Ноябрь

Ата-ана болсиңиз, балилириңизниң йешиға мас җавапларни тәйярлишиға ярдәм бериң. Бәзи вақитларда нека мәсилиси яки әдәп-әхлақ қатарлиқ муһим мәсилиләр муһакимә қилиниду. Бирақ балилар җавап берәлигидәк бир-икки абзац мәзмунлар болуши мүмкин. Униңдин башқа, балилар һәр қетим қол көтәргәндә, немә үчүн улардин соримай, башқилардин сориғанлиғини чүшәндүрүң. Улар сәвәвини чүшәнсә, хапа болмаслиқни үгиниду (Тим. 1-х. 6:18). Һәммимиз Йәһваға шан-шәрәп кәлтүридиған вә қериндашлиримизни илһамландуридиған җавапларни тәйярлалаймиз (Пәнд н. 25:11). Бәзидә бизгә қисқичә шәхсий тәҗрибилиримизни сөзләп беришимиз мүмкин, амма өзүмиз һәққидә көп сөзләштин сақлинишимиз керәк (Пәнд н. 27:2; Кор. 2-х. 10:18). Әксичә, диққитимизни Йәһва Худа, Униң Сөзи вә Униң хәлқигә мәркәзләштүрүшкә тиришишимиз лазим (Вәһ. 4:11). w23.04 24, 25-б., 17, 18-абз.

Сәгәк туруп һошиярлиғимизни сақлашта муһәббәт интайин муһим (Мәт. 22:37—39). Худаға болған сөйгүмиз һәрқандақ қийинчилиқларға қаримай, давамлиқ чидамчанлиқ билән вәз қилишимизға ярдәм бериду (Тим. 2-х. 1:7, 8). Йәһваға хизмәт қилмайдиғанларға сөйгү-муһәббитимизни көрситиш үчүн адәмләргә вәз қилимиз. Һәтта телефон қилиш вә хәт йезиш арқилиқ гувалиқ беримиз. Һаман бир күни кишиләрниң өзгирип, тоғра йолда меңишни башлайдиғанлиғидин үмүт үзмәймиз (Әзәк. 18:27, 28). Биз башқиларни вә етиқатчи қериндашлиримизни сөйүмиз. Сөйгүмизни көрситиш үчүн «бир-бириңларға тәсәлли бериңлар вә бир-бириңларни мустәһкәмләңлар» дегән нәсиһәткә әмәл қилишқа тиришимиз (Салоникилиқларға 1-хәт 5:11). Җәңдә мүрини-мүригә тирәп, уруш қилған әскәрләргә охшаш, бир-биримизгә тәсәлли беримиз. Биз һәргиз қериндашлиримизни билип туруп қәстән рәнҗитмәймиз. Яки бизни рәнҗиткини үчүн қериндишимизни рәнҗитмәймиз (Сал. 1-х. 5:13, 15). Биз йәнә җамаәткә йетәкчилик қиливатқан ақсақалларни һөрмәтләш арқилиқ сөйгү-муһәббитимизни нәмаян қилимиз (Сал. 1-х. 5:12). w23.06 10-б., 6-абз.; 11-б., 10, 11-абз.

Иман-етиқадимизни күчәйтишниң бир усули — төләм үстидә чоңқур ойлиниш. Төләм бизни Худаниң вәдилириниң әмәлгә ашидиғанлиғиға ишәндүриду. Йәһваниң қанчилик қурбан бәргәнлиги һәққидә әстаидил ойланғинимизда, Яратқучимизниң гөзәл бир дунияда мәңгү һаятлиқ вәдисиниң чоқум әмәлгә ашидиғанлиғиға болған ишәнчимизни күчәйтимиз. Немә үчүн шундақ дейәләймиз? Ундақта төләм немини өз ичигә алған? Йәһва Өзиниң әң йеқин сирдиши болған сөйүмлүк тунҗа Оғлини асмандин мукәммәл инсан сүпитидә туғулушқа әвәткән. Әйса йәр йүзидә болғинида, һәртүрлүк қийинчилиқларға бәрдашлиқ бәргән. Кейин у азап-оқубәт чекип, вәһшийлик билән өлтүрүлгән. Йәһва Худа интайин зор бәдәл төлигән! Әгәр Йәһваниң мәхсити гөзәл бир дунияда бизни пәқәт қисқа һаятқа ериштүрүш болса, У сөйүмлүк Оғлиниң шунчә азап-оқубәт чекип, өлүп кетишигә йол қоймиған болатти (Йоһ. 3:16; Пет. 1-х. 1:18, 19). Йәһва шунчә еғир бәдәл төлигән екән, чоқум бизни йеңи дунияда мәңгүлүк һаятқа ериштүриду. w23.04 27-б., 8, 9-абз.

Йәһваниң өлүкләрни тирилдүрүш арзу-истиги барму? Әлвәттә, буниңға гәп кәтмәйду. У бәзи кишиләрни илһамландуруп, келәчәктики тирилдүрүш вәдисини қәләмгә алдурған (Йәшая 26:19; Вәһ. 20:11—13). Йәһва вәдә бәрсә, У дайим вәдисини орунлайду (Йәшуа 23:14). Әмәлийәттә, У өлүкләрни тирилдүрүшкә тәшна. Аюп пәйғәмбәрниң немә дегәнлиги һәққидә ойлап көрүң. У һәтта өлүп кәткән тәғдирдиму, Йәһваниң униң тирилгәнлигини көрүшкә тәшна екәнлигигә ишәнгән (Аюп 14:14, 15). Йәһва өлүп кәткән барлиқ хизмәтчилириниму көрүшни тәшналиқ билән күтиду. У уларни сағлам хошал-хорам һаятқа ериштүрүшкә тәқәза. Ундақта, Йәһва һәққидики һәқиқәтләрни билиш пурсити болмай туруп өлүп кәткән миллиардлиған инсанларчу? Рәһим-шәпқәтлик Яратқучимиз уларниму тирилдүрүшни арзу қилиду (Әлч. 24:15). У уларға Өзи билән дост болуш вә йәр йүзидә мәңгү яшаш пурситини беришни халайду (Йоһ. 3:16). w23.04 9-б., 5, 6-абз.

Үмүтиңизни қандақ күчәйтәләйсиз? Мәсилән, йәр йүзидә мәңгү яшаш үмүтиңиз болса, Муқәддәс Язмилардики җәннәт тәсвирләнгән үзүндиләрни тәсәввур қилип, көз алдиңизға кәлтүрүң вә улар һәққидә чоңқур ойлиниң (Йәшая 25:8; 32:16—18). Йеңи дунияда һаят қандақ болидиғанлиғи тоғрисида ойлаң. Өзүңизни у йәрдә болуватқанлиғини тәсәввур қилип беқиң. Әгәр биз йеңи дунияда яшаш үмүтини мәһкәм әстә сақлисақ, қийинчилиқлиримиз бирдәмлик вә йеник болиду (Кор. 2-х. 4:17). Йәһва Худа шу үмүт арқилиқ сизни күчләндүриду. Йәһва Униңдин күч-қувәт елишиңиз үчүн аллиқачан еһтияҗлириңизни тәминләп келиватиду. Шуңа, вәзипини орунлаш, синаққа бәрдашлиқ бериш яки хошаллиғиңизни сақлап қелиш үчүн ярдәмгә муһтаҗ болғанда, чин қәлбиңиздин Йәһваға дуа қилип, Униңға йеқинлишиң вә шәхсий үгиниш арқилиқ Униңдин келидиған көрсәтмиләрни издәң. Етиқатчилардин кәлгән илһам-мәдәтни қобул қилиң. Дайим вақит чиқирип келәчәккә болған үмүтиңизни тәсәввур қилиң. Шундақ қилғиниңизда, «ахириғичә туруп қелишқа һәм хурсәнлик билән узақ сәвирчан болушиңлар үчүн, барлиқ күчиңлар билән Униң шәрәплик қудритигә мувапиқ» мустәһкәм болисиләр (Кол. 1:11). w23.10 17-б., 19, 20-абз.

Дуалиримизда Йәһваға миннәтдарлиқ билдүрүшимизниң нурғун сәвәплири бар. Биз егә болған һәрқандақ яхши нәрсиләр үчүн Униңға рәхмәт ейталаймиз (Яқуп 1:17). Әмәлийәттә, барлиқ яхши һәдийәләр Униңдин кәлгән. Мәсилән, йәрниң гөзәллиги, мәвҗудатларниң әҗайип яритилғанлиғи үчүн миннәтдарлиқ билдүрәләймиз. Йәнә һаятимиз, аилимиз, достлиримиз вә үмүтимиз үчүн рәхмитимизни билдүрәләймиз. Униңдин башқа, Йәһва билән достлуқ орнитиш вә униңдин бәһримән болуш пурсити үчүн рәхмәт ейтишни халаймиз. Биз шәхсән Йәһваға миннәтдарлиғимизни билдүрүшниң сәвәплири һәққидә ойлинишқа алаһидә вақит чиқарсақ болиду. Бу дунияда миннәтдарсиз кишиләр көпийип кәтти, биз уларниң арисида яшаватимиз. Кишиләр һемишәм өзидә бар нәрсиләргә миннәтдарлиқ билдүрүшниң орниға, әксичә өзи еһтияҗлиқ нәрсиләргә көңүл бөлиду. Әгәр биз ундақ көзқарашниң тәсиригә учрисақ, дуалиримизда пәқәт өзүмиз еришмәкчи болған нәрсиләрнила сорап кетишимиз мүмкин. Шундақ иш йүз беришиниң алдини елиш үчүн, Йәһваниң биз үчүн қилған барлиқ ишлириға миннәтдар болушни давамлиқ үгинишимиз лазим (Луқа 6:45). w23.05 4-б., 8, 9-абз.

Йәһва көйүмчан Атимиз болғачқа, азап-оқубәт чекишимизни халимайду (Йәшая 63:9). Шундақтиму, У бизни һәммә қийинчилиқлардин қутулдурмайду (Йәшая 43:2). Амма У синақлардин өтүшимизгә ярдәм беридиғанлиғини вәдә қилиду. Йәһва Худа биз учриған синақларниң бизгә мәңгү зиян йәткүзүшигә йол қоймайду. У бизгә давамлиқ бәрдашлиқ беришимиз үчүн күчлүк муқәддәс роһини бериду (Луқа 11:13; Флп. 4:13). Синақларға бәрдашлиқ берип, Худаға садиқ болуп қелишимиз үчүн, У дәл вақтида вә муһтаҗ болған нәрсини беридиғанлиғиға ишәнч қилалаймиз. Йәһва бизниң Униңға ишинишимизни күтиду (Ибр. 11:6). Бәзидә қийинчилиқлар бизни чирмавалғандәк һис қилишимиз, һәтта Йәһваниң бизгә ярдәм беридиғанлиғиға гуман қилишимиз мүмкин. Амма Муқәддәс китапта йезилғандәк, Худаниң күчи билән биз «сепиллардин сәкрәп» өтәләймиз (Зәб. 18:29). Шуңа, гуман қилишниң орниға, Йәһва дуайимизға җавап беридиғанлиғиға толуқ ишинишимиз керәк (Яқуп 1:6, 7). w23.11 22-б., 8, 9-абз.

Бу һәқиқий муһәббәтниң нәқәдәр гөзәл тәсвири-һә! Мошу сөзләр әр-аялларни хатирҗәм қилидиған һәқиқәтни өз ичигә алиду: силәр бир-бириңларға өчмәс сөйгү-муһәббәт көрситәләйсиләр. Бир җүп әр-аял һаятла болидикән, улар бир-биригә болған сөйгүсини давамлаштуруш үчүн тиришчанлиқ көрситишкә тоғра келиду. Мәсилән, гүлханниң өчүп қалмай давамлиқ көйүши үчүн, униңға отун селишни тохтитип қоймаслиғи керәк. Әгәр бири униңға көңүл бөлмисә, от аста-аста өчүп қалиду. Худди шуниңдәк, әр-аял оттурисидики муһәббәтниң ялқунлуқ отиму күчлүк сақлиниши үчүн, улар сөйгү риштисини мустәһкәмлиши керәк. Бәзи чағларда бир җүпләр бир-бириниң арисидики муһәббәтниң совуп қалғанлиғини һис қилиду. Буниңға улар дуч кәлгән ихтисадий қийинчилиқ, тән сағламлиқ мәсилиси яки балиларни чоң қилиш ғәм-әндишилири сәвәп болуши мүмкин. «Йәһниң ялқунлуқ отини» давамлиқ өчүрмәй сақлаш үчүн, әр-аял һәр иккиси Йәһва Худа билән болған мунасивитини күчлүк сақлашқа тиришиши керәк. w23.05 20-б., 1—3 абз.

Җасарәтни йетилдүрүш үчүн немә қилишимиз керәк? Ата-анимиз бизни җасарәтлик болушқа үндиши мүмкин, бирақ улар бу пәзиләтни бизгә мирас қалдуралмайду. Җасарәтлик болуш худди йеңи бир һүнәрни үгәнгәнгә охшайду. Һүнәрни егиләшниң бир усули — устиниң һәрикәтлирини йеқиндин күзитип, униң һәрикәтлирини дораш. Худди шуниңға охшаш, бизму башқиларниң бу пәзиләтни қандақ көрситидиғанлиғини диққәт билән күзитип, андин уларниң үлгисини дорап, җасарәтлик болушни үгинимиз. Бизму Даниялға охшаш Худаниң Сөзини пишшиқ билишимиз керәк. Йәһва билән дайим әркин-азадә параңлишиш арқилиқ Униң билән йеқин мунасивәт орнитишимиз керәк. Униңдин башқа, Йәһваниң һәрдайим биз билән биллә болуп, бизгә ярдәм беридиғанлиғиға ишинишимиз лазим. Шундақ қилсақ, иман-етиқадимиз синалғанда җасарәтлик болимиз. Җасарәтлик кишиләр дайим башқиларниң һөрмитигә еришиду. Улар йәнә сәмимий кишиләрни Йәһваға җәлип қилиши мүмкин. Дәрвәқә, җасарәтни йетилдүрүшимизниң көп яхши сәвәплири бар. w23.08 2-б., 2-абз.; 4-б., 8, 9-абз.

«Көз йәткүзүш» дәп тәрҗимә қилинған грек сөзи һәрдайим қиммәтлик металларни тәкшүрүшкә қарита қоллинилған. Шуңлашқа, биз аңлиған яки оқуған нәрсиләрниң тоғра-хаталиғини тәкшүрүп көрүшимиз керәк. Чоң балаю апәт йеқинлашқансири, бундақ қилиш биз үчүн интайин муһим болуватиду. Башқиларниң гәп-сөзлиригә саддилиқ қилип қулақ селишниң орниға, тәпәккүр қилиш иқтидаримизни ишлитип, оқуған яки аңлиғанлиримизни Муқәддәс китап вә Йәһваниң тәшкилатиниң ейтқанлири билән селиштурушимиз керәк. Шу арқилиқ җин-шәйтанларниң тәшвиқатлири яки һийлә-микирлиригә алданмаймиз (Пәнд н. 14:15; Тим. 1-х. 4:1). Биз, Худаниң хизмәтчилири, бир топ сүпитидә чоң балаю апәттә аман қалимиз (Яқуп 4:14). Бирақ шәхсән һәрбиримизгә әтә немә болидиғанлиғини билмәймиз. Мәйли чоң балаю апәттә һаят болайли яки униңдин бурун өлүп кетәйли, әгәр садақәтмәнлигимизни сақлисақ, мәңгүлүк һаятлиқ мукапатиға еришимиз. Һәммимиз диққитимизни әҗайип үмүтимизгә қаритип, Йәһваниң күнигә тәйяр турайли. w23.06 13-б., 15, 16-абз.

Биз Муқәддәс китаптики бәзи бәшарәтләрниң қандақ әмәлгә ашидиғанлиғини билмәймиз (Дан. 12:8, 9). Амма бир бәшарәтниң қандақ әмәлгә ашқанлиғини толуқ чүшәнмисәк, бу униң әмәлгә ашмайдиғанлиғини билдүрмәйду. Йәһва Худаниң худди илгирикигә охшаш мувапиқ вақит-саатта бәшарәтләрни чүшинишимизгә ярдәм беридиғанлиғиға ишинәләймиз. Пат арида течлиқ вә бехәтәрлик елан қилиниду (Сал. 1-х. 5:3). Андин дуниядики сәясий күчләр ялған динға һуҗум қилип, уларни пүтүнләй йоқ қилиду (Вәһ. 17:16, 17). Андин кейин улар Худаниң хәлқигә һуҗум қилиду (Әзәк. 38:18, 19). Мошу ишлар әң ахирқи җәң Һармагедон урушиға йол ачиду (Вәһ. 16:14, 16). Шуниңға ишинимизки, бу ишлар пат арида йүз бериду. Амма шулар йүз бериштин авал, Муқәддәс китаптики бәшарәтләргә давамлиқ диққәт қилип, башқиларниңму шундақ диққәтчан болушиға ярдәм берәйли. Шундақ қилиш арқилиқ асмандики меһир-шәпқәтлик Атимизға болған миннәтдарлиғимизни давамлиқ билдүрәләймиз. w23.08 13-б., 19, 20-абз.

Әлчи Паул етиқат, үмүт вә муһәббәт һәққидә сөзлигәндә, «улардин әң бүйүги — меһир-муһәббәттур» дәп хуласә қилған (Кор. 1-х. 13:13). Паул немә үчүн шундақ дегән? Кәлгүсидә Худаниң йеңи дуния һәққидики вәдилиригә ишинишимизниң яки уларниң әмәлгә ешишини үмүт қилишимизниң һаҗити йоқ болиду, чүнки улар аллибурун әмәлгә ашурулған болиду. Бирақ биз һәрдайим Йәһваға вә башқиларға болған муһәббитимизни ипадилишимиз керәк болиду. Әмәлийәттә, уларға болған сөйгү-муһәббитимиз мәңгү күчийиду. Шундақла, бир-биримизни сөйсәк, Мәсиһниң һәқиқий әгәшкүчилири екәнлигини испатлаймиз. Әйса Мәсиһ шагиртлириға мундақ дегән: «Әгәр бир-бириңларға меһир-муһәббәтлик болсаңлар, силәрниң мениң шагиртлирим екәнлигиңларни һәммиси тонуйду» (Йоһ. 13:35). Сөйгү-муһәббәт бизни инақ-иттипақлаштуриду. Паул меһир-муһәббәтни «бирликниң мукәммәл риштилиридур» дәп атиған (Кол. 3:14). Әлчи Йоһан шундақ дегән: «Худани сөйгән киши өз қериндишиниму сөйүши лазим» (Йоһ. 1-х. 4:21). Биз бир-биримизни сөйсәк, Худани сөйидиғанлиғимизни көрситимиз. w23.11 8-б., 1, 3-абз.

Муқәддәс китап Мәсиһ әгәшкүчилириниң һаятини бир мусабиқә билән селиштурған. Әң ахирқи пәллини оңушлуқ бесип өткәнләр мәңгү һаятқа еришиду (Тим. 2-х. 4:7, 8). Биз һәртүрлүк еғир жүкләрни ташлап, сәвирчанлиқ билән алдимиздики мусабиқини жүгүрүп түгитишимиз керәк. Әлчи Паул бу мусабиқидә ғәлибә қилишимизға немә ярдәм беридиғанлиғини ениқ көрситип бәргән. У бизни үндәп мундақ дегән: «Бизни еғирлаштуридиған һәммә нәрсини. . . елип ташлап, бәрдашлиқ билән бизгә бәлгүләнгән мусапида жүгрәйли». Әлчи Паул Мәсиһ әгәшкүчиси һечқандақ жүкни көтәрмәслиги керәк демәкчи болғанму? Әлвәттә, яқ. У һәрбир зөрүр болмиған жүкни ташлишимиз керәклигини ейтқан. Шундақ жүк қәдимимизни астилитип, бизни һардуруп қоялайду. Чидам-ғәйрәт көрситиш үчүн еғирлаштуридиған вә зөрүр болмиған жүкни дәрһал ениқлап, уни ташлишимиз керәк. Шундақла, көтиришимиз зөрүр болған жүкләрни бир чәткә қайрип қоймаслиғимиз лазим. Болмиса, лаяқәтсиз болуп, бу мусабиқидин чүшүп қалимиз (Тим. 2-х. 2:5). w23.08 26-б., 1, 2-абз.

Әқил-парасәтлик киши башқиларниң көзқаришини һөрмәтләйду. Мәсилән, бәзи аял қериндашлар ясинишни яхши көриду, бәзилири яхши көрмәйду. Бәзи Мәсиһ әгәшкүчилири спиртлиқ ичимликләрни мувапиқ миқдарда ичишни яхши көриду, амма бәзиләр қәтъий ичмәсликни қарар қилиду. Худаниң хизмәтчилири тән-саламәтлигиниң яхши болушини арзу қилиду. Бирақ тән-саламәтлигигә пәриқлиқ усуллар билән көңүл бөлүшни таллайду. Әгәр һемишә өз көзқаришимизни тоғра дәп ойлисақ вә қериндашлиримизни қайил қилишқа урунсақ, башқилар үчүн путликашаң болушимиз вә бөлүнүшләрни пәйда қилишимиз мүмкин (Кор. 1-х. 8:9; 10:23, 24). Мәсилән, Йәһва Худа бизгә чоқум қандақ кийинишимиз керәклигини ейтишниң орниға, әмәл қилишқа тегишлик принципларни бәргән. Биз Худа хизмәтчилиригә мас кийим-кечәкләрни кийип, өзүмизниң әқил-парасәтлик, кәмтәр вә ой-пикри сағлам киши екәнлигимизни көрситишимиз керәк (Тим. 1-х. 2:9, 10). Шуңлашқа башқиларниң диққитини өзүмизгила қаритидиған кийим-кечәкләрни кийишни халимаймиз. Муқәддәс китап принциплири кийиниш вә чач фасониға қарита, ақсақалларниң өзи халиғанчә қаидә-түзүмләрни бәлгүләштин сақлинишқа ярдәм бериду. w23.07 23, 24-б., 13, 14-абз.

Йәһва келәчәккә еришишниң йолини бизгә көрситиду. Әқилсиз аялниң тәкливини қобул қилғанлар җинсий әхлақсизлиқтин хошаллиқ тепишқа һәрикәт қилиду. Ақивәттә, улар өлүкләрниң баридиған җайида, йәни гөрдә болиду (Пәнд н. 9:13, 17, 18). «Һәқиқий даналиқниң» тәкливини қобул қилидиғанларниң келәчиги мутләқ башқичә болиду! (Пәнд н. 9:1). Биз Йәһва яхши көридиған нәрсини яхши көрүшкә вә өч көридиған нәрсини өч көрүшкә үгинимиз (Зәб. 97:10). Башқиларни «һәқиқий даналиқтин» үгинишкә тәклип қилиштин қанаәт тапимиз. Биз әқилгә толмиғанларға «ким билимгә муһтаҗ, ушбу җайға кәлсун»,— дәп җакалиған хизмәтчиләргә охшаймиз. Бу өзүмизгә вә тәклипкә қулақ салғанларға һазирла әмәс, бәлки мәңгүгә пайдилиқтур. Биз «даналиқ йоли билән» меңип, мәңгү яшаймиз (Пәнд н. 9:3, 4, 6). w23.06 24-б., 17, 18-абз.

Хизмәтдишиңиз яки савақдишиңиз сиздин иман-етиқадиңиз һәққидә сориғанда, өзүңизни қандақ һис қилисиз? Җиддийлишип кетәмсиз? Көпинчимиз шундақ болимиз. Бирақ шундақ соал башқиларниң ой-пикири яки диний етиқади һәққидә чоңқурирақ чүшиниш вә уларға хуш хәвәр һәққидә вәз қилишимизға пурсәт яритиши мүмкин. Бәзи вақитларда бирлири билән талаш-тартиш қилиш үчүн сизгә қарши соал қоюши мүмкин. Шундақ вәзийәттә буниңдин һәйран болмаслиғимиз керәк. Чүнки бәзиләр бизниң иман-етиқадимиз һәққидә хата гәп-сөзләрни аңлиған. Униңдин башқа, биз ахир заманда яшаватимиз (Әлч. 28:22). Бу дәвирдә әтрапимизда мурәссә қилишни халимайдиған вә вәһший адәмләр көп (Тим. 2-х. 3:1, 3). Бәлким, шундақ ойлишиңиз мүмкин: бири иман-етиқадим һәққидә мән билән талаш-тартиш қилишқа башлиғанда, қандақ тәмкин, силиқ-сипайилиқ билән җавап берәләймән? Сизгә мулайимлиқ ярдәм берәләйду. Мулайим киши асанла хапа болмайду вә кишини териктүридиған яки җавап берәлмәйдиған әһвалда өзини тәмкин туталайду. w23.09 14-б., 1, 2-абз.

Бәзи вақитларда Худаниң тәшкилати бизни қоғдаш үчүн нәсиһәтләрни бериду. Мәсилән, пулпәрәсликкә вә Худаниң қанунини бузушқа йетәкләйдиған ишларға берилип кәтмәслик һәққидә агаһландуриду. Йәһваниң көрсәтмилиригә қулақ селиш интайин пайдилиқ (Йәшая 48:17, 18; Тим. 1-х. 6:9, 10). Дәһшәтлик чоң балаю апәт вә Мәсиһниң миң жиллиқ һөкүмранлиғи мәзгилидә, Йәһва Худа давамлиқ бәзи инсанларни қоллинип, бизгә йол-йоруқларни бериду. Шу чағда бу көрсәтмигә әгишимизму? Бу бизниң Йәһва һазир бәргән йол-йоруқларға қандақ инкас қайтурушимизға бағлиқ. Шуңлашқа һәрдайим Йәһваниң йол-йоруғиға, шу җүмлидин бизгә җавапкар болушқа тәйинләнгән кишиләр бәргән көрсәтмиләргә бойсунайли (Йәшая 32:1, 2; Ибр. 13:17). Әгәр шундақ қилсақ, бизни һәрхил роһий хәвп-хәтәрдин қоғдап, ахирқи мәнзил, йәни йеңи дуниядики мәңгүлүк һаятқа йетәкләйдиған Йетәкчимиз Йәһваға пүтүн қәлбимиз билән ишинимиз. w24.02 25-б., 17, 18-абз.

Әлчи Паул Йәһваға хизмәт қилип һаятида қанаәт тапқан. Амма униң нурғун қийинчилиқларни йеңишигә тоғра кәлгән. Паул дайим узун сәпәргә чиққан вә әшу заманларда сәпәр қилиш асан әмәс еди. У сәпәрлиридә бәзидә дәрияларда хәтәрләргә вә булаңчиларға учрап, хәтәрләргә дуч келәтти. У йәнә арилап-арилап қарши турғучиларниң уруп-соқушиға учриған (Кор. 2-х. 11:23—27). Етиқатчи қериндашлар Паулниң уларға ярдәм бериш үчүн көрсәткән сәмимий тиришчанлиқлириға һәрдайим миннәтдарлиқ билдүрмигән еди (Кор. 2-х. 10:10; Флп. 4:15). Паулниң давамлиқ Йәһваға хизмәт қилишиға немә ярдәм қилған? У Йәһваниң пәзиләтлири һәққидә Муқәддәс Язмилардин вә өз кәчүрмишлиридин нурғун нәрсиләрни үгәнгән. Паул өзини Йәһва Худаниң яхши көридиғанлиғиға ишәнгән (Рим. 8:38, 39; Әфәс. 2:4, 5). Униңму Йәһваға болған муһәббити интайин күчәйгән. Паул давамлиқ муқәддәс кишиләргә хизмәт қилип, өзиниң Йәһваға болған сөйгүсини көрсәткән (Ибр. 6:10). w23.07 9-б., 5, 6-абз.

Нурғун кишиләр һөкүмәткә муһтаҗ екәнлигимизни вә улар чиқарған қанунларға бойсунушимиз керәклигини етирап қилиду. Амма әшу кишиләр адаләтсиз яки орунлашқа бәк қийин болуп көрүнгән қанунларға риайә қилишни халимайду. Муқәддәс китапта инсаний һөкүмәтләр Шәйтанниң һөкүмранлиғи астида болуп, азап-оқубәтләрни кәлтүрүп чиқиридиғанлиғи вә пат арида йоқ болидиғанлиғи йезилған (Зәб. 110:5, 6; Вәз 8:9; Луқа 4:5, 6). «Шуниң үчүн һакимийәткә қаршилиқ қилғучи Худаниң орунлаштурған интизамиға қарши чиқиду». Дунияда мәлум бир дәриҗидә тәртип болуш үчүн Йәһва Худа инсаний һөкүмәтләрниң болушиға йол қойған, шуңа биз һөкүмәткә бойсунушимиз керәк. Биз «һәркимгә тегишликни берип», баҗ-селиқ төләймиз, һоқуқдарларға һөрмәт көрситип, уларға бойсунимиз (Рим. 13:1—7). Бәзидә қолайсиз, адаләтсиз көрүнгән яки көп пулни төләшкә тоғра келидиған қанунларға бойсунушни қийин дәп қаришимиз мүмкин. Амма биз Йәһваға итаәт қилимиз вә Униң қанунлирини бузушни тәләп қилмиса, әшу һоқуқдарларға бойсунушимиз керәк (Әлч. 5:29). w23.10 8-б., 9, 10-абз.

Шимшон туғулғанда филистийәликләр Исраил хәлқини бесивелип башқурған вә уларға зулум қилған (Һак. 13:1). Филистийәликләрниң рәһим-шәпқәтсиз башқуруши астида Исраил хәлқи худди көп қийинчилиқларни баштин кәчүргән. Йәһва Худа Шимшонни Исраилни филистийәликләрдин қутқузуш үчүн башчилиқ қилишқа таллиған (Һак. 13:5). Бу вәзипини орунлаш үчүн Шимшон Йәһва Худаға тайиниши керәк еди. Бир қетим филистийәликләрниң әскәрлири Шимшонни тутмақчи болуп, Йәһуда зиминидики Леха дегән җайға кәлгән. У йәрдики исраиллар қорқуп, Шимшонни дүшмәнләргә тапшурушни қарар қилған. Шимшонни өз адәмлири икки қат ағамча билән бағлап, филистийәликләрниң қолиға тапшурған (Һак. 15:9—13). Бирақ Йәһваниң роһи Шимшонни күч-қувәткә толдурған вә у қоллиридики ағамчидин бошанған. Кейин ешәкниң иңәк сүйигини тепип, униң билән филистийәликләрниң 1000 әскирини қиривәткән (Һак. 15:14—16). w23.09 2, 3-б., 3, 4-абз.

Йәһва Худа Муқәддәс китап арқилиқ Өзиниң нийитини аста-аста ашкарә қилғини үчүн интайин миннәтдармиз. Йәһва һәрдайим Өз мәхситини ашуруш үчүн пәриқлиқ йолларни таллалайду, чүнки У «һәммә нәрсини шундақ қилидуки, Униң ирадиси» орунлиниду (Пәнд н. 16:4). Худа нийитиниң ашурулғанлиғиниң нәтиҗиси мәңгү сөйүндүриду. Ундақта, Йәһваниң нийити немә? У Өз нийитини әмәлгә ашуруш үчүн қандақ өзгәртишләрни қилған? Худа тунҗа җүп инсанларға Өз мәхсити немә екәнлигини ейтқан. Уларға: «Әвлат көрүп көпийиңлар, йәр йүзини толтуруңлар, уни асраңлар вә. . . йәр йүзидә жүрүдиған һәрқандақ җаниварниң үстидин һөкүмранлиқ қилиңлар»,— дегән (Ярит. 1:28). Адәм ата билән Һава ана Худаға қарши чиқип, пүткүл әвлатлириниң гунакар болушиға сәвәпчи болғанда, бу Йәһвани Өз нийитини әмәлгә ашуруштин тосуп қалмиған. У дәрһал асманда бир Падишалиқни қуруп, инсанийәт вә йәр йүзи үчүн қилған әсли нийитини әмәлгә ашурушни қарар қилған (Мәт. 25:34). w23.10 20-б., 6, 7-абз.

Йәһва бизгә садиқ болуп қелишқа ярдәм берәләйду. Болупму биз мәлум бир аҗизлиғимиз билән узунғичә күрәш қилғинимизда садиқлиқни сақлаш һемишәм асан болмайду. Бәзи вақитларда әһвалимиз әлчи Петрусниңкидинму қийинирақ болуп көрүнүши мүмкин. Амма шундақ вәзийәттә Йәһва бизгә күч берәләйду (Зәб. 94:18, 19). Мәсилән, бир бурадәр һәқиқәтни үгиништин илгири бирқанчә жил охшаш җинислиқлар билән муһәббәтлишип һаят кәчүргән. Кейин у өз һаятини пүтүнләй өзгәртип, Муқәддәс китапниң өлчәмлири билән яшиған. Амма, у бәзидә йәнила хата арзу-һәвәслири билән күрәш қилған. Униң садиқ қелишиға немә ярдәм бәргән? У мундақ дәйду: «Йәһва бизгә күч-қувәт бериду. Муқәддәс роһ ярдимидә һәқиқәт йолида давамлиқ садиқ қелишниң мүмкинлигини чүшәндим. . . Йәһваға хизмәт қиливатқинимдин интайин хурсәнмән. У мениң намукәммәл болушимға қаримастин давамлиқ мени күчләндүриду». w23.09 23-б., 12-абз.

Қәдирлик яш бурадәрләр, Әйсадин үлгә елиш үчүн тиришчанлиқ көрситишиңлар муһим. Силәр яхши үлгиләрни таллаш, чоңқур ойлиниш иқтидарини йетилдүрүш, ишәнчлик болуш, турмушта керәклик маһарәтләрни үгиниш вә келәчәктики мәсъулийәтләрни үстүңларға елиш үчүн тәйярлиқ қилишиңлар керәк. Мошу ишлар тоғрилиқ ойлиғанда, бу интайин қийин дәп ойлишиңлар мүмкин. Амма бу силәрниң қолуңлардин келиду. Есиңларда болсунки, Йәһва силәргә ярдәм беришини халайду (Йәшая 41:10, 13). Әлвәттә, җамаәттики қериндашларму силәргә ярдәм бериду. Силәр етиқатта пишип йетилгән бурадәр болғандин кейин, интайин мәналиқ вә қанаәтлинәрлик һаят кәчүрисиләр. Қәдирлик яш бурадәрләр, биз силәрни интайин яхши көрүмиз! Йәһва силәрниң пишип йетилгән етиқатчи болуш үчүн көрситиватқан тиришчанлиғиңларни мол бәрикәтлигәй. w23.12 29-б., 19, 20-абз.

Бир топ қериндашлар билән җәм болғанлиғиңизни тәсәввур қилип көрүң. Көңүллүк вақит өткүзүватисиләр. Биллә бир рәсимгә чүшмәкчи болдуңлар. Биринчи сүрәт яхши чиқмиғачқа, йәнә икки рәсим тарттиңиз дәйли. Әнди сиздә үч рәсим бар. Амма уларниң биридә бир бурадәрниң қапиғи түрүлүп қапту. Уни өчүрүветисиз. Чүнки сиздә шу бурадәрниң вә башқиларниңму яхши чиққан йәнә икки рәсим бар. Биз адәттә қериндашлиримиз билән өткүзгән вақитлиримизни яхши әсләймиз. Амма шу вақитта бирси сизни хапа қилидиған бир нәрсини ейтип яки қилип қойди дәйли. Начар чиққан рәсимни өчүрүвәткәндәк, шу әслимини есимиздин өчүрүвәтсәк яхши болатти (Әфәс. 4:32). Шу қериндаш тоғрилиқ яхши әслимиләр көп болғачқа, кичик хаталиғини унтуп кәтсәк яхши. Биз қериндашлиримиз билән өткүзгән пәқәт яхши әслимиләрни әстә сақлап, қәдирләшни халаймиз. w23.11 12, 13-б., 16, 17-абз.

Бу йәрдә ишлитилгән грек сөзи аялниң кийиниши вә ясинишидин башқиларға болған һөрмәт көрүнүп туруши керәклигини билдүриду. Биз кийиниш вә ясиништа шундақ кичик пеилликни көрсәткән аял қериндашлардин пәхирлинимиз. Пәм-парасәт барлиқ пишип йетилгән Худа хизмәтчилири нәмаян қилидиған йәнә бир муһим пәзиләт. Пәм-парасәт дегән немә? Бу яхши һөкүм қилиш, йәни тоғра билән хатани пәриқләндүрүп, андин тоғра йолни таллаш иқтидаридур. Абигалниң мисалини көрүп бақайли. Униң ери хата қарар чиқирип, пүтүн аилини хәтәрлик вәзийәткә чүшәрди. Абигал буни билип дәрһал пәм-парасәтлик билән иш қилған. Бу көплигән кишиләрниң һаятини сақлап қалған (Сам. 1-яз. 25:14—23, 32—35). Буниңдин башқа пәм-парасәт қайси вақитта сөзләп, қачан сүкүт қилиш керәклигини чүшинишкә ярдәм бериду. Шундақла башқиларға көңүл бөлүп, әһваллирини сориғанда, уларни хиҗаләт қилидиған соалларни сораштин жирақ турушимизға ярдәм бериду (Сал. 1-х. 4:11). w23.12 20-б., 8, 9-абз.

Әлчи Паул бу сөзләрни Римдики җамаәткә язған. Улар Йәһва Худа вә Әйса Мәсиһ һәққидә тәлим алған вә етиқади синалған Мәсиһниң шагиртлири еди. Иман-етиқади сәвәплик Худа уларни һәққаний адәм дәп җакалиған вә муқәддәс роһ билән майлиған (Рим. 5:1). Шундақ қилип, улар чоқум әмәлгә ашидиған әҗайип бир үмүткә егә болған. Паул Әфәс шәһиридики майланған етиқатчиларға Худаниң уларға бәргән үмүти тоғрилиқ хәт язған. У бу үмүт уларни мирасқа ериштүридиғанлиғини тилға алған (Әфәс. 1:18). Униңдин башқа, Паул колосилиқларғиму уларниң үмүти чоқум әмәлгә ашидиғанлиғини тәкитлигән. У уни «силәр үчүн асманда сақлиниватқан үмүт» дәп атиған (Кол. 1:4, 5). Майланғанлар асманда мәңгү яшаш үчүн тирилиду вә Әйса Мәсиһ билән бирликтә һөкүмранлиқ қилиду (Сал. 1-х. 4:13—17; Вәһ. 20:6). w23.12 9-б., 4, 5-абз.

«Сақлаш» дегән бу сөз грек тилидики әсли текстида шәһәрни дүшмәнләрниң һуҗумлиридин қоғдаш үчүн қаравуллуқ қилидиған әскәрләрни тәсвирләштә ишлитилгән. Шәһәр дәрвазилирида күзәтчиләрниң туридиғанлиғини билгәчкә, турғунлар һеч немидин ғәм қилмай тинч-хатирҗәм ухлиған еди. Шуниңға охшаш, Худаниң течлиғи жүригимиз вә ой-пикримизни коғдиғанда, биз тинч-хатирҗәмликни һис қилимиз вә көңлүмиз арам тапиду (Зәб. 4:8). Гәрчә қийинчилиғимиз дәрһал һәл қилинмисиму, биз Һаннаға охшаш өзүмизни тинч-хатирҗәм һис қилалаймиз (Сам. 1-яз. 1:16—18). Көңлүмиз хатирҗәм болса, яхши ойлинип, дана қарарларни чиқириш асанирақ болиду. Биз немә қилалаймиз? Өзүңизни аварчилиққа учриғандәк һис қилғанда, “сақчиларни чақириң”, йәни Худадин өзүңизни қоғдашни өтүнүң. «Тәңриниң течлиғини» һис қилғичә қайта-қайта дуа қилиң (Луқа 11:9; Сал. 1-х. 5:17). Әгәр сиз қийин күнгә қалсиңиз, қайта-қайта дуа қилиң. Шу чағда Йәһваниң течлиғи қәлбиңизни вә ой-пикриңизни қоғдайду (Рим. 12:12). w24.01 21-б., 5, 6-абз.

Әйса өз Атисиниң исмини муқәддәс қилиш үчүн һәрхил азап-оқубәтләр, һақарәтләр вә төһмәтләргә бәрдашлиқ бәргән. У һәммә ишта Атисиға бойсунуш керәклигини билгән, шуңлашқа у һечнемидин номус қилмиған (Ибр. 12:2). У йәнә бу қийин пәйтләрдә, Шәйтанниң өзигә беваситә һуҗум қиливатқанлиғини билгән (Луқа 22:2—4; 23:33, 34). Шәйтан чоқум Әйса садақәтмәнлигини сақлимайду дәп үмүт қилған. Амма Шәйтан мәғлуп болған еди. Әйса Шәйтанниң рәзил ялғанчи екәнлигини вә Йәһваға садиқ хизмәт қилидиғанларниң барлиғини, һәтта әң еғир синақлардиму уларниң садақәтмәнлигини қәтъий сақлалайдиғанлиғини испатлиған. Сиз Падишайиңиз Әйса Мәсиһни хурсән қилишни халамсиз? Әгәр халисиңиз, давамлиқ Йәһваниң исмини мәдһийиләң вә башқиларниң Йәһваниң есил пәзиләтлирини тонушиға ярдәм бериң. Шундақ қилсиңиз, Әйсаниң излиридин әгәшкән болисиз (Пет. 1-х. 2:21). Сизму Әйсаға охшаш Йәһвани хурсән қилисиз вә Униң дүшмини Шәйтанниң номуссиз бир ялғанчи екәнлигини испатлайсиз. w24.02 11, 12-б., 11—13 абз.

Өткән бәш жилда бир миллиондин көпирәк кишиләр суға чөмдүрүлүп, Йәһва гувачиси болди. Сиз өзүңизни Йәһва Худаға беғишлисиңиз, Әйса Мәсиһниң шагирти болушни халиған болисиз вә Худаниң ирадисини орунлаш һаятиңиздики әң муһим ишқа айлиниду. Ундақта Худаға өзүңизни беғишлаш үчүн немиләрни қилишиңиз керәк? Әйса Мәсиһ мундақ дәйду: «Әгәр кимду-ким мени әгәшкүси кәлсә, өзидин ваз [кәчсун]» (Мәт. 16:24). Грек тилидики «өзидин ваз кечиш» дәп тәрҗимә қилинған ибарини «чоқум өз-өзигә яқ дейиши керәк» дәпму тәрҗимә қилишқа болиду. Сиз Йәһваға өзини беғишлиған хизмәтчи сүпитидә Униң ирадисигә зит келидиған һәрқандақ нәрсигә яқ дейишиңиз керәк (Кор. 2-х. 5:14, 15). Бу «тәнниң ишлиридин», йәни җинсий әхлақсизлиқтин ваз кечишни өз ичигә алиду (Гал. 5:19—21; Кор. 1-х. 6:18). Бундақ чәкләш һаятиңизни қийинлаштурамду? Әгәр сиз Йәһвани сөйсиңиз, һәмдә Униң чәкләйдиған қанунлири сиз үчүн пайдилиқ екәнлигигә ишәнсиңиз, Униң әмирлири еғир жүк болмайду (Зәб. 119:97; Йәшая 48:17, 18). w24.03 2-б., 1-абз.; 3-б., 4-абз.

Йәһва Өзиниң муқәддәс роһини бизгә әвәтиш арқилиқ Өзиниң биздин хурсән болғанлиғини көрситиду (Мәт. 12:18). Биз өз-өзүмиздин мундақ дәп сорап көрсәк болиду: «Мән турмушумда муқәддәс роһниң мевисини көрситиватимәнму?» Сиз Йәһвани тонуғандин кейин илгирикигә қариғанда, техиму сәвирчан болдиңизму? Әмәлийәттә, сиз муқәддәс роһниң мевисини қанчә нәмаян қилишни үгәнгәнсири, Йәһваниң сиздин хурсән болғанлиғини көрситидиған нурғун дәлилләрни көрәләйсиз. Йәһва хурсән болған кишиләрниң гуналирини төләм қурбанлиғи арқилиқ кәчүриду (Тим. 1-х. 2:5, 6). Бирақ, биз төләмгә ишинип суға чөмдүрүлгән болсақму, йәнила Йәһва биздин хурсән әмәс дәп ойлисақчу? Есиңиздә болсунки, биз һәрдайим өз һис-туйғулиримизға ишәнч қилалмаймиз, амма Йәһваға ишәнч қилалаймиз. У төләмгә ишәнгәнләрни һәққаний адәм дәп һесаплайду вә уларға бәрикәт беридиғанлиғини вәдә қилиду (Зәб. 5:12; Рим. 3:26). w24.03 30-б., 15-абз.; 31-б., 17-абз.