Йәһва Худа «терилгән йәрдә үнүп чиқишимизға» ярдәм бәрди

Кассхольм аилиси 1979-жили Гилиад мәктивидә оқуватқанда, Джек Редфорд муәллими: «Силәрни қәйәргә олтарғузса, шу йәрдә гүлләп-яшаңлар»,— дегән мәслиһәт бәргән екән. Бир йәрдин башқа йәргә олтарғузулған өсүмлүккә охшаш, Матс билән Анн-Катринму мәктәптин кейин қайта-қайта бир йәрдин башқа йәргә тәйинләнди. Мәсилән, улар Иран, Маврикий, Мьянма, Танзания, Уганда вә Заирда хизмәт қилди. Келиң, уларниң һекайисини өз ағзидин аңлап көрәйли.

Илтимас, һәқиқәтни қандақ тапқиниңлар тоғрилиқ ейтип бәрсәңлар.

Матс: Иккинчи җаһан уруши вақтида дадам Польшида яшиған. Шу чағда у католик чиркосидики иккиүзлүкни җиқ көргән. Шундақ болсиму, у: «Һәқиқәт чоқум бир йәрдә бар»,— дәп пат-пат ейтатти. Вақит өтүп буниңға көзүм йәтти. Мән тутулған китапларни сетивалаттим. Уларниң бири «Мәңгү һаятқа йетәкләйдиған һәқиқәт» намлиқ көк китап еди. Мошу китапниң намиға көзүм чүшти. Уни баштин ахирғичә бир кечидила оқуп чиқип, таң атқанда мән һәқиқәтни тапқанлиғимни чүшәндим.

1972-жил апрельдин башлап, Йәһва гувачилириниң нурғун әдәбиятлирини оқуп, соаллиримға җавапларни таптим. Өзүмни Әйсаниң тәмсилидики қиммәтлик мәрвайитни тепивелип, уни сетивелиш үчүн һәммә мүлкини сетивәткән содигәрдәк һис қилдим. Башқичә ейтқанда, университетта оқуш вә дохтур болуш мәхситимдин баш тарттим (Мәт. 13:45, 46). Мән 1972-жилниң 10-декабрь күни чөмдүрүлүштин өттүм.

Бир жил өтмәй ата-анам билән инимму һәқиқәтни қобул қилип, чөмдүрүлүштин өтти. 1973-жилниң июль ейида мән толуқ вақитлиқ хизмәтни башлидим. Җамаитимиздики қизғин пионерларниң арисида Анн-Катрин дегән чирайлиқ вә роһий йетилгән қериндишимиз бар еди. Биз бир-биримизни яхши көрүп қелип, 1975-жили өйләндуқ. Кейинки төрт жил давамида Швецияниң Стрёмсунд шәһиридә хизмәт қилдуқ. Бу интайин гөзәл җайда адәмләр һәқиқәт тоғрилиқ билишни халатти.

Анн-Катрин: Дадам һәқиқәтни Стокгольмда университетта оқуп жүргәндә аңлиған. Мән шу чағда үч айлиқ едим. Дадам мени җамаәт учришишлириғиму, вәз хизмитигиму ташлимай елип жүрәтти. Лекин бу апамға яқматти. У Йәһва гувачилири ялған дин екәнлигини дәлилләшкә һәрикәт қилған. Бирақ бу униң қолидин кәлмәй, ахирида апамму чөмдүрүлүштин өтти. Мән 13 йешимда чөмдүрүлүштин өтүп, 16 йешимда пионерлиқ хизмәтни башлидим. Җакалиғучилар аз болған Умео шәһиридә хизмәт қилғинимдин кейин, мәхсус пионер болуп тәйинләндим.

Матс билән той қилғандин кейин, биз нурғун адәмләр билән үгинишләрни өткүздуқ. Уларниң бәзилири чөмдүрүлүштин өтти. Мәсилән, Мейвор дегән өсмүр қиз Йәһва Худаға хизмәт қилиш үчүн спорт мәнсивидин ваз кәчти. Кейин у сиңлимниң пионерлиқ хизмитидә шериги болди. Улар 1984-жили Гилиад мәктивини пүтирип, һазир иккилиси Эквадорда миссионер болуп хизмәт қиливатиду.

Силәр һәр түрлүк җайларда миссионер болуп хизмәт қилғанда, «терилгән йәрдә үнүп чиқиңлар» дегән мәслиһәткә қандақ әмәл қилдиңлар?

Матс: Бизниң вәзипимиз пат-пат өзгирип туратти. Биз Әйса Мәсиһтә «йилтиз тартип», униңға охшаш кәмтәр болушқа тиришаттуқ (Кол. 2:6, 7). Мәсилән, биз йәрлик қериндашлар биздин үгәнсун демәй, улардин үгинишкә күч салдуқ. Уларниң мәдәнийитини, ой-пикрини вә бәзибир нәрсиләрни немишкә башқичә қилидиғанлиғини чүшинишкә тиришаттуқ. Әйсадин үлгә алғансири, «суларниң бойида» өстүрүлгәнлигимизгә көзүмиз йәтти. Шу сәвәптин, йеңи йәрдә «үнүп» чиқалидуқ (Зәб. 1:2, 3).

Анн-Катрин: Адәттә дәрәқни бир йәрдин башқа йәргә олтарғузғанда, униңға судин башқа, қуяшму керәк. Йәһва Худа биз үчүн дайим шундақ «қуяш» болған (Зәб. 84:11). Йәһва Худа бизни бәрикәтләп, нурғун йеңи көйүмчан қериндашларға ериштуқ. Мәсилән, биз хизмәт қилған Тегерандики (Иран) кичик җамаитимиздики қериндашлар интайин меһмандост вә сехий болған. Уларниң меһмандостлуғи Муқәддәс китапта тәсвирләнгән меһмандостлуққа охшаш болған. Бизгә Иранда хизмәт қилиш бәк яқатти. Амма 1980-жилниң июль ейида һөкүмәт паалийитимизни мәнъий қилип, биз 48 саатниң ичидә дөләттин кетишкә мәҗбур болдуқ. Андин биз Африкидики Заир дөлитигә (һазир Конго) тәйинләндуқ.

Африкиға баридиғанлиғимизни билгәндә, мән қаттиқ жиғлидим. Чүнки аңлиғинимчә, у йәрдә иланлар, һәрқандақ жуқумлуқ ағриқлар бар екән. Бирақ Африкида бираз жил хизмәт қилған достлиримиз: «Авал у йәргә берип көрмәмсиләр. Силәр Африкини чоқум яхши көрүп қалисиләр»,— дегән. Уларниң дегини раст болуп чиқти. Биз бирдин Заирдики қериндашлиримизниң меһир-муһәббитигә чөмдуқ. Әпсуски, алтә жилдин кейин у йәрдики паалийитимиз мәнъий қилинип, бизгә кетишкә тоғра кәлди. Шу чағда: «Йәһва Худа, мүмкин болса, бу йәрдә қалайличу»,— дәп дуа қилғанлиғимни өзүмму байқимай қалдим. Буниңдин Африкини қанчилик яхши көрүп қалғанлиғимни чүшәнгәнсиз.

Йәһва Худаға хизмәт қилип қандақ бәрикәтләргә ериштиңлар?

Матс: Биз һәр түрлүк дөләтләрдин кәлгән миссионерлар билән дост болуп кәттуқ. Биз хизмәт қилған гайибир йәрләрдә нурғун адәмләр Муқәддәс китапни үгинишни халиған. Бәзидә һәрбиримиз 20гә йеқин үгиниш дәрисини өткүзәттуқ. Шу үгинишләрдин алаһидә хошаллиқ алаттуқ. Африкидики қериндашлиримиз интайин меһмандост. Танзаниядә хизмәт қилип жүргәндә, биз қериндашлиримизниң өйиниң алдиға машинимизни қоюп, униң ичидә қонаттуқ. Қериндашлар гадай болсиму, өзидә бар нәрсини бизгә беришкә тәйяр болған (Кор. 2-х. 8:3). Күндә кәчтә Анн-Катрин иккимиз күн бойи болған вақиәләрни бир-биримизгә ейтип берип, Йәһва Худаға Униң ярдими үчүн рәхмәт ейтаттуқ.

Анн-Катрин: Биз дунияниң җай-җайлирида яшайдиған көп қериндашлар билән тонуштуқ. Буниңдин башқа биз парс, француз, луганда, суахили охшаш нәччә түрлүк тилларни үгәндуқ. Шундақла йеңи мәдәнийәтләр билән тонуштуқ. Биз йеңи шагиртларни тәйярлап, йеңи достларни таптуқ. Улар билән биллә Йәһва Худаға мүрини мүригә тирәп хизмәт қилғанға немә йәтсун! (Зәф. 3:9)

Биз Йәһва Худа яратқан һәрхил гөзәл мәнзириләрни көрдуқ. Һәр қетим йеңи җайға тәйинләнгәндә, худди сәяһәткә чиққандәк болаттуқ. Йол көрсәткүчимиз Йәһва Худаниң Өзи болди. Әгәр У болмиған болса, шунчә көп яхши нәрсиләрни көрәлмәттуқ.

Силәр қандақ қийинчилиқларға дуч кәлдиңлар вә уларни йеңишкә немә ярдәм бәрди?

Матс: Биз һәрхил тропикилиқ кесәлләргә гириптар болдуқ. Шундақла Анн-Катринға бирнәччә қетим җиддий операция қилишқа тоғра кәлди. Яшанған ата-анимиз тоғрилиқму әнсиригән едуқ. Амма бәхиткә яриша, бир туққан қериндашлиримиз уларға сәвирчанлиқ вә көйүмчанлиқ билән ғәмхорлуқ қилған. Биз уларға интайин миннәтдармиз (Тим. 1-х. 5:4). Җирақта болсақму, ата-анимизға қолумиздин кәлгиничә ярдәм қилишқа тириштуқ. Лекин уларға яхширақ ғәмхорлуқ қилалмиғанлиғимиздин өзүмизни әйиплик һис қилдуқ.

Анн-Катрин: 1983-жили биз Заирда хизмәт қиливатқанда, мән ваба кесили (холера) билән ағрип қалдим. Дохтур Матсқа: «Аялиңни бүгүнла бу йәрдин елип кәт!»— дәпту. Шундақ қилип, башқа самолет болмиғанлиқтин, биз әтиси жүк тошуйдиған самолет билән Швециягә учуп кәттуқ.

Матс: Әнди миссионер болалмайдиған болдуқ дәп қаттиқ жиғлидуқ. Дохтурниң ейтқиниға қаримай, Анн-Катрин сақийип кәтти. Бир жилдин кейин биз Заирға қайтип бардуқ. Бу қетим биз Лубумбашидики суахили тилида сөзләйдиған кичик бир җамаәткә тәйинләндуқ.

Анн-Катрин: Лубумбашида болғанда мән иккиқат болуп қалдим, лекин балимиз чачирап кәтти. Илгири балилиқ болуш оюмизда болмисиму, балимиздин айрилғанда, жүригим қан жиғлиди. Бирақ шу қайғулуқ вақитларда, Йәһва Худа бизгә бәрикитини яғдурди. Биз бурунқидинму көп үгинишләрни башлидуқ. Бир жил өтә-өтимәйла җамаитимиздики вәз ейтқучиларниң сани 35тин 70кә өсүп, учришишларға 40 адәмниң орниға 220 адәм келидиған болди. Хизмәткә бешимиз билән кирип кетип, Йәһваниң мол бәрикитигә еришкәнликтин тәсәлли таптим. Шундақ болсиму, биз һазирғичә балимизни пат-пат ойлап, униң тоғрилиқ сөзлишип туримиз. Биз Йәһва Худаниң қәлб яримизни йеңи дунияда пүтүнләй сақайтидиған вақитни төрт көзүмиз билән күтиватимиз.

Матс: Кейинирәк аялим қаттиқ һерип, аҗизлишип кәтти. Маңа болса, рак дегән диагноз қоюлуп, наһайити еғир операция қилинди. Лекин һазир саламәтлигим яхши, Анн-Катринму қолидин кәлгиничә хизмәт қилип жүриду.

1994-жили Руандидики қирғинчилиқ болғанда, достлиримизниң әһвалини билиш үчүн қачақлар лагериға бардуқ. Шу чағда қийнилип жүргән пәқәт бизла әмәс екәнлигимизни чүшәндуқ. Лагерьдики қериндашларниң ишәнч көрситип, синақларға чидап, қийин әһвалдиму меһмандостлуқ көрсәткәнлиги бизни һәйран қалдурди. Шу чағда Йәһва Худа Өз хизмәтчилирини һечқачан ташлимайдиғанлиғиға көзүмиз йәтти (Зәб. 55:22).

Анн-Катрин: 2007-жили биз Угандидики филиалниң беғишлиниш мәрасимиға қатнишип, Найробиға (Кения) қайтип келиватқанда, йәнә бир бала-қазаға учридуқ. Биз билән тәхминән 25 миссионер вә бәйтәлликләр бар еди. Кенияниң чегарисиға йетип келәй дегәндә, алдимизға күтүлмигән йәрдин жүк машиниси чиқип, автобусимизға урулди. Һайдиғучи билән бәш қериндишимиз шу йәрдила вапат болди. Йәнә бир аял қериндишимиз болса, дохтурханида көз жумди. Бу қәдирлик достлиримизни қайта көрүшни тәқәзалиқ билән күтиватимиз (Аюп 14:13—15).

Вақит өтүп җараһәтлирим сақийип кәтти. Лекин Матс иккимиз вә йәнә бирнәччә қериндаш бираз вақит давамида шу йол апитиниң азавини тарттуқ. Кечилири жүригим селип, чөчүп ойғинип кетәттим. Шу чағларда жүригим тохтап қаламдекин дәп әнсиригән едим. Бирақ Йәһва Худаға дуа қилғанда, Муқәддәс китаптин яхши көргән айәтлиримни оқуғанда, көңлүм арам тепип қалатти. Шундақла дохтурларға беришқа тоғра кәлди, улар бизгә ярдәм бәрди. Һазир әһвалимиз хелила яхши болуп қалди. Биз Йәһва Худадин бизгә охшаш қийинчилиқларни баштин кәчүрүватқан адәмләргә тәсәлли берип, қоллап-қувәтләшкә дуада ярдәм сораймиз.

Қийинчилиқларға дуч кәлгәндә Йәһва Худа силәрни «хам тухумдәк» елип жүрди дәп ейттиңлар. Буниң билән немә демәкчи?

Матс: Суахили тилида «хам тухумдәк елип жүрүш» дегән сөз-ибарә бар. Хам тухум чеқилип кәтмәслиги үчүн уни авайлап тутқандәк, Йәһва Худаму бизгә меһрибанлиқ билән ғәмхорлуқ қилип кәлди. Немә йәймиз, немә кийимиз дәп әнсирәп бақмидуқ. Биздә керәклик һәммә нәрсә һәтта артуғи билән болди. Биз Рәһбәрлик кеңәш арқилиқму Йәһва Худаниң бизни яхши көрүп, қоллаватқанлиғини һис қилдуқ.

Анн-Катрин: Йәһва Худа бизни дайим алиқинида көтирип жүргән. Буниң бир мисалини ейтип берәй. Бир күни дадам қаттиқ ағрип қелип, дохтурханиға чүшүп қалди дегән хәвәр кәлди. Бу йолдишим бәзгәк кесилидин (малярия) әндила сақайған чағ. Швециягә учуп бериш үчүн пулумиз болмиғачқа, машинимизни сатимиз дәп ойлиғандуқ. Бир әр-аял әһвалимизни аңлап, силәргә бир билетниң пулини төләп беримиз деди. Кейинирәк яшанған бир қериндаш телефон қилди. У бир сандуқчиниң тешиға «Муһтаҗ қериндашлар үчүн» дәп йезип, ичигә пул селип жүргән екән. Шу жиғип қойған пулини у бизгә бәрди. Шундақ қилип Йәһва Худа бирнәччә минутниң ичидә һәммә йоллиримизни ечип бәрди (Ибр. 13:6).

Худаға толуқ вақитлиқ хизмәт қилғиниңларға 50 жилдин ашти. Бу жиллар давамида немиләргә үгәндиңлар?

Анн-Катрин: Мән тинч-хатирҗәмликни сақлап, Йәһваға таянсам, күчлүк болидиғанлиғимни чүшәндим. Йәһва Худаға пүтүнләй таянсақ, У һәммә қийинчилиғимизни Өзи һәл қилиду (Йәшая 30:15; Тар. 2-яз. 20:15, 17). Мәйли қайси вәзипини орунлайли, күчимизниң йетишичә тиришчанлиқ көрсәтсәк, Йәһва Худа бизгә өзүмиз ойлап бақмиған бәрикәтләрни беридекән.

Матс: Мән алған әң муһим савақ: һәрқандақ вәзийәттә Йәһваға таянсам, У маңа чоқум ярдәм бериду (Зәб. 37:5). У Өзи вәдә қилғандәк, бизни һечқачан ташлимиған. Һазир биз Мьянмидики Бәйтәлдә хизмәт қиливатимиз. Йәһваниң бизни һазирғичә қоллап келиватқанлиғини сезиватимиз.

Көпирәк хизмәт қилмақчи болған нурғун яшларму бизгә охшаш, Йәһваниң қанчилик ғәмхор Худа екәнлигини көрсекән дәп тиләймиз. Әгәр яшлар Йәһва Худаға таянса, уларни қәйәргә олтарғузсиму, шу йәрдә гүлләп-яшнап кетидиғанлиғиға ишәнчимиз камил.