергә йотарлар.
8 Гибәдә — мөгез һәм Рамада+ быргы кычкыртыгыз!+
Бәйтәбендә+ сугышка өндәп кычкырыгыз. И Биньями́н, без синең артыңнан барабыз!
9 И Ифраим, җәза көнендә син коточкыч нәрсә булып китәрсең.+
Мин Исраил кабиләләре арасында нәрсә буласын игълан иттем.
10 Яһүд мирзалары биләмә чикләрен күчерүчеләргә охшаш.+
Мин аларның өсләренә ярсуымны судай коярмын.
12 Мин Ифраим өчен — көя кебек,
Яһүд йорты өчен черек сыман булдым.
13 Ифраим — үз чирен, ә Яһүд үз җәрәхәтен күргәч,
Ифраим Ассириягә китте+ һәм бөек патша артыннан хәбәрчеләр җибәрде.
Шулай да ул сезне савыктыра алмады,
Җәрәхәтегезне дә дәвалый алмады.
14 Мин Ифраим өчен — яшь арыслан сыман,
Яһүд йорты өчен көчле арыслан шикелле булырмын.
15 Китеп үз урыныма кайтырмын һәм, алар үз гаепләре аркасында тиешлесен татыганчы, шунда булырмын.
Ул вакытта алар хуплавымны эзләр.+
Газап чиккәндә, алар мине эзләр».+