Якынча б. э. 65 елында, Паул икенче тапкыр Римда тоткын ителгәндә, Тимутегә, аны Эфестән чакырып, хат язган һәм: «Маркны үзең белән алып кил»,— дип өстәгән (2 Тим. 4:11). Шулай итеп ул вакытта Марк Эфестә булган. Ул, һичшиксез, Паул сораганча, Тимуте белән Римга барырга ризалашкан. Ул чакта сәяхәт итү җиңел булмаган, ләкин Марк теләп андый ерак юлга чыккан.

«Хезмәтемдә ул миңа ярдәм итә ала»

Марк Римда Яхшы хәбәрне бәян итүдән тыш башка эшләрне дә башкарган. Паулның Тимутегә: «Маркны үзең белән алып кил»,— дигән сүзләре исегездәдер. Ни өчен Паул Маркның килүен теләгән? «Чөнки хезмәтемдә ул миңа ярдәм итә ала»,— дигән ул (2 Тим. 4:11).

Изге Язмаларда Марк бу урында хронология буенча соңгы мәртәбә искә алына, һәм бу аның турында күп нәрсәне ачыклый. Марк рәсүл, җитәкче я пәйгамбәр булып та хезмәт итмәгән. Ул хезмәтче булган, ягъни башкалар турында кайгырткан вә аларга хезмәт иткән. Һәм, һичшиксез, Паулның үлеме алдыннан ул аңа хезмәтендә ярдәм итә алган.