Декабрь

Йәһваниң өлүкләрни тирилдүрүш күч-қудрити барму? Әлвәттә! У «һәммигә Қадир» (Вәһ. 1:8). Шуңа, У һәрқандақ дүшмәнни һәтта өлүмни мәғлуп қилидиған күч-қудрәткә егә (Кор. 1-х. 15:26). Худа өлүкләрни тирилдүриду. Буни қандақ билимиз? Сәвәви, Униң әстә сақлаш иқтидари чәксиз. У һәрбир асмандики юлтузни өз исми билән чақириду (Йәшая 40:26). Барлиқ өлүп кәткәнләрму Униң есидә (Аюп 14:13; Луқа 20:38). У қайта тирилдүридиған кишиләрниң ирсийити, ташқи қияпәтлири, миҗәз-хулуқлири, һаят кәчүрмишлири вә әслимилирини өз ичигә алған барлиқ кичик тәпсилатларни асанла есигә алалайду. Наһайити ениқки, Йәһваниң келәчәктики тирилдүрүш тоғрисидики вәдисигә ишинәләймиз. Чүнки Униң Өз вәдилирини әмәлгә ашуруш арзу-истиги вә күч-қудрити барлиғини билимиз. Худаниң тирилдүрүш вәдисигә ишинишкә болидиғанлиғимизниң йәнә бир сәвәвини муһакимә қилип бақайли. Йәһва аллиқачан кишиләрни тирилдүргән. Қедимий заманда У бир қанчә садақәтмән хизмәтчилиригә өлгән кишиләрни тирилдүрүш қудритини бәргән. Уларниң арисида Әйсаму бар. w23.04 9, 10-б., 7—9 абз.

Биз пәм-парасәт вә мулайимлиқ билән җавап қайтурсақ, кишиләр бизни тиңшашқа тәйяр болиду вә давамлиқ сөһбәтлишишни халиши мүмкин. Әлвәттә, әгәр бири талаш-тартиш қилмақчи яки иман-етиқадимизни мәсхирә қилмақчи болса, ундақта, сөһбәтни давамлаштурушимизниң һаҗити йоқ (Пәнд н. 26:4). Лекин, ундақ вәзийәтләр аз болиду, адәмләр көпинчә тиңшашқа тәйяр болуши мүмкин. Ениқки, мулайимлиқни йетилдүрүш үчүн мәхсәт қоюшниң пайдиси көп. Талаш-тартиш пәйда қилидиған қийин соалларға яки наһәқ тәңқитләшкә җавап қайтурғанда, мулайимлиқни сақлаш үчүн Йәһваға дуа қилип күч сораң. Есиңиздә тутуңки, мулайимлиқ ой-пикирдики пәриқ сәвәплик келип чиқидиған талаш-тартишниң алдини алалайду. Мулайимлиқ вә һөрмәт билән бәргән җававиңиз, бәлким бәзи аңлиғучиларниң бизгә вә Муқәддәс китаптики һәқиқәтләргә болған көзқаришини өзгәртиду. «Мулайимлиқ вә чоңқур һөрмәт билән» етиқадиңизни «қоғдашқа дайим тәйяр» туруң. Шундақ, мулайим киши — күчлүк киши! (Пет. 1-х. 3:15). Ундақта, мулайим киши болушқа тиришиң. w23.09 19-б., 18, 19-абз.

Сәвирчанлиқни көрситишниң төрт усулини көрүп чиқайли. Биринчиси, сәвирчан киши асан аччиқланмайду. Башқилар уни териктүргәндә яки у бесимға учриғанда, аччиқлиништин вә қопал муамилә қилиштин сақлинишқа тиришиду (Чиқ. 34:6). Иккинчиси, сәвирчан киши күтүп туралайду. Әгәр бирәр иш өзи мөлчәрлигәндин узунирақ вақит давам қилса, сәвирчан киши терикиштин яки аччиқлиништин сақлинишқа тиришиду (Мәт. 18:26, 27). Үчинчиси, сәвирчан киши бир нәрсигә алдирап, тақәтсизләнмәйду. Сәвирчан киши муһим бир вәзипини орунлашқа алдирап, ойланмайла һәрикәт қилмайду. Әксичә, у йетәрлик вақит чиқирип, немә қилиш керәклигини планлайду. Андин кейин вәзипини яхши орунлаш үчүн йетәрлик вақит сәрип қилиду. Төртинчиси, сәвирчан киши синақларда чидамчанлиқ көрситип, ағриништин сақлинишқа тиришиду. У чидамчан болуп, пүтүн күчи билән давамлиқ бәрдашлиқ беришкә тиришиду (Кол. 1:11). Демәк, Йәһваниң хәлқи төрт җәһәттин сәвирчанлиқ көрситиши керәк. w23.08 20, 21-б., 3—6 абз.

Көчмә мәнадики жүригимизни қоғдашниң муһим бир сәвәви — Йәһва қәлбимизни тәкшүрүп туриду. Демәк, У бизниң ташқи көрүнүшимизгә әмәс, қәлбимизгә қарайду. Әқлимизни һаятлиққа ериштүридиған даналиқ билән толдурсақ, У биздин хурсән болиду (Йоһ. 4:14). Шу чағда Шәйтанниң әхлақсизлиқ, ялғанчилиқ вә бу дуниядики рәзил адәмләрниң зәһиридин сақлиналаймиз. Йәһваға қанчә йеқинлашқансири, Униңға болған муһәббитимиз вә һөрмитимиз техиму күчийиду. Чүнки биз асмандики Атимизни рәнҗитишни халимаймиз. Һәтта гуна қилишни ойлашниму өч көрүмиз. Хорватиядә яшайдиған Марта исимлиқ қериндишимиз җинсий әхлақсизлиққа езиқтурулған. У мундақ дәп язған: «Мениң әқлим ишлимәйла қалған вә гунаниң вақитлиқ һузуридин хошаллиқ тепиш истигини бесиш тәскә тохтиған еди. Лекин Йәһвадин әйминиш мени һимайә қилди». Худадин әйминиш уни қандақ һимайә қилған? Марта өзиниң хата қарари қандақ ақивәтни кәлтүрүп чиқидиғанлиғи һәққидә ойланған. Бизму шундақ қилалаймиз. w23.06 20, 21-б., 3, 4-абз.

Әйса Мәсиһ буни ениқ билгәнки, Йәһваниң мәхсити — Өз исмиға қилинған төһмәтләрниң ялғанчилиқ екәнлигини испатлаш вә исмини муқәддәс қилиш. Шуниң үчүн һәзритимиз Әйса өз шагиртлириға мундақ дуа қилишни үгәткән: «Асмандики Атимиз, Сениң исмиң муқәддәс болғай» (Мәт. 6:9). Әйса буниң барлиқ әқиллиқ мәвҗудатлар дуч келидиған әң чоң қийинчилиқ екәнлигини чүшәнгән еди. Каинаттики һечқандақ бир әқил егиси Әйсаға қариғанда, Йәһваниң исмини техиму улуқлаш үчүн, униңдәк көп ишларни қилип баққан әмәс. Бирақ Әйса қолға елинғанда, дүшмәнлири уни қандақ гуна билән әйиплигән? Күпүрлүк! Әйса чоқум Атисиниң исмини һақарәтләшни яки Униңға төһмәт қилишни интайин жиркиничлик гуна дәп қариған. Амма һазир у өзи шундақ гуна қилған дәп әйипләнгән еди. У өзиниң бундақ җинайәт билән әйипләнгәнлигидин интайин беарам болған. Бәлким, бу уни тутуп кетиштин илгирики саатләрдә қаттиқ азапланғанлиғиниң әң асасий сәвәви болған (Луқа 22:41—44). w24.02 11-б., 11-абз.

Биз чоқум Йәһва Худа вә Әйса Мәсиһни уруқ-туққанлиримиздинму көпирәк сөйүшимиз керәк (Мәт. 10:37). Амма бу аилидики мәҗбурийитимизгә сәл қаришимиз керәклигини билдүрмәйду. Чүнки сәл қарисақ, Йәһва Худани вә Әйса Мәсиһни хурсән қилалмаймиз. Әксичә, уларниң қобул қилишиға еришиш үчүн аилидики ролимизни ада қилишимиз керәк (Тим. 1-х. 5:4, 8). Шундақ қилсақ, техиму хошал болумиз. Йәһва Худа бизни шундақ яратқанки, әр-аял бир-биригә сөйгү-муһәббәт вә һөрмәт билән муамилә қилса, ата-анилар балилирини меһир-муһәббәт билән тәрбийилисә, балилар ата-анисиға бойсунса, аилә бәхитлик болиду (Әфәс. 5:33; 6:1, 4). Аилидики ролиңиз қандақ болушидин қәтъийнәзәр, һис-туйғулириңизға, урп-адәт, мәдәнийитиңизгә яки мутәхәссисләр дәп аталғанларниң сөзлиригә әмәс, Муқәддәс китаптики дана мәслиһәтләргә тайиниң. Муқәддәс китапқа асасланған нәшрий материаллардин яхши пайдилиниң. Уларда Муқәддәс китап принциплирини турмушимизда әмәлий ишлитиш тоғрисида нәсиһәтләр бар. w23.08 28-б., 6, 7-абз.

Аял қериндаш турмушта керәк болидиған маһарәтләрни йетилдүрүши лазим. Кичик чеғида үгәнгән бәзи маһарәтләр қизға чоң болғандиму пайдилиқ болуши мүмкин. Мәсилән, оқуш вә йезишни үгиниң. Бәзи мәдәнийәтләрдә оқуш вә йезиш аяллар үгиниши керәк муһим маһарәт дәп саналмайду. Бирақ һәрбир Мәсиһ әгәшкүчиси үчүн оқуш вә йезиш интайин муһим (Тим. 1-х. 4:13). Шуңа, оқуш вә йезишни үгинишиңизгә бир нәрсиниң тосалғу болушиға йол қоймаң. Буниң сиз үчүн қандақ пайдиси бар? Бу маһарәтләр сизгә ишқа кирип, пул тепишиңизға ярдәм берәләйду. Шундақла, Худа Сөзини чоңқурирақ тәтқиқ қилип, башқиларға яхши тәлим беришиңизгә ярдәм бериду. Һәммидин муһими, Худаниң Сөзини оқуп, чоңқур мулаһизә қилғанда Яратқучи Йәһваға техиму йеқин болалайсиз (Тим. 1-х. 4:15). w23.12 20-б., 10, 11-абз.

Аздурулушқа қарши туруш үчүн Йәһвадин ярдәм сораң. Биз намукәммәл болғачқа, һемишә аздурулушқа қарши давамлиқ күрәш қилишимизға тоғра келиду. Шәйтан пүтүн күчи билән бу күрәшни техиму қийинлаштурушқа тиришиватиду. У әхлақсиз көңүл ечиш усуллири арқилиқ ой-пикримизни чирикләштүрүшкә тиришиду. Шундақ әхлақсиз оюн-тамашилар әқлимизни напак ой-хияллар билән толдуриду. Әшу напак ой-хияллар бизни Йәһваниң алдида напак қилиду, һәтта еғир гуналарни өткүзүшкә башлалайду (Марк 7:21—23; Яқуп 1:14, 15). Хата иш қилишқа майил болғанда, езиқтурушни йәңмәкчи болсақ, Йәһваниң ярдимигә муһтаҗ болимиз. Әйсаниң үлгилик дуасида мундақ сөзләр бар: «Бизниң аздурулушимизға йол қоймай, Явуздин қутулдурғайсән» (Мәт. 6:13). Йәһва бизгә ярдәм беришни халайду. Амма биз Униңдин ярдәм соришимиз керәк. Йәнә дуалиримизға мас һәрикәт қилишимиз керәк. w23.05 6, 7-б., 15—17 абз.

Әр-аял асмандики Яратқучиси билән болған достлуқ мунасивитини қәдирлисә, улар Униң нәсиһитини әмәлий қоллинишқа тәйяр болиду. Бу уларниң арисидики муһәббәтниң совуп кетишигә сәвәп болидиған қийинчилиқлардин сақлинишиға вә уларни йеңишигә ярдәм бериду. Йәһва билән йеқин достлуқ орнатқан кишиләр уни үлгә қилиш үчүн қолидин келишичә тиришчанлиқ көрситип, меһрибан, сәвирчан вә кәчүрүмчан болушқа тиришиду (Әфәс. 4:32—5:1). Бу пәзиләтләрни нәмаян қилғанда, әр-аял арисидики муһәббәт риштиси техиму күчийиду. Той қилғиниға 25 жилдин ашқан Лена исимлиқ қериндаш мундақ дәйду: «Йәһва билән йеқин мунасивәттә болған кишини сөйүш вә һөрмәтләш асан». Муқәддәс китаптин бир мисални көрүп бақайли. Мәсиһниң кәлгүсидики ата-анисини таллиғанда, Йәһва немә үчүн Давутниң нурғунлиған әвлатлири арисидин Йүсүп билән Мәрийәмни таллиған? Чүнки һәр иккиси Йәһва билән йеқин мунасивәттә болған. Йәһва уларниң некасида Яратқучисини биринчи орунға қойидиғанлиғини биләтти. w23.05 21-б., 3, 4-абз.

Гәрчә бизгә рәһбәрлик қилидиған Әйса Мәсиһ мукәммәл болсиму, амма у йәр йүзидә йетәкчилик қилиш ишида қоллинидиған кишиләр мукәммәл әмәс. Болупму улар биздин қилишни халимайдиған ишни тәләп қилса, уларға бойсунуш қийин болиду. Әлчи Петрус бир вәзийәттә итаәт қилишта иккилинип қалған. Пәриштә униңға Тәврат қанунида напак дәп көрситилгән һайванларниң гөшини йейишкә буйриғанда, Петрус бир қетим әмәс, үч қетим бойсунушни рәт қилған (Әлч. 10:9—16). Немә үчүн? Униңға бу йеңи көрсәтмә мәнтиққә уйғун көрүнмигән. Башқа тәрәптин, Әлчи Паул Йерусалимдики җамаәт ақсақаллири униңға төрт кишини ибадәтханиға елип берип, паклиниш мәрасимидин өтүшкә буйриғанда, итаәт қилған. Паул Әйсаниң әгәшкүчилириниң әнди Тәврат қанунини орунлишиш шәрт әмәслигини биләтти. У һечбир ишни хата қилмиған еди. Шундақтиму, Паул әтиси шу кишиләрни өзи билән елип берип, паклиниш мәрасимидин өткән (Әлч. 21:23, 24, 26). Паулниң итаәтчанлиғи етиқатдашларниң арисидики инақ-иттипақлиқни илгири сүргән (Рим. 14:19, 21). w23.10 10-б., 15, 16-абз.

Бәлким, яхши достлуқ мунасивәттә болуш билән әйминишниң һечбир мунасивити йоқ, у муһим роль ойнимайду дәп қариғансиз. Бирақ Йәһва билән йеқин дост болуш үчүн чоқум униңдин әйминиш керәк (Зәб. 25:14). Мәйли биз Йәһваға қанчилик узун вақит хизмәт қилайли, һәммимиз Уни давамлиқ чин көңлүмиздин чоңқур һөрмәтлишимиз лазим. Бирақ Худадин әйминиш дегән немә? Худадин ичидә қорқидиған адәм Уни чин қәлбидин яхши көриду вә һәрқандақ нәрсиниң Униң билән болған достлуғиға зиян кәлтүрүшини халимайду. Әйса Мәсиһ Худадин дәл шундақ әймәнгән еди (Ибр. 5:7). У Йәһвадин қорқуп, вәһимигә чүшмигән (Йәшая 11:2, 3). Әксичә, Әйса чин қәлбидин Худани сөйгәчкә, Униңға бойсунушни халиған (Йоһ. 14:21, 31). Худди Әйсадәк, биз Йәһвани чоңқур һөрмәтләп, Униңдин әйминимиз. Чүнки У сөйгү-муһәббәтлик, адил, дана вә күч-қудрәтлик Худадур. Биз йәнә шуни билимизки, Йәһва бизни сөйиду вә бизгә тәлим бәргәндә, униңға қандақ инкас қайтуридиғанлиғимизға көңүл бөлиду. Әгәр Йәһваға итаәт қилмисақ, Уни рәнҗитимиз, әксичә, итаәт қилсақ, Уни хошал қилимиз (Зәб. 78:41; Пәнд н. 27:11). w23.06 14-б., 1, 2-абз.; 15-б., 5-абз.

Падиша Уззия падишалиғи күчәйгән чағда, Йәһваниң қилған һәммә яхшилиғини унтуп қалған еди. Буниңдин қандақ савақ алалаймиз? Шуни унтумайлики, еришкән бәрикәтлиримиз вә вәзипилиримиз Йәһвадин кәлгән. Өз утуқлиримиз билән махтинишниң орниға, қилалиған яхши ишлиримиз үчүн һәммә шан-шәрәпни Йәһва Худаға беришимиз лазим (Кор. 1-х. 4:7). Өзүмизниң намукәммәл вә бәзидә түзитишкә муһтаҗ болидиғанлиғимизни кәмтәрлик билән етирап қилишимиз керәк. 60 яшлиқ бурадиримиз мундақ дәйду: «Башқилар хаталиқлиримни түзәткәндә, тезла хапа болмаслиқ яки көңлүмни йерим қилмаслиқни үгәндим. Бәзидә ойлимайла қандақту бир хаталиқни өткүзүп қойсам, башқилар мени түзитиду. Шу чағда өзүмни өзгәртип, давамлиқ қолумдин келишичә Йәһваға хизмәт қилишқа тиришимән». Һәқиқәтән, Йәһвадин әйминип, кәмтәрликни сақлисақ, һәқиқий хошал-хорам турмушқа еришимиз (Пәнд н. 22:4). w23.09 10, 11-б., 10, 11-абз.

Биринчи әсирдики Мәсиһ әгәшкүчилири чидамчан болуши керәк еди. Улар барлиқ кишиләр дуч келидиған қийинчилиқларға учрапла қалмай, башқа қошумчә синақларғиму дуч кәлгән. Уларниң көпинчиси пәқәт йәһудий дин рәһбәрлири вә Рим һөкүмитиниңла әмәс, бәлки өз аилисидикиләрниңму зиянкәшлигигә учриған (Мәт. 10:21). Җамаәт ичидә улар бәзидә һәқиқәттин үз өргәнләрниң тәсири вә бөлгүнчилик пәйдә қилидиған тәлимләр билән күрәш қилишқа тоғра кәлгән (Әлч. 20:29, 30). Шундақтиму, әшу Мәсиһ әгәшкүчилири чидамчанлиқ көрсәткән (Вәһ. 2:3). Улар Муқәддәс Язмилардики чидамчанлиқ көрсәткән Аюпқа охшаш кишиләрниң үлгилири һәққидә чоңқур ойланған (Яқуп 5:10, 11). Улар күч-қувәт сорап дуа қилған (Әлч. 4:29—31). Улар чидамчанлиқ көрсәтсә, Йәһваниң уларни мукапатсиз қоймайдиғанлиғини есидин чиқармиған (Әлч. 5:41). Биз дайим Худа Сөзидики вә униңға асасланған нәшрий материаллиримиздики чидамчан болушта үлгә қалдурғанларниң мисаллирини тәтқиқ қилип үгәнсәк, улар һәққидә чоңқур ойлансақ, бизму чидамчан болалаймиз. w23.07 3-б., 5, 6-абз.

Яратқучимиз Йәһва вә Әйса Мәсиһ биздин ваз кәчмәйду. Әлчи Петрус Әйсани инкар қилғандин кейин, у муһим бир таллашқа дуч кәлгән. У хизмәт қилишни тохтитамду яки әлчи сүпитидә садиқ болуп қаламду? Петрус етиқадидин ваз кечип кәтмәслиги үчүн Әйса Атиси Йәһваға ялвуруп дуа қилған еди. Әйса бу дуаси һәққидә Петрусқа ейтип, у башқа бурадәрлирини мустәһкәмләйдиғанлиғиға ишинидиғанлиғини билдүргән (Луқа 22:31, 32). Петрус Әйсаниң сөзлирини әсләп, чоқум қәтъий ирадигә кәлгән. Һаятимизда муһим бир қарарни чиқиришқа тоғра кәлгәндә, Атимиз Йәһва көйүмчан ақсақалларни қоллинип, садиқ қелишимизға ярдәм бериши мүмкин (Әфәс. 4:8, 11). Худди Яратқучи Йәһва Петрус вә башқа әлчиләрниң маддий еһтияҗлирини тәминләп бәргинигә охшаш, әгәр һаятимизда вәз хизмитини биринчи орунға қойсақ, У маддий еһтияҗлиримизни тәминләп бериду. w23.09 24, 25-б., 14, 15-абз.

Йәһва башқиларға қилған кичиккинә яхшилиғимизға диққәт қилиду. У уни қиммәтлик қурбанлиқ сүпитидә көриду вә Өзиниң қайтурушқа тегишлик қәрзи дәп қарайду. Илгири хизмәт ярдәмчиси яки ақсақал болуп хизмәт қилған болсиңиз, Йәһва һәргиз өтмүштә қилған ишлириңизни вә шундақ қилишқа сизни дәвәт қилған сөйгүңизни унтумайду (Кор. 1-х. 15:58). У сизниң давамлиқ көрситиватқан сөйгү-муһәббитиңизни көрүп туриду. Йәһва Худа һәммимизниң Униңға вә башқиларға болған сөйгү-муһәббитиниң күчийишини халайду. Униң Сөзини оқуш, оқуғанлиримиз үстидә чоңқур ойлиниш вә дайим дуа қилип, Униң билән параңлишиш арқилиқ Йәһваға болған муһәббитимизни күчәйтәләймиз. Биз йәнә әмәлий ярдәм бериш арқилиқ қериндашлиримизға болған муһәббитимизни күчәйтәләймиз. Сөйгү-муһәббитимиз күчәйгәнсири, Йәһваға вә қериндашлиримизға техиму йеқинлишимиз. Улар билән достлуқтин мәңгү һузур алимиз! w23.07 10-б., 11-абз.; 11-б., 13-абз.; 13-б., 18-абз.

Һәрбир Мәсиһ әгәшкүчиси өз тән-саламәтлигигә қандақ көңүл бөлүшни өзи қарар қилиши керәк. Мәсиһ әгәшкүчилиригә тиббий давалашни таллашқа тоғра кәлгәндә, улар Муқәддәс китапниң қандин вә җинкәшликтин сақлиниңлар дегән қанунлириға чоқум бойсунуши керәк (Әлч. 15:20; Гал. 5:19, 20). Башқа җәһәттә улар қайси давалаш усуллирини қобул қилишни өзи қарар қилалайду. Биз мәлум бир давалаш усули мәйли пайдилиқ яки зиянлиқ екәнлигигә қәтъий ишәнгән һаләттиму, қериндашлиримизниң өз тән-саламәтлигини асрашқа мунасивәтлик шәхсий қарар чиқириш һоқуқиға һөрмәт қилишимиз керәк. Төвәндики төрт муһим нуқтини әстә сақлишимиз керәк: 1) Пәқәтла Худа Падишалиғи тән-сағламлиғимизни пүтүнләй әслигә кәлтүрәләйду (Йәшая 33:24). 2) Һәрбир Мәсиһ әгәшкүчиси өзи үчүн неминиң яхши екәнлигигә толуқ қайил болуши керәк (Рим. 14:5) 3) Биз башқиларға һөкүм қилмаймиз яки уларниң алдиға путликашаң таш қоймаймиз (Рим. 14:13). 4) Мәсиһ әгәшкүчиси сөйгү-муһәббәт көрситиду вә җамаәтниң бирлигини сақлашниң шәхсий көзқаришидин муһимирақ екәнлигини яхши чүшиниду (Рим. 14:15, 19, 20). w23.07 24-б., 15-абз.

Сиз Йәһва Худани сөйәмсиз? Әлвәттә, буниңға гәп кәтмәйду! Бундақ қиливатқан пәқәт сиз бирла киши әмәс. Қедимий заманлардин буян сан-санақсиз Йәһваниң хизмәтчилири сизгә охшаш Уни сөйгән (Зәб. 104:33, 34). Нурғун кишиләр Йәһваға ибадәт қилиш үчүн қурбанлиқларни бәргән. Бу әлвәттә қедимий замандики исраиллар арисида нәзирләр яки беғишланғанлар дәп аталған кишиләр. Нәзирләр қизғинлиқ билән Йәһваға ибадәт қилидиған исраиллар болуп, мәлум қурбанлиқларни берип, өзгичә усулда Йәһваға хизмәт қилиду. Муса пәйғәмбәр арқилиқ берилгән қанунда әр яки аял киши Йәһваға алаһидә қәсәм бериш арқилиқ бир мәзгил нәзир қилинип яшашни таллиған (Сан. 6:1, 2). Бу қәсәмни, йәни қәтъий вәдини бәргән киши башқа исраиллар әмәлгә қилмисиму болидиған буйруқларға бойсунуши керәк еди. Ундақта, немә үчүн бир исраил киши өзини Худаға беғишлайду? У бәлким, Йәһваға болған чоңқур сөйгү-муһәббити вә Униң бәрикәтләргә чин көңлидин миннәтдарлиқ билдүрүшни халиған болуши мүмкин (Қ. шәр. 6:5; 16:17). w24.02 14-б., 1, 2-абз.

Муқәддәс китапта “садақәт” вә “садиқ муһәббәт” дәп тәрҗимә қилинған ибранийчә сөз дайим Йәһваниң Өз хизмәтчилиригә көрсәткән сөйгүси тәсвирләнгәндә ишлитилгән. Охшаш сөзләр йәнә Худа хизмәтчилириниң бир-биригә көрсәткән сөйгү-муһәббитини ипадиләштиму ишлитилгән (Сам. 2-яз. 9:6, 7). Вақитниң өтүшигә әгишип садақәтмәнлигимиз күчийиду. Һазир Даниялниң садақәтмәнлиги қандақ күчәйгәнлигини көрүп бақайли. Даниялниң һаятида нурғун вәзийәтләрдә униң Йәһваға болған садақәтмәнлиги синалған. Бирақ у 90 яшқа киргәндә әң чоң бир синаққа дуч кәлгән. Падиша ордисидики әмәлдарлар Даниялни яқтурмиған вә у ибадәт қилидиған Худани һөрмәт қилмиған. Шуңа, улар Даниялни өлтүрмәкчи болған. Шуниң билән улар Даниялниң Худаға яки падишиға садиқ болидиғанлиғини синайдиған бир пәрманни чиқарғузған. Даниялниң падишаға болған садиқлиғини испатлаш үчүн, Йәһваға 30 күн дуа қилишни тохтитиши керәк еди. У Йәһваға садиқ болушини таллиған (Дан. 6:12—15, 20—22). w23.08 5-б., 10—12 абз.

Йәһва бизниң қериндашлиримизға сөйгү-муһәббәт көрситиштә чиң турушимизни халайду. Әгәр аримизда бирлири Мәсиһ әгәшкүчилиригә хас пәзиләтни көрситәлмисә, биз униң Муқәддәс китап принциплириға мас яшаш үчүн тиришиватқанлиғиға ишинипла қалмай, көңлүмизни қәстән ағритиш нийитиниң йоқлиғиғиму ишинимиз (Пәнд н. 12:18). Худа Өзиниң садиқ хизмәтчилирини сөйиду. Биз хаталиқ өткүзгәндә, У узунғичә бизгә өч адавәт сақлимайду (Зәб. 103:9). Асмандики Атимизниң кәчүрүмчанлиғи үчүн интайин миннәтдармиз. Бизму Уни үлгә қилип, чоқум башқиларни кәчүрүшимиз лазим (Әфәс. 4:32—5:1). Шуниму әстә тутуш керәкки, ахирқи күн йеқинлишип келиватқансири қериндашлиримиз билән инақ-иттипақ өтүшимиз керәк. Зиянкәшлик чоқум барғансири күчийиду. Һәтта иман-етиқадимиз сәвәплик түрмигә ташлинишимиз мүмкин. Әгәр растинла шундақ иш йүз бәрсә, биз илгирики һәрқандақ вақитқа қариғанда, қериндашлиримизға техиму муһтаҗ болумиз (Пәнд н. 17:17). w24.03 15, 16-б., 6, 7-абз.

Муқәддәс китапта Йәһваға йеқинлишип, Униң разилиғиға еришип, хошал-хорам һаят кәчүргән кишиләрниң нурғун мисаллири бар. Уларниң бири Давут падиша. У яш вақтида Худа тәрәптә туруп, кейин садиқ падиша болған (Пад. 1-яз. 3:6; 9:4, 5; 14:8). Давутниң һаяти вә садиқ хизмити тоғрилиқ оқуп, илһам-мәдәт алалайсиз. Униңдин башқа, Марк яки Тимотийниң мисаллирини үгәнсиңиз болиду. Улар яш чеғидин башлап, Йәһваға хизмәт қилған вә Худаниң разилиғиға еришти. Келәчәктә хошал-хорам һаят кәчүрүшимиз һазирниң өзидә қандақ һаят кәчүрүватқанлиғимиз билән зич бағлинишлиқ. Сиз өз-өзүңизгә әмәс, Йәһва Худаға таянсиңиз, У сизгә йол-йоруқ бериду. Сиз хошал-хорам вә мол бәрикәтләргә толған һаятқа еришәләйсиз. Есиңиздә болсунки, Йәһва Униң үчүн қиливатқан барчә ишлириңизни қәдирләйду. Һаятиңизни асмандики меһир-муһәббәтлик Атиңизға беғишлаштин артуғирақ яхши иш барму? w23.09 13-б., 18, 19-абз.

Әлчи Паул етиқатчи қериндашларниң мукәммәл әмәслигини ениқ билгән. Мәсилән, у Мәсиһ әгәшкүчиси болуп, узун өтмәй башқиларниң хата һөкүм қилишиға учриған (Әлч. 9:26). Кейин бәзиләр униң арқисидин кишиләрниң униңға болған ишәнчисини сундуридиған сөзләрни қилған (Кор. 2-х. 10:10). Униңдин башқа, у йетәкчиликни үстигә алған бир бурадәрниң башқиларға путликашаң болидиған хата қарарни чиқарғанлиғини көргән (Гал. 2:11, 12). Сәпәрдә униңға йеқин һәмра болғанлардин Марк уни қаттиқ үмүтсизләндүргән (Әлч. 15:37, 38). Паул мошу вәзийәтләрниң һәр биридә уни үмүтсизләндүргәнләр билән алақә қилишни рәт қилатти. Лекин у қериндашларға иҗабий көзқарашта болуп, давамлиқ қизғинлиқ билән Йәһваға хизмәт қилған. Паулниң бундақ қилишиға немә ярдәм бәргән? Паул қериндашларға сөйгү-муһәббитини көрсәткән. Униң башқиларға болған әшу муһәббити уларниң камчилиғиға әмәс, бәлки есил пәзиләтлиригә диққәт ағдурушиға ярдәм бәргән. Сөйгү-муһәббәт йәнә Паулниң бүгүнки айәттә йезилған ишларни қилишиға ярдәм бәргән. w24.03 15-б., 4, 5-абз.

Муқәддәс Язмиларда мулайимлиқниң дайим қиммәтлик бир пәзиләт екәнлигини көрситидиған нурғун үзүндиләр бар. Мәсилән, Исһақниң мисалини көрүп бақайли. У бир мәзгил Филистийә зиминидики Гирар дегән җайда яшиған еди. Әтраптики униңға һәсәт қилидиған хошнилири уни өз атисиниң хизмәтчилири қазған қудуқни ишлитиштин тосқан. Исһақ өзигә тәвә қудуқни сақлап қелиш үчүн улар билән соқушушниң орниға, башқа жирақ бир йәргә көчүп, қудуқларни қазған (Ярит. 26:12—18). Бу қетимму филистийәликләр шу қудуқларниң сүйини өзиниңки дәп җедәл қилған (Ярит. 26:19—25). Шундақ вәзийәттиму Исһақ өзини бесивелип, ишларни тинч билән һәл қилған. Һәтта башқилар униңға шундақ наһәқ муамилә қилғанда, униң мулайимлиқни сақлишиға немә ярдәм бәргән? Наһайити ениқки, у ата-аниси Ибраһим вә Сарәниң еғир бесиқ вә мулайимлиқ роһидин вә ишларни тинч йол билән һәл қилиш усуллиридин көплигән нәрсиләрни үгәнгән (Пет. 1-х. 3:4—6; Ярит. 21:22—34). w23.09 15-б., 4-абз.

Вақти кәлгәндә Йәһва сөйгү-муһәббәт көрситип, тунҗа оғлини йәр йүзигә әвәткән. У кишиләргә Падишалиқ тоғрисида тәлим бәргән вә бизни гуна вә өлүмдин қутулдуруш үчүн һаятини төләм сүпитидә пида қилған. Андин кейин Әйса асманда Худа Падишалиғиниң Падишаси сүпитидә һөкүмранлиқ қилиш үчүн тирилип, асманға қайтқан. Муқәддәс китапниң асасий мавзуси — Худа Падишалиғиниң һөкүмранлиғиниң астида Униң йәр йүзигә қарита қилған нийитини әмәлгә ашуруш арқилиқ Йәһваниң исмини ақлаш. Йәһваниң нийәт-мәхситини өзгәрткили болмайду. У һәммә ишларниң Өзи ейтқандәк әмәлгә ашидиғанлиғини вәдә қилип кәлмәктә (Йәшая 46:10; Ибр. 6:17, 18). Вақти кәлгәндә йәр йүзи мукәммәл җәннәт маканиға айлинип, Адәм ата билән Һава аниниң Худаға итаәт қилидиған әвлатлири мәңгү һаяттин бәһримән болиду (Зәб. 22:26). Бирақ Йәһваниң нийити буниңдин башқа ишларни өз ичигә алған. Униң ахирқи мәхсити — йәр йүзи вә асмандики Өзи яратқан барлиқ әқиллиқ яратмилирини бирләштүрүш. Шу чағда барлиқ җанлиқлар Униң һөкүмранлиқ һоқуқиға садақәтмәнлик билән бойсуниду (Әфәс. 1:8—11). Йәһваниң Өз нийәт-мәхситини әмәлгә ашуруш үчүн әҗайип бир гөзәл йолни таллиғанлиғи сизни һәйран қалдурмамду? w23.10 20-б., 7, 8-абз.

Исраиллар Бабилни ташлап, Йерусалимға кәлгәндә, узун өтмәй ихтисадий қийинчилиқларға дуч келип, аилилирини беқиш қийин болди. Униңдин башқа, улар хошна хәлиқләрниң қаршилиғиға учриған. Шуңа, бәзилиригә Йәһваниң ибадәтханисини қайта ясаш ишиға пүтүнләй тиришип хизмәт қилиши қийин болған. Йәһва Худа Һагай вә Зәкәрия пәйғәмбәрләрни әвәтти. Улар хәлиққә илһам-мәдәт берип, шу ишни қайтидин қизғинлиқ билән қилишиға ярдәм бәргән һәм буниңда үнүмлүк болған (Һагай 1:1; Зәк. 1:1). Тәхминән 50 жилдин кейин йәһудийлар йәнә илһам-мәдәткә муһтаҗ болған. Язмиларни көчүрүп көпәйткүчи Әзра шу чағда Бабилдин Йерусалимға қайтип келип, Худа хәлқини пак ибадәтни һаятида биринчи орунға қоюшқа илһамландурған (Әзра 7:1, 6). Һагай вә Зәкәрия йәткүзгән бәшарәтләр Худа хәлқигә қаршилиқларға қаримай, давамлиқ Худаға тайинишиға ярдәм бәргән. Бүгүнки күндиму бу бәшарәтләр бизгә қийинчилиқларға қаримай, Йәһва Худа ярдәм беридиғанлиғиға давамлиқ ишәнч қилишимизға ярдәм берәләйду (Пәнд н. 22:19). w23.11 14, 15-б., 2, 3-абз.

Қериндашлиримизға болған сөйгүмизни қандақ ипадиләймиз? Буни қилишниң бир йоли — уларға тәсәлли бериш. Буниң үчүн қериндашларға ич ағритишимиз керәк (Сал. 1-х. 4:18). Қийин болсиму, қериндашларниң хаталиқлирини кәчүрсәк, сөйгү-муһәббәтни күчлүк сақлалаймиз. Немә үчүн болупму һазир сөйгү-муһәббәт көрситиш бәк муһим? Петрус сәвәвини чүшәндүрүп мундақ дегән: «Барлиқ нәрсиниң ахири йеқинлашмақта. Шуңа бир-бириңларни қизғин сөйүңлар» (Пет. 1-х. 4:7, 8). Бу рәзил дунияниң ахирлишиш вақти йеқинлашқансири, бизни алдимизда қандақ вақиәләр күтмәктә? Әйса әгәшкүчилиригә мундақ дегән: «Барлиқ хәлиқләр мениң исмим үчүн силәрни өч көриду» (Мәт. 24:9). Бу дунияниң өчмәнлигигә қарши туруш үчүн биз инақ-иттипақлиғимизни сақлишимиз керәк. Шу чағда сөйгү-муһәббәт риштиси билән мәһкәм бағланғанлиқтин, Шәйтан аримизға чүшәлмәйду (Флп. 2:1, 2). w23.11 13-б., 18, 19-абз.

Худаниң Сөзидики һәқиқәтләрниң наһайити зор күч-қудрити бар. Кишиләргә Йәһва вә Униң зади қандақ Худа екәнлиги тоғрилиқ һәқиқәтни үгитиш арқилиқ биз әҗайип нәрсиләрни көрәләймиз. Бу һәқиқәтләр Шәйтанниң ялғанчилиғи билән қәлби кор болғанларниң қәлб көзлирини ачиду. Улар бара-бара Яратқучи Йәһваниң есил пәзиләтлирини көрүшкә башлайду вә Униң чәксиз күч-қудритидин һәйран болиду (Йәшая 40:26). Улар Униң мукәммәл адалитигә ишиниду (Қ. шәр. 32:4). Униң чоңқур әқил-параситидин нурғун нәрсиләрни үгиниду (Йәшая 55:9; Рим. 11:33). Униңдин башқа, Йәһваниң өзлирини сөйидиғанлиғини үгәнгәндә, уларниң көңли тәсәлли тапиду (Йоһ. 1-х. 4:8). Улар Йәһваға қанчә йеқинлашқансири, Униң пәрзәнтлиридәк яшаш үмүти шунчә күчийиду. Кишиләрниң Атимиз Йәһваға йеқинлишишиға ярдәм бериш немә дегән зор шан-шәрәп! Шундақ қилғинимизда, Йәһва бизни Өзиниң «хизмәтдашлири» дәп қарайду (Кор. 1-х. 3:5). w24.02 12-б., 15-абз.

Сиз һазир Муқәддәс китапни тәтқиқ қиливатамсиз яки кичигиңиздин ата-аниңиз билән Муқәддәс китап һәқиқитини үгиниватамсиз? Ундақта сиз чөмдүрүлүш һәққидә ойлап бақтиңизму? Бу һәқиқәтән махташқа әрзийдиған мәхсәт! Суға чөмдүрүлүштин илгири чоқум өзүңизни Йәһваға беғишлишиңиз керәк. Йәһваға өзүңизни қандақ беғишлайсиз? Буниң үчүн сиз бир дуа қилип, ялғуз Униңғила ибадәт қилиш вә Униң ирадисини һаятиңизда биринчи орунға қоюшни вәдә қилисиз. Сиз давамлиқ «Йәһва Худани пүтүн жүригиң, пүтүн җениң, пүтүн әқлиң һәм пүтүн күчүң билән сөйгин» дегән әмир бойичә яшашқа вәдә қилисиз (Марк 12:30). Өзүңизни беғишлаш — сиз шәхсән қилидиған иш. Уни пәқәт сиз вә Йәһва билиду. Әксичә чөмдүрүлүш болса, көпчилик алдида ашкарә қилинидиған иш. Бу көпчиликкә өзүңизни Йәһваға беғишлиғанлиғиңизни көрситиду. Өзүңизни беғишлаш бир муқәддәс қәсәм болуп, сиз өз-өзүңиздин шу қәсәмгә садиқ яшашни қарар чиқарғандәк, Йәһва сиздин шу қәсимиңизгә садиқ яшишиңизни күтиду (Вәз 5:4, 5). w24.03 2-б., 2-абз.; 3-б., 5-абз.

Барлиқ аилидә қийинчилиқ бар. Муқәддәс китап той қилғанларниң турмушида «йеңи қийинчилиқлар[ға]» дуч келидиғанлиғини очуқ көрсәткән (Кор. 1-х. 7:28). Немә үчүн шундақ? Чүнки нека намукәммәл икки кишиниң бирлишиши болуп, һәр иккисиниң пәриқлиқ миҗәз-хулқи вә яқтурмайдиған ишлири болиду яки бир җүпләр охшимайдиған мәдәнийәт яки аилә келип чиқиши пәриқлиқ болуши мүмкин. Улар вақти кәлгәндә, той қилиштин илгири көрмигән бәзи миҗәз-хулқлирини көрситиши мүмкин. Шулар арисида сүркилиш пәйда қилалайду. Қийинчилиқлири пәйда болғанда, һәрбири уни һәл қилиш үчүн тиришиш керәклигини көрүп йетишниң орниға, шуниңдәк қийинчилиқларниң пәйда болушида өзиниңму мәсъулийити барлиғини қобул қилишниң орниға, улар иккиси бир-бирини әйиплиши мүмкин. Улар һәтта айрилип яшаш яки аҗришип кетишни қийинчилиқни һәл қилишиниң амали дәп қариши мүмкин. Амма некадин ваз кечиш қийинчилиқни һәл қиламду? Яқ. Той қилғанларниң өз җүпти билән һаят кәчүрүши қийин болсиму, Йәһва уларни нека орунлаштурушиға һөрмәт қилишқа буйриған. w24.03 16-б., 8-абз.; 17-б., 11-абз.

Һаятиңизни Йәһваға беғишлап, чөмдүрүлүштин өткәндин кейин, билимиңиз ашқансири вә роһий җәһәттин пишип йетилгәнсири, йәрдики җәннәттә мәңгү яшаш үмүтиңиз техиму күчәйди (Ибр. 5:13—6:1). Бәлким, Римлиқларға 5:2—4 айәтләрдики сөзләрниң раст екәнлигигә көз йәткүздиңиз. Сиз һәрхил қийинчилиқларни баштин кәчүрдиңиз. Бирақ уларға бәрдашлиқ берип, Худаниң сиздин хурсән болғанлиғини һис қилдиңиз. Шу чағда Униң вәдилирини әмәлгә ашуридиғанлиғиға болған ишәнчиңиз техиму күчәйди. Бу үмүт қәлбиңиздә чоңқур йилтиз тартип, сиз үчүн техиму муһим болди. Бу һаятиңизниң һәрқайси саһасида, мәсилән, аилидикилириңиз билән муамилә қилғанда, қарар чиқарғанда, һәтта вақтиңизни ишләткәндә күчлүк тәсир көрсәтти. Худаниң қобул қилишиға еришкәндә егә болидиған үмүт һәққидә ейтқандин кейин, әлчи Паул муһим бир ойға диққәт ағдурди. У бу үмүтниң чоқум әмәлгә ашидиғанлиғини тәкитлигән (Рим. 15:13). w23.12 12, 13-б., 16—19 абз.

Бешимизға күн чүшкәндә, һис-туйғулиримиз, ой-пикиримиз вә униңға болған инкасимиз адәттикидәк чағлардин көп пәриқлиқ болуши мүмкин. Худди боран-чапқунда қалған кемә арқа-арқидин келиватқан күчлүк долқунлири һәр тәрәпкә чайқалғандәк, бизниң һис-туйғулиримизму шундақ болуши мүмкин. Шундақ һәрхил һис-туйғулиримиз болғанда, Йәһва бизгә қандақ ярдәм берәләйду? Йәһва бизни тәңпуңлуғимизни сақлишимизға ярдәм беридиғанлиғиға ишәндүриду. Кемә боран-чапқунға учриғанда, һәр тәрәпкә қаттиқ чайқилишқа башлайду. Шундақ вәзийәткә дуч кәлгәндә, кемә өрүлүп кәтмәслиги үчүн адәттә кеминиң икки тәрипиниң суға чөкүп турған қисмиға алаһидә палақлар орнитилған болиду. Мошу палақларниң ярдими билән кемә қаттиқ чайқалмайду вә йолувчилар техиму бехәтәр вә тинч-аман сәпәр қилалайду. Амма кеминиң чайқилишини азайтидиған палақлар пәқәт кемә алға илгириләп маңғандила әң яхши ярдәм берәләйду. Дәл шуниңдәк, бешимизға еғир күнләр кәлгән чағларда Йәһва Худаға садиқ хизмәт қилишни давамлаштурсақ, У бизниң тәңпуңлуғимизни сақлишимизға ярдәм бериду. w24.01 22-б., 7, 8-абз.

Сизни қорқунуч чирмавалғанда, өзүңиздин мундақ сорап көрүң: «Йәһва бурун қандақ ишларни қилған?» Мәвҗудатлар тоғрилиқ ойлинип беқиң. Мәсилән, қушлар яки гүлләр Йәһваниң образида яратилмисиму яки Униңға ибадәт қилалмисиму, Худа уларға ғәмхорлуқ қилиду. Демәк, У бизниң ғемимизни техиму көп ойлимамду? (Мәт. 6:25—32) Сиз йәнә Йәһва Худаниң Өз хизмәтчилири үчүн немиләрни қилғанлиғи тоғрилиқ ойлиниң. Муқәддәс китаптики бир киши тоғрилиқ яки Йәһваниң заманавий хизмәтчиси тоғрилиқ оқусиңиз болиду. Униңдин башқа, Йәһваниң шәхсән сиз үчүн қандақ яхшилиқларни қилғанлиғини әсләп көрүң. У сизни һәқиқәткә қандақ җәлип қилди? (Йоһ. 6:44) Дуалириңизға қандақ җавап бәрди? (Йоһ. 1-х. 5:14) Ялғуз Оғлиниң сиз үчүн һаятини пида қилғанлиғидин һәр күни қандақ пайда алисиз? (Әфәс. 1:7; Ибр. 4:14—16) w24.01 4-б., 6-абз.; 7-б., 17-абз.