«Мәңгү һаятқа тоғра көзқарашта» болғанларни тапқанда, дәрру ярдәм берәйли

1. Адәмләр хуш хәвәргә қандақ инкас қайтурмақта? (Әлчиләр 13:47, 48; 16:14, 15)

БИРИНЧИ ӘСИРДӘ нурғун адәмләр һәқиқәтни аңлапла мәсиһий болған (Әлчиләр 13:47, 48; 16:14, 15ни оқуң). Һазирму бәзи адәмләр хуш хәвәрни биринчи қетим аңлиғандила, уни яқтуруп қалиду. Башқилири хуш хәвәрни бирдин қобул қилмисиму, вақит өтүп, жүрәклири ечилип, һәқиқәткә қизиқишқа башлайду. Вәз хизмитидә мәңгү һаятни қобул қилишқа майил адәмләрни учраштурғанда немә қилишимиз керәк?

2. Шагирт тәйярлаш хизмитини немә билән селиштурушқа болиду? Чүшәндүрүп бериң.

² Шагирт тәйярлаш хизмитини мевә-чевә өстүрүш билән селиштурушқа болиду. Бәзи мевиләр балдур пишса, башқилири кейинирәк пишиду. Пишқанлирини бирдин теривалимиз, пишмиғанлирини болса давамлиқ пәрвиш қилимиз. Дәл шуниңға охшаш, бәзи адәмләр һәқиқәтни бирдин қобул қилип, роһий җәһәттин тез өсиду. Улар тез арида чөмдүрүлүш мәрасимидин өтүш үчүн биз бар күчимизни чиқиримиз. Башқиларниң роһий җәһәттин өсүши үчүн бираз вақит керәк (Йоһ. 4:35, 36). Шуңа хуш хәвәрниң қәдир-қиммитини чүшәнгичә, биз уларниң қизиқишини риваҗландуримиз. Хизмәттә мошу икки топ адәмләрни аҗриталисақ, уларға қайси тәрәптин ярдәм бериш керәклигиниму ениқлалаймиз. Һазир тунҗа қетим барғанда, адәмниң һәқиқәткә болған қизиқишини байқисақ, немә қилиш керәклигини көрүп чиқайли. Кейин шу адәм роһий җәһәттин өсүши үчүн қандақ ярдәм берәләйдиғанлиғимизни көрүп чиқимиз.

АДӘМНИҢ ҚИЗИҚИШИНИ БАЙҚИСАҚ, НЕМӘ ҚИЛИШИМИЗ КЕРӘК?

3. Адәмниң қизиқишини байқисақ, немә қилишимиз керәк? (Коринтлиқларға 1-хәт 9:26)

³ Адәмниң һәқиқәткә болған қизиқишини байқисақ, униңға дәрру мәңгү һаятқа апиридиған йолға турушқа ярдәм беришимиз керәк. Шу сәвәптин, шундақ адәмгә биринчи қетим йолуққанда, униңға Муқәддәс китап үгинишини тәғдим қилип, җамаәт учришишиға чақириң (Коринтлиқларға 1-хәт 9:26ни оқуң).

4. Абзацтики мисалдин немә чүшәндиңиз?

⁴ Муқәддәс китап үгинишини тәғдим қилиң. Вәз хизмитидә бәзи адәмләр бирдин Муқәддәс китапни үгинишкә келишиду. Буни Канадида болған бир вақиә көрситиду. Бир аял қериндаш пәйшәнбә күни әдәбият һарвуси билән вәз қиливатқанда, бир қиз келип «Мәңгү шат-хорам яшаң!» китапчисини алиду. Қериндаш униңға бу китапчә билән һәқсиз Муқәддәс китап үгиниши өткүзүлидиғанлиғини чүшәндүриду. Шу чағда һелиқи қиз Муқәддәс китапни тәтқиқ қилишқа келишиду. Ахирида иккиси телефон номерлирини бир-биригә бериду. Бирнәччә саатин кейин у қиз учур йезип, қериндаштин үгинишни қачан башлайдиғанлиғини сорайду. Қериндаш униңға дәм елиш күни келәләйдиғанлиғини ейтиду. Бирақ у: «Әтә боламду? Әтә қолум бош»,— дәйду. Шундақ қилип, улар әтисила үгинишни башлап кетиду. Кейин у йәкшәнбә күни өтидиған җамаәт учришишиға келиду. Һазир у қиз роһий җәһәттин тез өсүватиду.

5. Адәмниң Муқәддәс китапни үгинишкә тәйяр әмәс екәнлигини байқисақ, немә қилсақ болиду? (Рәсимләргиму қараң.)

⁵ Амма адәмләрниң һәммиси бирдин үгинишкә келишмәйду. Бәзиләргә буниңға тәйяр болуш үчүн вақит керәк. Авал адәмгә қизиқ болидиған мавзуларни таллап, униң билән сөзлишиш керәк болиду. Униң әһвалини билип, йеқинирақ тонушушқа күч селишимизму муһим. Вақит өтүп, шундақ адәм үгинишкә тәйяр болуши мүмкин. Шу чағда униңға Муқәддәс китапни үгинишкә қандақ тәғдим қилсақ тоғра? Бу тоғрилиқ бәзи тәҗрибилик қериндашларниң немә дегәнлигини көрүп чиқайли.

6. Адәм йәнә бир қетим келип сөзлишидиғанлиғимизни чүшиниши үчүн немә қилсиңиз болиду?

⁶ Нурғун дөләтләрдики қериндашлар адәмгә үгиниш дәрисини тәғдим қилғанда «үгиниш», «Муқәддәс китап курси» дегән сөзләрниң үнүмлүк әмәслигини байқиған. Буниң орниға «параңлишиш», «муһакимә қилиш» дегәндәк сөзләрни ишлитиш яхширақ екәнлигини көргән. Шундақла адәм буниңға көп вақтим кетиду дәп ойлап, қорқуп кәтмәслиги үчүн «һәр һәптә», «һәптигә бир қетим» дегән сөзләрни ейтмисиңиз яхши болиду. Бирақ адәм йәнә бир қетим келип сөзлишидиғанлиғиңизни чүшиниши үчүн мундақ десиңиз болиду: «Көп адәмләр билишкә интизар болған соалларниң җававини Муқәддәс китаптин тапти. Муқәддәс китап көпчилик ойлиғандәк аддийла диний китап әмәс; униңда һаятимиз үчүн пайдилиқ мәслиһәтләр интайин көп. Сиз 10—15 минут ичидила өзүңизгә пайдилиқ болидиған көп нәрсиләрни тапалайсиз».

7. Нурғун адәмләр һәқиқәтни тапқанлиғини қачан чүшиниду? (Коринтлиқларға 1-хәт 14:23—25)

⁷ Җамаәт учришишиға тәклип қилиң. Әлчи Паулниң заманида бәзи адәмләр һәқиқәтни тапқанлиғини учришишқа кәлгәндин кейинла чүшәнгән (Коринтлиқларға 1-хәт 14:23—25ни оқуң). Бүгүнму пат-пат шундақ әһвал йүз берип туриду. Һәқиқәткә қизиққан нурғун адәмләр учришишларға келишкә башлиғанда, роһий җәһәттин тез өсиду. Адәмни җамаәт учришишиға қайси вақиттин башлап чақирсақ болиду? Учришишлиримиз тоғрилиқ «Мәңгү шат-хорам яшаң!» китавиниң онинчи дәрисидә ейтилиду, бирақ адәмни тунҗа қетим сөзләшкәндә учришишқа чақирсақ болиду. Униңға аммивий нутуқниң мавзусини яки шу һәптидә муһакимә қилинидиған мақалидики қизиқарлиқ ойларни ейтип бәрсиңиз болиду.

8. Адәмни җамаәт учришишиға тәклип қилғанда, немә тоғрилиқ ейтип бәрсәк болиду? (Йәшая 54:13)

⁸ Адәмни учришишқа чақирғанда, униң башқа диний учришишлардин қайси тәрәптин пәриқлинидиғанлиғини чүшәндүрүң. Учришишқа биринчи қетим кәлгән бир үгәнгүчи аял «Күзитиш мунари» муһакимисини өткүзүватқан бурадәрниң һәрбир кишини исми билән атаватқанлиғини көрүп һәйран қелипту. У қешидики қериндаштин: «Бу киши бу йәрдики һәммисини тонамду?»— дәп сорапту. Қериндаш униңға җамаәттикиләрниң һәммиси бир аилидәк болуп, бир-бирини яхши тонуйдиғанлиғини ейтти. Шу чағда шу аял: «Силәр өзгичә екән, бизниң чиркода һечким бир-бирини тонумайду»,— дәпту. Адәмгә учришишлиримизниң башқа алаһидә тәрәплириниму чүшәндүрүп бәрсәк болиду (Йәшая 54:13ни оқуң). Учришишларда биз Йәһваға ибадәт қилимиз, тәлим алимиз, бир-биримизгә көңүл бөлүп, илһам-мәдәт беримиз (Ибр. 2:12; 10:24, 25). Ибадәт өйидә һечқандақ диний мәрасимлар өткүзүлмәйду. Җамаәт учришиши лайәқәтлик вә тәртиплик өткүзүлиду (Кор. 1-х. 14:40). Биз бетәрәп болғанлиқтин, учришишларда һечқачан сәясәт тоғрилиқ сөзләшмәймиз вә таллаш-тартиш қилмаймиз. Адәмни учришишқа чақирғанда, униңға «Ибадәт өйлиригә немә үчүн жиғилимиз?» дегән видеони көрситиң. Шу чағда у қандақ йәргә баридиғанлиғини чүшиниду.

9, 10. Адәм учришишқа келиштин қорқмаслиғи үчүн немә қилсақ болиду? (Рәсимгиму қараң.)

⁹ Бәзи адәмләр «учришишқа барсам, уларниң диниға кирип кетимән» дәп қорқиду. Шундақ адәмни тәклип қилған чағда, мундақ чүшәндүрүң: «Ишигимиз һәммә адәмләр үчүн очуқ. Учришишта һечким сизни һечнемигә мәҗбурлимәйду. Пәқәтла келип, тиңшап кетисиз. Бала-чақиңизниму башлап кәлсиңиз болиду. Балилириңиз йениңизда олтириду, улар үчүнму әнсиримәйсиз (Қ. шәр. 31:12). Учришишлиримизда пул жиғилмайду. Чүнки Әйса пәйғәмбәр: «Һәқсиз алдиңлар, һәқсиз бериңлар»,— дегән (Мәт. 10:8, ЙД). Немә кийимән дәпму ғәм-әндишә қилмаң. Аддий кийинип кәлсиңиз болиду. Чүнки Худайимиз адәмниң ташқи көрүнүшигә әмәс, жүригигә қарайду» (Сам. 1-яз. 16:7).

¹⁰ Адәм учришишқа кәлгәндә, өзини әркин-азадә һис қилиши үчүн уни ақсақаллар вә қериндашлар билән тонуштуруң. У җамаәттикиләрниң достанә муамилисини көрүп, йәнә бир қетим келишини халайду. Учришиш вақтида адәмгә Муқәддәс китапни вә тәтқиқ қилиниватқан әдәбиятни ечишқа ярдәм бәрсиңиз болиду.

АДӘМ ҮГИНИШ ДӘРИСИНИ БАШЛИҒАНДА, НЕМӘ ҚИЛИШИМИЗ КЕРӘК?

11. Үгәнгүчиниң вақтини һөрмәтләйдиғанлиғиңизни қандақ көрситәләйсиз?

¹¹ Бирси билән үгинишни башлисиңиз, адәмниң вақтини һөрмәтләң. Мәсилән, сиз яшайдиған җайда кечикиш адәттики бир нәрсә болсиму, келишкән вақтида бериң. Тунҗа қетим үгиниш дәриси қисқичә өтсә яхши. Шундақла үгиниш вақтини созмай, адәм давамлиқ үгинишни халисиму, өз вақтида пүтириң. Үгиниш вақтида көп сөзләштин нери туруң. Әксинчә, адәмни өз ойини ейтишқа дәвәт қилиң (Пәнд н. 10:19).

12. Биринчи үгиниш дәрисидин башлап қандақ мәхсәткә интилишимиз керәк?

¹² Муқәддәс китапни үгиништики мәхситимиз — адәмгә Йәһва Худа вә Әйса Мәсиһни тонуп билишкә вә уларға болған меһир-муһәббитини риваҗландурушқа ярдәм бериш. Бу мәхситиңизгә биринчи дәристин башлап интилиң. Үгиниш вақтида өз оюңизни яки билидиғанлириңизни ейтишниң орниға, адәмниң диққитини Муқәддәс китапқа ағдуруң (Әлч. 10:25, 26). Өз вақтида әлчи Паулму вәз қилғанда көпинчә Әйса Мәсиһниң тәлимлиригә диққәт ағдурған (Кор. 1-х. 2:1, 2). Шундақла Паул йеңи шагиртларға Худаға яқидиған пәзиләтләрни риваҗландурушқа ярдәм бериш муһимлиғини ейтқан. Мошу хисләтләрни алтун, күмүч, қиммәт баһалиқ ташлар билән селиштурушқа болиду (Кор. 1-х. 3:11—15). Бу хисләтләрниң бәзилири Худадин әйминиш, ишәнч, даналиқ вә әқил-парасәт (Зәб. 19:9, 10; Пәнд н. 3:13—15; Пет. 1-х. 1:7). Сизму Паулдин үлгә елип, тәлим бәргәндә үгәнгүчигә ишәнч риваҗландурушқа вә Худани яхширақ тонуп билишкә ярдәм бериң (Кор. 2-х. 1:24).

13. Сәвирчан екәнлигимизни вә үгәнгүчини чүшинишкә тиришидиғанлиғимизни қандақ көрситәләймиз? (Коринтлиқларға 2-хәт 10:4, 5) (Рәсимгиму қараң.)

¹³ Әйсадин үлгә елип, үгәнгүчигә сәвирчан болушқа вә уни чүшинишкә тиришиң. Уни уятқа қалдуридиған соалларни қоймаң. Әгәр үгәнгүчигә бир нәрсини чүшиниш қийин болса, шу мавзуда туруп қалмай, үгинишни давамлаштуруң. Чүшәнмигән йәргә кейин қайтип кәлсиңиз болиду. Адәм һәқиқәтни қобул қилишқа тәйяр болмиған чағда униңға бесим қилмаң. Әксинчә, һәқиқәтниң униң жүригидә йилтиз тартишиға вақит бериң (Йоһ. 16:12; Кол. 2:6, 7). Муқәддәс китапта сахта тәлимләр «мәзмут қорған» билән селиштурулған (Коринтлиқларға 2-хәт 10:4, 5ни оқуң). Шуңа үгәнгүчиниң қорғинини ғулитишниң орниға, авал Йәһва Худани өз панаси қилишиға ярдәм бериң (Зәб. 91:9).

УЧРИШИШҚА БИРИНЧИ ҚЕТИМ КӘЛГӘНЛӘРГӘ ЯРДӘМ БЕРӘЙЛИ

14. Биринчи қетим кәлгәнләргә қандақ муамилә қилишимиз керәк?

¹⁴ Йәһва Худа адәмниң келип чиқишиға вә мәдәнийитигә қаримай, бай яки гадай демәй, һәммисигә тәң меһрибан муамилә қилишимизни халайду (Яқуп 2:1—4, 9). Ундақта, җамаәт учришишиға биринчи қетим кәлгән адәмләргә қандақларчә меһир-муһәббәт көрситәләймиз?

15, 16. Биринчи қетим кәлгән адәмниң учришишта өзини әркин-азадә һис қилишиға қандақ ярдәм берәләймиз?

¹⁵ Бәзи адәмләр учришишимизға қизиқип кәлсә, йәнә бирлирини башқа йәрләрдә туридиған бирси учришишқа берип беқиң дәп дәвәт қилиши мүмкин. Шуңа йеңи бирсиниң кәлгәнлигини көрсиңиз, униң йениға берип, тонушуп, сөзлишип беқиң. Униңға достанә муамилә қилиң, лекин яман ашурувәтмәң. Шу адәм билән биллә олтарсиңиз болиду. Муқәддәс китап яки тәтқиқ қилиниватқан әдәбиятни униң билән биллә ишлитиң яки униңда мошу әдәбиятларниң болушиға ғәмхорлуқ қилиң. Адәм өзини әркин-азадә һис қилиши үчүн йәнә немә қилалаймән дәп ойлиниң. Мәсилән, Ибадәт өйигә биринчи қетим кәлгән бир әр киши уни қарши алған бурадәргә: «Мән башқиларға охшаш сәрәмҗан кийинмигәнлигимгә уйиливатимән»,— дәпту. Бурадәр униңға Йәһва гувачилири учришишларға чирайлиқ кийинсиму, улар қәдимки адәмләр екәнлигини чүшәндүрди. Кейин шу әр киши чөмдүрүлүштин өткән вә шу бурадәрниң сөзлирини һечқачан унтумиған. Һә, биринчи қетим кәлгән адәмгә сәмимий қизиқиш көрсәтсәк яхши, лекин униң ишлириға арилишиштин пәхәс болайли (Пет. 1-х. 4:15).

¹⁶ Шундақла биз биринчи қетим кәлгән киши билән параңлашқанда ойлинип җавап бәрсәк вә тапшуруқ билән чиққанда уларға һөрмәт көрсәтсәк, улар өзлирини әркин-азадә һис қилиду. Биз уларни хиҗаләткә қалдуридиған яки көңлигә тегидиған сөзләрни ейтмаслиғимиз керәк (Тит. 2:8; 3:2). Мәсилән, адәмләрниң диний тәлимлирини камситип сөзләштин нери туримиз (Кор. 2-х. 6:3). Болупму, аммивий нутуқни ейтидиған бурадәр пәхәс болуши керәк. Шундақла бурадәр Йәһва гувачиси әмәс кишиләрни нәзәрдә тутуп, улар чүшәнмәслиги мүмкин сөзләр вә сөз-ибариләрни чүшәндүрүп бәрсә яхши.

17. Һәқиқәтни қобул қилишқа майил адәмләрни тапқанда немә қилишимиз керәк?

¹⁷ Шагирт тәйярлаш иши күндин-күнгә техиму җиддий болғанлиқтин, биз һәқиқәтни қобул қилишқа майил адәмләрни издәшни давамлаштуримиз (Әлч. 13:48). Шундақ адәмләрни тапқанда, биз уларға Муқәддәс китап үгинишини тәғдим қилип, җамаәт учришишлириға чақиришимиз лазим. Шу чағда биз уларға «һаятлиққа елип баридиған» йолға биринчи қәдәм бесишқа ярдәм беримиз (Мәт. 7:14, ЙД).