Сентябрь

Худа инсанийәтниң барлиқ қийинчилиқлирини һәл қилиш үчүн Әйсаға күч бәргән. Һәзрити Әйса өз мөҗүзилири арқилиқ биз йеңәлмәйдиған қийинчилиқларни йеңәләйдиғанлиғини нәмаян қилған. Мәсилән, у бизни инсанийәтниң қийинчилиқлири, йәни мирас алған гуна вә униң тәсиридин, кесәлликтин вә өлүмдин пүтүнләй азат қилиш күч-қудритигә егә (Мәт. 9:1—6; Рим. 5:12, 18, 19). Униң көрсәткән мөҗүзилири униң һәрхил кесәлликләрни давалалайдиғанлиғи, һәтта өлгәнләрни тирилдүрәләйдиғанлиғини испатлиған (Мәт. 4:23; Йоһ. 11:43, 44). Униңдин башқа, униң шиддәтлик боран-чапқунларни тизгинләш вә адәмләрни яман роһлардин қутқузуш күчи бар (Марк 4:37—39; Луқа 8:2). Йәһваниң бундақ қудритини Өз Оғлиға бәргәнлигини билиш һәқиқәтән кишиниң көңлини хатирҗәм қилиду. Худа Падишалиғи келәчәктә вәдә қилған гөзәл ишларни чоқум әмәлгә ашуриду. Әйса Мәсиһ йәр йүзидә яшиғанда көрсәткән мөҗүзиләр униң келәчәктә асмандики Худа Падишалиғиниң Падишаси сүпитидә техиму улуғирақ ишларни қилидиғанлиғини үгитиду. w23.04 3-б., 5—7 абз.

Әгәр җамаитиңиз йоған болса, җавап бериш үчүн қол көтәргән болсиңизму, сиздин соримаслиғи мүмкин. Сиз қол көтириштин ваз кечишиңиз мүмкин. Амма қол көтирип җавап беришни тохтатмаң. Һәр қетимлиқ жиғилиш үчүн бирқанчә җавапларни тәйярлаң. Җавап беришкә муһакиминиң бешида пурситиңиз болмиса, оттурида яки ахирида болиду. «Күзитиш мунари» тәтқиқ үгинишигә тәйярлиқ қилғанда, һәрбир абзацниң мақалиниң асасий айити билән қандақ бағлиниши барлиғини ойлаң. Әгәр шундақ қилсиңиз, муһакимә җәриянида яхши җавапларни берәләйсиз. Униңдин башқа чүшәндүрүш қийинирақ болған чоңқур һәқиқәтләр тилға елинған абзацларға җавап беришкә тәйярлиқ қилсиңиз болиду. Бирқанчә қетимлиқ жиғилиштин кейин йәнила җавап бериш пурситимиз йоқлиғини һис қилсиңизчу? Шундақ әһвалда жиғилиш башлиништин бурун муһакимигә йетәкчилик қилидиған бурадәргә қайси соалға җавап беришни халайдиғанлиғиңизни ейтиң. w23.04 21, 22-б., 9, 10-абз.

Йүсүп Йәһва Худаниң көрсәтмисини әмәлий қоллинишқа тәйяр болған вә бу уни техиму яхши әргә айландурған. Кам дегәндә үч қетим у Йәһвадин аилисигә мунасивәтлик көрсәтмиләрни қобул қилған. Һәр қетим чоң өзгиришләрни қилишқа тоғра кәлгәндә, у дәрһал шу көрсәтмиләргә бойсунған (Мәт. 1:20; 2:13—15, 19—21). Йүсүпниң әшу иш-һәрикәтлири Мәрийәмниң униңға болған муһәббити вә һөрмитини чоңқурлаштурғанлиғини тәсәввур қилип көрүң. Әрләр, силәр өз аиләңларға ғәмхорлуқ қилишта Муқәддәс китаптики нәсиһәткә қулақ селиш арқилиқ Йүсүпни үлгә қилалайсиләр. Бу нәсиһәткә қулақ салғиниңларда, бәзи өзгәртишләрни қилишқа тоғра кәлсиму, аялиңларға болған муһәббитиңларни нәмаян қилип, нека риштиңларни күчәйтиңлар. Вануатуда яшайдиған, той қилғиниға 20 жилдин ашқан қериндаш мундақ дәйду: «Ерим Йәһваниң көрсәтмисини издигәндә вә уни әмәлий қолланғанда, мән уни техиму һөрмәтләймән. Өзүмни бехәтәр һис қилимән вә униң қарарлирини қоллап-қувәтләймән». w23.05 21-б., 5-абз.

Жутиға қайтип кәлгән йәһудийлар Худа үчүн муқәддәс бир хәлиқ болатти (Қ. шәр. 7:6). Бу йәһудийлар һечқандақ өзгәртишләрни қилмисиму, давамлиқ Йәһваниң қобул қилишиға еришидиғанлиғини билдүрмигән. Бабилда туғулған йәһудийларниң көпинчиси бабиллиқларниң ой-пикир қилиш усули вә дуния қаришини өзигә сиңдүргән еди. Биринчи бир топ йәһудийлар Исраил зиминиға қайтип келип, нәччә он жилдин кейин валий Нәһәмия йәнә Исраилда туғулған балиларниң ибранийчә сөзләшни үгәнмигәнлигини көрүп, чөчигән еди (Қ. шәр. 6:6, 7; Нәһ. 13:23, 24). Әгәр улар Худаниң сөзлири йезилған ибраний тилни чүшәнмисә, қандақму Йәһвани сөйүп, Униңға ибадәт қилишни үгинәләйду?! (Әзра 10:3, 44). Шуңа, йәһудийлар зөрүр өзгәртишләрни қилиши керәк еди. Исраил зиминида аста-аста пак ибадәтниң әслигә кәлтүрүшигә әгишип, хәлиқниң шу өзгәртишләрни қилиши техиму асанирақ болатти (Нәһ. 8:8, 9). w23.05 15-б., 6, 7-абз.

Бәкму әпсус, арзу-истигимиз қанчилик күчлүк болсун яки өзүмизни тутувалған болайли, биз оңушсизлиққа учришимиз мүмкин. Мәсилән, күтүлмигән вақиәләр мәхсәтлиримизгә йетиш үчүн сәрип қилидиған вақтимизни оғурлиши мүмкин (Вәз 9:11). Бәлким, биз үмүтсизләндүридиған яки күчсиз һис қилдуридиған қийинчилиққа дуч келимиз (Пәнд н. 24:10). Намукәммәл болғачқа, хаталиқ өткүзүп, мәхсәтлиримизгә йетишимиз техиму қийинлишип кетиши мүмкин (Рим. 7:23). Яки биз һарғинлиқ һис қилимиз (Мәт. 26:43). Дуч кәлгән оңушсизлиқни йеңишимизгә немә ярдәм берәләйду? Есиңиздә болсунки, оңушсизлиқ мәғлуп болғанлиғиңизни билдүрмәйду. Муқәддәс китапта бизниң қайта-қайта қийинчилиқларға дуч келидиғанлиғимиз тилға елинған болсиму, қайта орнимиздин туралайдиғанлиғимизму ениқ көрситилгән. Шундақ оңушсизлиқларға қаримай алға илгириләш арқилиқ өзүңизниң Йәһвани хурсән қилишни халайдиғанлиғиңизни Униңға испатлайсиз. Мәхситиңизгә йетиш үчүн давамлиқ тиришиватқанлиғиңизни көргәндә, Йәһва чоқум наһайити хошал болиду! w23.05 30-б., 14, 15-абз.

Пионер болуп хизмәт қилиш яш бурадәрниң һәрхил кишиләр билән һәмкарлишип ишләшни үгинишигә ярдәм бериду. Бу хизмәт униңға пулни даналиқ билән хәшләшни үгинишигә ярдәм бериду (Флп. 4:11—13). Толуқ вақитлиқ хизмәткә яхши қәдәм ташлашниң йоли — ярдәмчи пионер болуп хизмәт қилишни башлаш. Бу уларниң пионер болуши үчүн тәйярлиқ қилишиға ярдәм бериду. Бурадәрләрниң пионер болуши қурулушқа қатнишиш яки Бәйтәлдә хизмәт қилиш қатарлиқ толуқ вақитлиқ хизмәт үчүн ишик ечилиши мүмкин. Барлиқ етиқатчи әрләр җамаитидики қериндашларға хизмәт қилиш үчүн ақсақал болушни мәхсәт қойса болиду. Униң үчүн бәзи тәләпләргә лайиқ болуши керәк. Муқәддәс китап мундақ дәйду: «Кимки ақсақал болуш үчүн лаяқәтлик болушқа интилса, у яхши бир ишни арзу қилған болиду» (Тим. 1-х. 3:1, ЙД). Биринчидин, бурадәр чоқум хизмәт ярдәмчиси болушқа лайәқәтлик болуши керәк. Хизмәт ярдәмчилири ақсақалларға көп тәрәпләрдин әмәлий ярдәмләрни бериду. Ақсақаллар вә хизмәт ярдәмчилири кәмтәрлик билән етиқатчи қериндашларға хизмәт қилиду вә вәз хизмитигә қизғинлиқ билән қатнишиду. w23.12 28-б., 14—16 абз.

Һошия падиша Йәһва Худаға йеқинлишишқа башлиғанда, техи өсмүр еди. У Йәһва Худани тонуп, Униң ирадисини орунлашни халиған. Лекин яш падишаниң һаяти асан болмиған. Хәлиқ сахта илаһларға ибадәт қилғанда, у пак ибадәт тәрәптә чиң туруши керәкти вә бу униң қолидин кәлгән еди! Техи 20 яшқа кирмигән Һошия падиша хәлиқ арисидики сахта ибадәтни йоқ қилишни башлиған (Тар. 2-яз. 34:1, 2). Яш болсиңизму, Һошияға охшаш давамлиқ Йәһваға йеқинлишиң вә Униң есил пәзиләтлири һәққидә үгиниң. Шундақ қилсиңиз, пүтүн һаятиңизни Худаға беғишлаш арзу-истигиңиз күчийиду. Өзүңизни беғишлаш һаятиңизға қандақ тәсир қилиду? 14 йешида чөмдүрүлүштин өткән Лука исимлиқ бурадәр мундақ дәйду: «Әнди мән Йәһваға хизмәт қилишни һаятимда биринчи орунға қоюп, Униң көңлини хурсән қилишқа тиришимән» (Марк 12:30). Сизму шундақ қилишқа тиришсиңиз, мол бәрикәтләргә еришисиз! w23.09 11-б., 12, 13-абз.

Әлчи Паул бу хетини язғанда Салоникидики җамаәтниң қурулғиниға техи бир жил болмиған еди. Шу тәйинлигән бурадәрләр тәҗрибисиз вә хаталиқ өткүзгән болуши мүмкин. Шундақтиму, улар һөрмәтләшкә әрзигән. Чоң балаю апәт йеқинлашқансири, йәрлик ақсақалларниң көрсәтмилиригә техиму муһтаҗ болушимиз мүмкин. Дуниявий баш идарә яки йәрлик Бәйтәл билән алақимиз үзүлиши мүмкин. Шуңлашқа һазир ақсақалларни яхши көрүшни вә һөрмәт қилишни үгинишимиз керәк. Мәйли қандақ иш йүз бериштин қәтъийнәзәр, һошиярлиғимизни сақлайли. Ақсақалларниң камчилиқлириға әмәс, бәлки Йәһваниң әшу садақәтмән әрләрни Мәсиһ арқилиқ йетәкләватқанлиғиға диққәт ағдурайли. Худди дубулға әскәрниң бешини қоғдиғандәк, қутқузулуш үмүти бизниң ой-пикримизни қоғдайду. Бу дуния вәдә қилидиған нәрсиләрниң әрзимәс екәнлигини тонуп йетимиз (Флп. 3:8). Үмүтимиз тинч-хатирҗәм вә муқим роһий кәйпиятни сақлишимизға ярдәм бериду. w23.06 11, 12-б., 11, 12-абз.

Әқилсиз аялниң сөзини аңлиғанлар бир таллашқа дуч келиду: униң тәкливини қобул қилиш яки рәт қилиш. Җинсий әхлақсизлиқтин сақлинишимизниң интайин муһим сәвәплири бар. Әқилсиз аялниң «оғриланған сулар татлиқтур» дегәнлиги тәсвирләнгән (Пәнд н. 9:17). Оғриланған су дегән немә? Муқәддәс китапта некалиқ әр-аялниң җинсий мунасивәттин һузурлинишини кишигә һузур-бәхш етидиған су билән селиштурған (Пәнд н. 5:15—18). Пәқәт некада бағланған җүп җинсий мунасивәттин һузур алалайду. Амма оғриланған су болса пәриқлиқ. У мәнъий қилинған әхлақсиз җинсий мунасивәтни көрситиду. Худди оғри дайим йошурун оғрилиқ қилғанға охшаш, җинсий әхлақсизлиқму йошурун болиду. Әгәр әхлақсизлиқ қилған кишиләр өзлириниң гунасини башқилардин йошуруп қалалиса, «оғриланған су» бәкму татлиқ көрүнүши мүмкин. Нәқәдәр ечинишлиқ алдамчилиқ бу-һә! Йәһва Худа һәммини көриду. Йәһваниң меһир-муһәббитидин айрилип қелиштин яман ақивәт йоқ. Шуңа, наһайити ениқки, у һәргизму татлиқ нәрсә әмәс (Кор. 1-х. 6:9, 10). w23.06 22-б., 7—9 абз.

Әгәр суға чөмдүрүлүп бираз вақит өткәндин кейин бәзидә ич-ичиңиздин дуа қилмайватқандәк яки вәз хизмитини бир көнүп қалған адәттәк һис қилсиңизчу? Йәһва маңа муқәддәс роһини әвәтмәйдиған болди дәп ойлимаң. Биз намукәммәл болғач, һис-туйғулиримиз бәзидә егиз-пәс болуп өзгирип туриду. Қизғинлиғимиз төвәнләп қалғанда, әлчи Паул һәққидә ойлап көрүң. У пүтүн күчи билән Әйса Мәсиһни үлгә қилған, амма бәзидә өзиниң башқа вақитлардикидәк роһи көтирәнгү болалмайдиғанлиғини билгән. Паул қандақ һис-туйғуда болушидин қәтъийнәзәр у өз хизмитини давамлаштурушқа қәтъий бәл бағлиған. Сизму намукәммәл һис-туйғулириңизниң сизни тизгинлишигә һәргиз йол қоймаң. Қандақ һис-туйғуда болушиңиздин қәтъийнәзәр тоғра иш қилишқа бәл бағлаң. Әгәр тоғра ишни қилишни қәтъий давамлаштурсиңиз, вақитниң өтүшигә әгишип, һис-туйғулириңиз өзгириши мүмкин (Кор. 1-х. 9:16, 17). w24.03 11, 12-б., 12, 13-абз.

Биз қериндашлиримизни қобул қилип, улар билән вақит өткүзүш арқилиқ сөйгү-муһәббитимизни ипадиләләймиз (Кор. 2-х. 6:11—13). Көпинчилиримиз охшимиған арқа көрүнүш вә һәрхил миҗәз-хулуққа егә қериндашлардин тәшкил тапқан җамаәтләрдә хизмәт қилимиз. Биз қериндашларниң яхши пәзиләтлиригә диққәт ағдуруш арқилиқ уларниң һәммисигә болған сөйгү-муһәббитимизни күчәйтәләймиз. Дәһшәтлик чоң балаю апәт мәзгилидә бир-биримизгә сөйгү-муһәббәт көрситиш интайин муһим. Әшу чоң балаю апәт башланғанда, Йәһва бизни қандақ һимайә қилиду? Қедимқи заманда бабиллиқлар һуҗум қилғанда, Йәһва Өз хәлқигә немә қилишни буйриғанлиғини ойлап көрәйли. У шундақ дегән: «Хәлқим, ичкири бөлмилириңгә кирип, кәйниңдин ишиклириңни япқин. Мениң ғәзивим өтүп кәткичә, бир мәзгил мөкүнүвалғин» (Йәшая 26:20). Қаримаққа, мошу сөзләр дәһшәтлик чоң балаю апәткә дуч келидиған биз үчүнму интайин мас келиду. w23.07 6, 7-б., 14—16 абз.

Биз әқил-парасәтлик киши болушимиз керәк. Өзүмиздин мундақ сорап көрсәк болиду: «Кишиләр мени әқил-парасәтлик, кәң қосақ, сәвирчан киши дәп қарамду? Яки улар мени җаһил, қопал яки бойни қаттиқ киши дәп қарамду? Орунлуқ болса, башқиларниң сөзлиригә қулақ селип, уларниң таллишиға йол қоюмәнму?» Биз әқил-парасәтлик киши болғансири, Йәһва вә Әйсани үлгә қилғанлиғимизни көрситимиз. Әқил-парасәтлик болуш вәзийәтлиримиз өзгәргәндә маслишишчан болушни өз ичигә алиду. Шундақ өзгиришләр ойлимиған қийинчилиқларни туғдуруши мүмкин. Мәсилән, җиддий сағламлиқ мәсилисигә дуч келишимиз яки туюқсиз ихтисадий яки сәясий өзгиришләр түпәйли һаятимиз пүтүнләй астин-үстүн болуп кетиши мүмкин (Вәз 9:11). Һәтта тәшкилат бизгә башқичә усулда яки башқа җайда Йәһваға хизмәт қилишни ейтиши мүмкин. Төвәндики төрт қәдәм-басқучқа әгәшсәк, йеңи вәзийәтләргә оңушлуқ маслишалаймиз: 1) реаллиқни қобул қилиш, 2) келәчәккә үмүт билән қараш, 3) иҗабий нәрсиләргә диққәт ағдуруш вә 4) башқиларға ярдәм бериш. w23.07 21, 22-б., 7, 8-абз.

Бабиллиқлар Даниял пәйғәмбәрни өз жутидин әсиргә елип кәткәндә, у техи яш жигит еди. Бирақ Даниял өзини әсиргә алғанларни интайин һәйран қалдурған. Улар Даниялниң һечбир камчилиғи йоқ келишкән жигит екәнлигини вә униң абройлуқ аилидин келип чиққанлиғини көргән (Сам. 1-яз. 16:7). Шуңа, бабиллиқлар уни тәрбийиләп, муһим хизмәт орниға қоймақчи болған (Дан. 1:3, 4, 6). Йәһва Худа Даниялни униң пәзиләтлири сәвәплик яхши көргән. Әмәлийәттә, Йәһва уни Нуһ, Аюплар билән бир қатарда тилға алғанда, Даниял 20 яшта болуши мүмкин. Әшу кишиләр нәччә он жил Худа билән жүрүп, яхши нам-атақ қазанған еди (Ярит. 5:32; 6:9, 10; Аюп 42:16, 17; Әзәкиял 14:14). Даниял өмүр бойи Йәһваниң қәдирлишигә еришкән (Дан. 10:11, 19). w23.08 2-б., 1, 2-абз.

Бир өйни сетивалмақчи болғанда, униң һәрбир тәпсилатини өз көзүңиз билән тәкшүрүшни халайсиз. Муқәддәс китапни оқуғанда вә шәхсий үгиниш өткүзгәндә, худди мисалда тилға алғанға охшаш ишларни қилалаймиз. Әгәр уни тезла оқуп қойсиңиз, пәқәтла асасий билимләрни үгинишиңиз мүмкин (Ибр. 5:12). Амма худди өйниң ичигә кирип, һәрбир тәпсилатни тәкшүрүп көргәндәк, Муқәддәс китапни әстаидил тәтқиқ қилип, уни чүшинишкә тиришиң. Тәтқиқ қилип үгинишниң әң яхши йоли — Муқәддәс китаптики пәриқлиқ үзүндиләрниң бир-бири билән қандақ бағлиниши барлиғини көрүш вә қайси һәқиқәтләргә ишинидиғанлиғиңизнила әмәс, немә үчүн шу һәқиқәтләргә ишинидиғанлиғиңизни чүшинишкә тиришиш. Муқәддәс китапни яхши чүшиниш үчүн, уни чоңқур тәтқиқ қилип үгинишимиз керәк. Әлчи Паул Мәсиһ әгәшкүчилирини Худа Сөзини әстаидиллиқ билән тәтқиқ қилип үгинишкә үндигән. Шуңа, улар һәқиқәтниң кәңлиги, узунлиғи, егизлиги вә чоңқурлиғини толуқ чүшәнсә, уларниң етиқади «мәккәм һулда йилтизлинип мустәһкәм» болатти (Әфәс. 3:14—19). Бизму шундақ қилишимиз керәк. w23.10 18-б., 1—3 абз.

Муқәддәс китапта сәвирчан болған башқа нурғун кишиләрниң мисаллири бар. План түзүп, шу мисалларни әстаидил тәтқиқ қилип көрсиңиз болиду. Мәсилән, Давут яш вақтида Исраилниң падишаси болушқа тәйинләнгән, амма падишалиқ тәхтигә олтириштин бурун бирқанчә жиллар күтүшигә тоғра кәлгән. Шимон билән Һанна вәдә қилинған Мәсиһни күтүватқанда, Йәһва Худаға садақәтмәнлик билән ибадәт қилған (Луқа 2:25, 36—38). Мошу мисалларни тәтқиқ қилғанда, төвәндикидәк соаллар үстидә ойлинип көрүң: «Бу кишиниң сәвирчанлиқ көрситишигә немә ярдәм бәргән? У сәвирчан болушниң қандақ пайдисини көргән? Мән уни қандақ үлгә қилалаймән?» Буниңдин башқа, сәвирчанлиқ көрсәтмигән кишиләрдин өзүңизгә қандақ савақ алалайдиғанлиғиңизни ойлаң (Сам. 1-яз. 13:8—14). Өзүңиздин мундақ сорап көрүң: «Бу киши немә үчүн сәвирчан болалмиған? Шу сәвәп у қандақ ақивәткә қалған?» w23.08 25-б., 15-абз.

Әлчи Петрус садиқ киши болған. У Әйсаға әгишип меңишиға тосқунлуқ қилидиған һечқандақ нәрсигә йол бәрмигән. Мәсилән, бир қетим Әйсаниң өз шагиртлириға улар чүшәнмәйдиған гәпләрни қилғанда, Петрус өз садақәтмәнлигини көрсәткән (Йоһ. 6:68). Нурғун кишиләр Әйсаниң ейтқанлирини чүшәндүрүшни тәләп қилишниң орниға, униңдин ваз кәчкән. Амма Петрус ундақ қилмиған. У «мәңгүлүк һаят сөзлири» пәқәт Әйсада барлиғини чүшәнгән. У Петрус вә башқа әлчиләр уни ташлап кетидиғанлиғини билгән. Бирақ у Петрусниң пушайман қилидиғанлиғи вә униң садақәтмәнлигини сақлап қалидиғанлиғиға ишәнгән (Луқа 22:31, 32). Һәзрити Әйса шуни яхши чүшинәтти: «Роһ һошияр, бирақ тән аҗиздур» (Марк 14:38). Шуңлашқа, Петрус уни тонуйдиғанлиғини инкар қилғандин кейинму, Әйса өз әлчисидин ваз кәчмигән еди. Әйса тирилгәндин кейин бир күни Петрус ялғуз болғанда, униңға көрүнгән (Марк 16:7; Луқа 24:34; Кор. 1-х. 15:5). Бу вақиә қилған хаталиғи үчүн көңли йерим болған әлчини қанчилик илһамландурғанду-һә! w23.09 22-б., 9, 10-абз.

Худа Өзигә ишәнгән кишиләрниң гуналирини кәчүрүм қилиду. У уларни пүтүнләй кәчүрүп, буниңдин кейин гуналирини әслимәйду (Зәб. 32:1, 2). Етиқади сәвәплик Худа шундақ кишиләрни әйипсиз вә һәққаний дәп қарайду. Худа Ибраһим, Давут вә башқа садиқ хизмәтчилирини һәққаний дәп һесаплисиму, улар намукәммәл кишиләр болған. Амма уларниң етиқади болғачқа, болупму, ишәнчиси йоқ кишиләргә қариғанда, Йәһва Худа уларни әйипсиз дәп қариған (Әфәс. 2:12). Әлчи Паул Римлиқларға язған хетидә чүшәндүргәндәк, биз Худаниң дости болушимиз үчүн чоқум етиқадимиз болуши керәк. Ибраһим вә Давут, һәр иккилиси Худаниң дости болалиған. Бизму улардин үлгә алалаймиз. w23.12 3-б., 6, 7-абз.

Бүгүнки күндә Әйсаниң барлиқ шагиртлириниң вақти, күч-қувити вә мал-мүлкини ишлитип, Худа Падишалиғиниң мәнпәити үчүн хизмәт қилиш арқилиқ Йәһваға қурбанлиқ сунуш имтиязи бар. Йәһва Худаға әң яхши қурбанлиғимизни сунуш арқилиқ Униңға ибадәт қилиш шан-шәрипини қәдирләйдиғанлиғимизни көрситәләймиз. Әлчи Паул Йәһваға ибадәт қилишта һәргизму бепәрвалиқ қилишқа болмайдиған ишларни тилға елип өткән (Ибр. 10:22—25). Улар дуада Йәһваға йеқинлишиш, үмүтимиз һәққидә башқиларға хуш хәвәр ейтиш, бирликтә җамаәт жиғилишлириға қатнишиш вә Йәһваниң күни йеқинлишип келиватқанлиғини көргән екәнмиз, бир-биримизни илһамландуруш қатарлиқлар ишларни өз ичигә алиду. Вәһий китавиниң ахирқи баплирида Йәһваниң пәриштиси икки қетим шундақ тәкитлигән: «Худаға ибадәт қил» (Вәһ. 19:10; 22:9). Ундақ болса, роһий ибадәтхана тоғрилиқ билгән һәқиқәтләрни унтумай, Улуқ Худайимиз Йәһваға ибадәт қилиш чоң шан-шәрипини қәдирләйли! w23.10 29-б., 17, 18-абз.

Биз һәммимиз бир-биримизгә давамлиқ меһир-муһәббәт көрситишни халаймиз. Шундақтиму, Әйса бизгә муһим бир әскәртишни берип агаһландурған. «Нурғун адәмләрдә меһир-муһәббәт совуп кетиду» (Мәт. 24:12). Әлвәттә, Әйса шагиртлириниң көпчилигиниң меһир-муһәббити совуп кетиду дәп ейтқуси кәлмигән. Бирақ биз меһир-муһәббәт көрсәтмәйдиған бу дунияниң тәсиригә қарши туруш үчүн һошиярлиғимизни сақлишимиз керәк. Ундақта, қериндашлиримизға болған муһәббитимизниң күчлүк яки әмәслигини қандақ билишкә болиду? Бу муһим соални муһакимә қилип бақайли. Сөйгү-муһәббитимизниң күчлүк яки әмәслигини тәкшүрүш үчүн һаятимиздики һәрхил вәзийәтләрдә қандақ һәрикәт қилидиғанлиғимизни тәкшүрсәк болиду (Кор. 2-х. 8:8). Мәсилән, Петрус мундақ дегән: «Әң авал бир-бириңларни қизғин сөйүңлар, чүнки меһир-муһәббәт көплигән гуналарни япиду» (Пет. 1-х. 4:8). Шуңлашқа, башқиларниң аҗизлиқлири вә камчилиқлири бизниң уларни қанчилик сөйидиғанлиғимизни билишкә ярдәм бериду. w23.11 10, 11-б., 12, 13-абз.

Әгәр биз җамаәттә пәқәтла бәзи қериндашларға сөйгү-муһәббәт көрсәтсәк, амма башқиларға ундақ қилмисақ, Әйсаниң сөйгү-муһәббәт һәққидики әмригә бойсуналмаймиз (Йоһ. 13:23; 20:2). Әлвәттә, Әйса Мәсиһкә охшаш бизму башқиларға қариғанда, бәзилиригә өзүмизни техиму йеқиндәк һис қилишимиз мүмкин. Амма Әлчи Петрус бизгә барлиқ қериндашлиримизни чиң қәлбимиздин сөйүшимиз, йәни бир аилә кишиләрдәк сөйгү-муһәббәт риштини орнитишқа тиришишимиз керәклигини әскәрткән (Пет. 1-х. 2:17). Петрус бизни бир-биримизни чин қәлбимиздин сөйүшкә үндигән (Пет. 1-х. 1:22). Чин қәлбимиздин бир-биримизни сөйүш һәтта башқиларни сөйүш асан болмиған вәзийәттиму, йәнила пүтүн күчимиз билән уни сөйүшкә тиришишни көрситиду. Мәсилән, әгәр бир қериндишимиз бизни хапа қилған яки көңлүмизни ағритқан болсичу? Наһайити тәбиийла, биз униңға меһир-муһәббәт көрситишниң орниға, униңдин өч алмақчи болимиз (Йоһ. 18:10, 11). Бирақ Петрус өч елиш Худани хурсән қилмайдиғанлиғини Әйса Мәсиһтин үгәнгән. Петрус мундақ язған: «Яманлиққа яманлиқ, һақарәткә һақарәт билән җавап қайтурмай, әксичә яхшилиқ тиләңлар» (Пет. 1-х. 3:9). Етиқатчи қериндашлириңизни чин қәлбиңиздин сөйсиңиз, меһир-шәпқәт көрситәләйсиз. w23.09 28, 29-б., 9—11 абз.

Биз бир балиниң интайин тез чоң болуп йетилгинигә һәйран қалимиз. Бундақ өсүп-йетилиш қаримаққа интайин тәбиий. Бирақ пишип йетилгән Мәсиһ әгәшкүчиси болуш үчүн көп күч чиқириш керәк (Кор. 1-х. 13:11; Ибр. 6:1). Буниң үчүн Йәһва билән йеқин мунасивәт орнитиш лазим. Биз Худаға хас пәзиләтләрни йетилдүргәндә, турмушта керәклик маһарәтләрни үгәнгәндә вә кәлгүсидә елишимиз мүмкин вәзипиләргә тәйярланғанда муқәддәс роһқа муһтаҗ болимиз (Пәнд н. 1:5). Яратқучи Йәһва инсанларни әр вә аял қилип яратқан (Ярит. 1:27). Ениқки, әрләр билән аяллар җисманий җәһәттин пәриқлиқ, бирақ улар йәнә башқа тәрәпләрдинму пәриқлиниду. Мәсилән, Йәһва әрләр билән аялларни алаһидә пәриқлиқ рольларни атқуруш үчүн яратқачқа, улар өз вәзипилирини орунлашқа ярдәм беридиған пәзиләтләргә вә маһарәтләргә муһтаҗ (Ярит. 2:18). w23.12 18-б., 1, 2-абз.

Әйса Атисиниң хас исмини башқиларниңму ишлитишини халамду? Әлвәттә, қедимий заманда бәзи диний рәһбәрләр Худаниң исмини интайин муқәддәс, уни тилға елишқа болмайду дәп қариған болуши мүмкин. Амма Әйса Муқәддәс китапқа мас кәлмәйдиған бундақ урп-адәтләрниң өз Атисиниң исмини улуқлашқа тосалғу болушиға йол қоймиған. Әйса герасилиқлар яшайдиған йәрдә җин чаплашқан бир кишини сақайтқанда, немә иш болғанлиғини әсләп көрәйли. Кишиләр қорқуп кетип, Әйсаниң у йәрдин кетишини өтүнгән (Марк 5:16, 17). Шуңа у әшу йәрдә қалмиған. Бирақ Әйса Йәһва Худаниң исминиң у йәрдә тонулушини халиған еди. Шуңлашқа Әйса өзиниң қилғанлирини әмәс, бәлки Йәһва Худаниң қилғанлирини башқиларға ейтишни әшу сақайтқан кишигә буйриған (Марк 5:19). У бүгүнки күндиму шундақ қилишимизни халайду. Биз униң Атисиниң исмини дунияниң һәммила җайлирида тонутимиз (Мәт. 24:14; 28:20). Биз өз вәзипимизни орунлисақ, Падишайимиз Әйсани хурсән қилимиз. w24.02 10-б., 10-абз.

Бу ахирқи замандики еғир күнләрдә Йәһваниң тәшкилатиниң бир әзаси болуш һәқиқәтән биз үчүн зор бәрикәт. Гәрчә дунияниң вәзийити барғансири яманлишип, һаят кәчүрүш қийинлишип кетиватқан болсиму, Йәһва Худа сөйгү-муһәббәткә толған чоң аилиси арқилиқ бизгә йәр-йөләк боливатиду (Зәб. 133:1). У бу аилидики етиқатдашлиримиз билән қериндашлиқ риштимизни күчәйтишкә ярдәм бериватиду (Әфәс. 5:33—6:1). Униңдин башқа, һәқиқий көңүл хатирҗәмлигигә еришиш үчүн У бизгә даналиқ вә чүшиниш иқтидарини бериду. Бирақ биз садақәтмәнлик билән Йәһваға хизмәт қилишни давамлаштуруш үчүн тиришчанлиқ көрситишимиз керәк. Немә үчүн? Чүнки бәзидә қериндашлиримизниң қилған гәп-сөзлири яки иш-һәрикәтлири көңлүмизни рәнҗитип қоюши мүмкин. Униңдин башқа, өзүмизму қайта-қайта охшаш хаталиқни өткүзүп, үмүтсизлинип роһимиз чүшүп кетиду. Биз төвәндикидәк әһвалда: 1) етиқатдишимиз көңлүмизни рәнҗиткәндә, 2) өмүрлүк җүптимиздин үмүтсизләнгәндә, 3) өз-өзүмиздин үмүтсизләнгәндә, сәвир-тақәт билән Йәһваға хизмәт қилишимиз керәк. w24.03 14-б., 1, 2-абз.

Әтрапиңизда Йәһваға техиму көпирәк хизмәт қилиш үчүн өзигә мәхсәт қойған вә мәхситигә йәткән қериндашлар болуши мүмкин. Мәсилән, улар Падишалиқ вәз ейтқучилири үчүн мәктәптә оқуған яки вәз ейтқучиларға еһтияҗлиқ бир йәргә көчүп барған болуши мүмкин. Әгәр шараитиңиз яр бәрсә, сизму өзүңизгә шундақ мәхсәтни қоюң вә шу мәхситиңизгә йетиш үчүн пүтүн күчиңиз билән тиришиң. Йәһваниң хәлқи Униңға көпирәк хизмәт қилишниң йоллирини издәйду (Әлч. 16:9). Әгәр һазирчә шундақ қилалмисиңизчу? Һәргиз өзүңизни шундақ мәхсәтләргә йәткәнләр билән селиштурмаң. Әң муһими, чидамчанлиқ билән давамлиқ алдиға қарап меңиң (Мәт. 10:22). Есиңиздә болсунки, сиз қабилийитиңиз вә шараитиңизға мувапиқ қолуңиздин келишичә Йәһваға хизмәт қилғиниңизда Униң көңлини интайин хурсән қилисиз. Шу арқилиқ суға чөмдүрүлгәндин кейин давамлиқ Әйсаға әгишип маңалайсиз (Зәб. 26:1). w24.03 10-б., 11-абз.

Товва қилсақ, асмандики Атимиз бизни кәчүрүм қилидиғанлиғини вәдә қилған (Зәб. 86:5). Әгәр өткүзгән гуналиримизға чин қәлбимиздин пушайман қилип товва қилсақ, Йәһваниң сөзигә қулақ салимиз вә Униң бизни кәчүргәнлигигә ишинимиз. Есиңиздә болсунки, Йәһва һәддидин зиядә тәләпчан яки қаттиқ қол Худа әмәс. У һәргизму биз қилалмайдиған ишни тәләп қилмайду. Биз Униңға пүтүн күчимиз билән әң яхшисини бәргинимиздә, У шуларни қәдирләйду. Йәһваниң өтмүштики садиқ хизмәтчилири һәққидә ойлап көрүң. Мәсилән, әлчи Паул нурғун жил қизғинлиқ билән вәз қилип, нәччә миң километр йол жүрүп көплигән җамаәтләрни қурған. Амма униң вәзийити өзгирип, вәз ейтиш хизмитигә азирақ қатнашқанда, Худа әнди униңдин хурсән болмиғанму? Яқ. У қолидин келишичә қилишқа тиришқан вә Йәһва уни бәрикәтлигән (Әлч. 28:30, 31). Худди шуниңға охшаш, бизниң вәзийитимиздиму өзгириш йүз берип, Йәһваға илгирикидәк көпирәк хизмәт қилалмай қелишимиз мүмкин. Амма Худа үчүн муһим болғини, бизниң Униңға хизмәт қилиш мәхситимиз. w24.03 27-б., 7, 9-абз.

Әйса өзи Йәһва Худаға дуа қилиш арқилиқ шагиртлириға үлгә қалдурған. Вәз хизмити җәриянида Әйса дайим дуа қилған. У дуа қилиш үчүн вақит чиқириши керәк еди, чүнки у һәрдайим алдираш болған вә әтрапида нурғун кишиләр униңға әгишип жүрәтти (Марк 6:31, 45, 46). У ялғуз қелип дуа қилалиши үчүн таң сәһәрдә орнидин турған. Кам дегәндә бир қетим у муһим қарар чиқириштин авал кечичә дуа қилған (Луқа 6:12, 13). Һәзрити Әйса өлүштин бурунқи кечиси пүтүн диққитини өзиниң йәр йүзидики вәзиписиниң әң қийин қисимини орунлашқа қаратқачқа, қайта-қайта дуа қилған (Мәт. 26:39, 42, 44). Биз һәрқанчә алдираш болсақму, Әйсаниң үлгиси дуа қилишқа вақит аҗритишимиз керәклигини үгитиду. Әйсаға охшаш, биз дуа қилиш үчүн вақит аҗритишимиз керәк. Буниң үчүн бәлким бираз әтигән турушқа яки сәл кечирәк йетишқа тоғра келиду. Шундақ қилсақ, Йәһваниң бу алаһидә соғиси үчүн миннәтдар екәнлигимизни көрситимиз. w23.05 3-б., 4, 5-абз.

Бүгүнки айәттики «қуйулди» дегән сөзгә диққәт қилайли. Бир китапта бу сөз «дәрияниң еқим сүйидәк үстимизгә кәлди» дәп чүшәндүрүлиду. Буниңдин Йәһваниң майланған етиқатчиларға болған күчлүк меһир-муһәббитини көрүвалалаймиз. Улар Йәһва Худаниң уларни «яхши көридиғанлиғини» билиду (Йәһ. 1). Әлчи Йоһан майланғанларниң һис-туйғулирини ипадиләп мундақ язған: «Худаниң балилири атилишимиз үчүн, Атимиз бизгә. . . меһир-муһәббәт көрсәтти һәм биз һәқиқәтән Униң пәрзәнтлири» (Йоһ. 1-х. 3:1). Демәк, Йәһва Худа пәқәт майланғанларни сөйәмду? Яқ, Йәһва һәрбиримизни сөйидиғанлиғини испатлиған. Йәһва Худаниң сөйгү-муһәббитини ипадиләшниң зор бир йоли — төләм қурбанлиғи (Йоһ. 3:16; Рим. 5:8). w24.01 28-б., 9, 10-абз.

Жуқуридики айәттин Давутниң қорқунучни йеңишигә ярдәм бәргән бир усулни көрүмиз. Һаяти хәвп астида болғанда, у Йәһваниң келәчәктә униң үчүн немиләрни қилидиғанлиғи тоғрилиқ ойлиған. Давут шуниңға ишәнгәнки, Йәһва уни дәл вақти-саати кәлгәндә қутқузиду. Чүнки Йәһва Худа Исраилниң кейинки падишаси Давутниң болидиғанлиғини вәдә қилған (Сам. 1-яз. 16:1, 13) Давут Йәһва ейтқан вәдилирини чоқум орунлайдиғанлиғиға пүтүнләй ишәнгән. Йәһва Худа келәчәктә сиз үчүн немә қилишни вәдә қилиду? Әлвәттә, У һазир һәммә қийинчилиқлиримизни йоқ қилмайду. Лекин У бу дунияда дуч келидиған һәммә қийинчилиқларни кәлгүси йеңи дунияда һәл қилиду (Йәшая 25:7—9). Яратқучимиз Йәһваниң өлгән кишиләрни тирилдүрүш, бизни сақайтиш, дүшмәнлиримизни йоқ қилишқа күч-қудрити йетиду (Йоһ. 1-х. 4:4). w24.01 6-б., 12, 13-абз.

Немә үчүн өзүңизни Йәһваға беғишлап, чөмдүрүлүштин өтүшиңиз һәққидә чоңқур ойлиниң. Сиз Йәһва тәрәптә турушни халиғачқа, әшу қәдәмләрни басқан. Өзүңизниң һәқиқәтни тапқанлиғиңизға қайил болушиңизға немә ярдәм бәргәнлиги һәққидә қайта ойлинип көрүң. Сиз Йәһва тоғрилиқ тоғра билимгә егә болуп, асмандики Атиңизға болған һөрмитиңиз вә муһәббитиңиз чоңқурлашқан. Иман-етиқадиңиз күчәйгәнсири, сиз товва қилишқа һәрикәт қилған. Йәһва өч көридиған ишларни қилишқа тохтитип, Уни хурсән қилидиған ишларни қилишқа башлиған. Худаниң сизни кәчүргәнлигини тонуп йәткиниңиздә өзүңизни хатирҗәм һис қилған (Зәб. 32:2). Җамаәт жиғилишлириға қатнишип, сиз үгәнгән әҗайип һәқиқәтләрни башқилар билән ортақлишишқа башлиған. Һазир Йәһваға беғишлиған вә чөмдүрүлүштин өткән Мәсиһ әгәшкүчиси сүпитидә һаятлиқ йолида меңиватисиз вә мошу йолда давамлиқ меңиш үчүн пүтүн күчиңиз билән тиришиватисиз (Мәт. 7:13, 14). Давамлиқ мәһкәм туруп, Йәһваға қәтъий садиқ қилиң вә буйруқлириға бойсунуң. w23.07 17-б., 14-абз.; 19-б., 19-абз.

Өзүңизни Йәһваға беғишлиғанда, қилған дуайиңиз һәққидә ойлансиңиз, һәрқандақ езиқтурушларға қарши туруш үчүн күчкә еришәләйсиз. Мәсилән, сиз башқиларниң һәмраси билән көз қаш ойнитип, романтик һис-туйғуларда боламсиз? Әлвәттә яқ. Сиз Йәһваға вәдә бәргәндә, бундақ яман ишларға яқ дегән. Әгәр намувапиқ һис-туйғуларниң күчийишигә йол бәрмисиңиз, кейинирәк шуларни ой-пикириңиздин чиқирип ташлаш үчүн қийналмайсиз. «Қанунсизлар йолиға қәдәм» басмай, «униңдин [қечип], нери өтүп» кетиң (Пәнд н. 4:14, 15). Әйсаниң мисалини ойлап көрүң. У Атиси Йәһвани хурсән қилмайдиған ишни қилмаслиқни қәтъий қарар қилған. Биз шу тоғрисида ойлиниш арқилиқ Уни хурсән қилмайдиған һәрқандақ ишни дәрһал вә қәтъий рәт қилимиз (Мәт. 4:10; Йоһ. 8:29). Һәқиқәт шуки, синақлар вә езиқтурушлар Әйсаға әгишиш қарариңизниң қанчилик қәтъий көрситиш үчүн пурсәт яритип бериду. Шуниңға ишиниңки, Йәһва Худа сизниң Әйса Мәсиһкә әгишип меңишиңизға ярдәм бериду. w24.03 9, 10-б., 8, 10-абз.