Биз «йоруқлуқниң пәрзәнтлиридәк» яшишимиз үчүн Худаниң Муқәддәс роһиниң ярдимигә муһтаҗ. Немә үчүн? Чүнки әхлақсизлиққа толған бу дунияда өзүмизни пак тутуш асан әмәс (Сал. 1-х. 4:3—5, 7, 8). Муқәддәс роһ бизгә бу дунияниң әхлақсиз ой-пикирлиригә, йәни барлиқ Худаниң көзқарашлириға зит келидиған пәлсәпивий көзқарашлар вә тәпәккүр қилиш усуллириға қарши турушимизға ярдәм бериду. Муқәддәс роһниң ярдимидә биз һәрхил яхшилиқ вә һәққанийлиқ мевисини берәләймиз (Әфәс. 5:9). Муқәддәс роһқа еришишниң бир йоли — Йәһваға дуа қилип сораш. Әйса мундақ дегән: «Униңдин муқәддәс роһни сориғанларға бериду!» (Луқа 11:13) Униңдин башқа, җамаәт жиғилишида етиқатчилар билән бирликтә Йәһва Худани мәдһийилигәндә муқәддәс роһқа еришимиз (Әфәс. 5:19, 20). Худаниң муқәддәс роһи бизгә яхши тәсир қилип, Худани хурсән қилидиған усулда һаят кәчүрүшимизгә ярдәм бериду. w24.03 23, 24-б., 13—15 абз.

Сизгә техиму сәвирчан болуш керәкму? Шундақ болса, буниң үчүн дуа қилиң. Сәвирчанлиқ — муқәддәс роһниң мевисидин бири (Гал. 5:22, 23). Шуңа, муқәддәс роһ үчүн дуа қилип, Йәһвадин роһниң мевисини йетилдүрүшимизгә ярдәм беришини соралаймиз. Әгәр сәвир-тақитимизни синайдиған вәзийәткә йолуқсақ, сәвирчан болушимизға ярдәм беридиған муқәддәс роһни давамлиқ сораймиз (Луқа 11:13). Биз йәнә Йәһва Худадин мәлум ишларға Униңға охшаш қарашқа ярдәм беришини соралаймиз. Дуа қилғандин кейин, һәр күни күчимизниң йетишичә сәвирчан болушқа тиришишимиз керәк. Сәвирчан болуш үчүн көпирәк дуа қилсақ, Йәһва бу пәзиләтниң қәлбимиздә йилтиз тартип, техиму сәвир-тақәтлик болушимизға ярдәм бериду. Шундақла Муқәддәс китаптики үлгиләр тоғрилиқ чоңқур ойлиниш ярдәм бериду. Муқәддәс китапта сәвирчанлиқ көрсәткән нурғун кишиләрниң мисаллири бар. Бу үзүндиләр тоғрилиқ чоңқур ойлиниш арқилиқ сәвирчанлиқ көрситишниң усуллирини үгинивалалаймиз. w23.08 22, 23-б., 10, 11-абз.

Һәзрити Әйса әлчи Петрусни Йәһваниң униңға ғәмхорлуқ қилидиғанлиғиға ишәндүргән. Өлүмдин тирилгән Әйса мөҗүзә қилип, Петрус вә башқа әлчиләргә көп белиқ тутушқа ярдәм бәргән (Йоһ. 21:4—6). Шәк-шүбһисизки, бу мөҗүзә Петрусни у муһтаҗ болған барлиқ маддий нәрсиләрни Йәһваниң асанла тәминләп берәләйдиғанлиғиға ишәндүргән. Бәлким, Петрус Әйсаниң илгири ейтқан сөзлирини есигә алған: Худа Падишалиғини һаятида биринчи орунға қойғанларниң еһтияҗлирини Йәһва Худа тәминләп бериду (Мәт. 6:33). Буларниң һәммиси Петрусни һаятида биринчи орунға белиқчилиқ кәспини әмәс, бәлки вәз ейтиш хизмитини қоюшқа дәвәт қилған. У милади 33-жили Әллигинчи күн мәйримидә җасарәт билән көпчилик алдида гувалиқ берип, миңлиған кишиләрниң хуш хәвәрни қобул қилишиға ярдәм бәргән (Әлч. 2:14, 37—41). Униңдин кейин, у самарийәликләр вә йәһудий әмәс кишиләрниңму Мәсиһни қобул қилишиға ярдәм бәргән (Әлч. 8:14—17; 10:44—48). Наһайити ениқки, Йәһва Петрусни ишлитип, һәр түрлүк инсанларни Өз җамаитигә елип кәлгән. w23.09 20-б., 1-абз.; 23-б., 11-абз.