Әлчи Яқуп бир киши Худаға ишинимән дәп ейтиши, бирақ ишлири билән буни көрсәтмәйдиғанлиғи мүмкин дәп ейтқан (Яқуп 2:1—5, 9). Йәнә Яқуп кийим вә йемәк-ичмәккә муһтаҗ болған қериндишини көрүп, амма униңға әмәлий ярдәм қилмиған бир киши тоғрилиқ ейтқан. Шу киши өзиниң етиқади барлиғини ейтсиму, униң һәрикәтлири етиқади йоқлиғини көрситиду (Яқуп 2:14—16). Яқуп өз ишәнчисини иш-һәрикити билән көрсәткән Раһабниң үлгисини кәлтүрди (Яқуп 2:25, 26). Раһаб Йәһва Худа тоғрилиқ аңлиған вә Униң исраилларни қоллап-қувәтлигәнлигини чүшәнгән (Йәшуа 2:9—11). У икки исраил пайлақчини хәтәрлик вәзийәттә қоғдап, өзиниң етиқадини иш-һәрикәтлири билән көрсәтти. Раһаб намукәммәл болсиму вә Исраил хәлқидин чиқмисиму, Ибраһим пәйғәмбәргә охшаш һәққаний дәп җакаланған. Раһабниң мисалидин көргинимиздәк, ишәнчимизни иш-һәрикәтлиримиз арқилиқ көрситишимиз интайин муһим. w23.12 5, 6-б., 12, 13-абз.

Биз, Мәсиһ әгәшкүчилири, Муқәддәс китапниң асасий тәлимлирини чүшиниш билән қанаәтлинип қалмаймиз. Йәһваниң муқәддәс роһиниң ярдими билән Худа Сөзидики чоңқур нәрсиләрни үгинишкә тәшна болумиз (Кор. 1-х. 2:9, 10). Сизгә қизиқ болидиған мавзуни таллап, уни әстаидил тәтқиқ қилип, издинип көрсиңиз болиду. Бу Йәһва Худаға техиму йеқинлишишқа ярдәм бериду. Мәсилән, Худа Өзиниң сөйгү-муһәббитини қедимқи хизмәтчилиригә қандақ нәмаян қилғанлиғи тоғрилиқ тәтқиқ қилип, Йәһваниң сизниму сөйидиғанлиғини қандақ көрситидиғанлиғи тоғрилиқ издинип үгиниң. Яки болмиса, Йәһваниң исраиллар үчүн бәлгүлигән ибадәт қилиш орунлаштурушини тәкшүрүп, униң бүгүнки күндә Мәсиһ әгәшкүчилири үчүн бәлгүлигән ибадәт қилиш орунлаштурушини селиштуруң. Әйсаниң йәр йүзидики һаяти вә хизмити җәриянида әмәлгә ашурған бәшарәтләр һәққидә чоңқур издинип көрсиңиз болиду. Йәнә «Күзитиш мунари материаллири көрсәткүчи» яки «Йәһва гувачилириниң йол көрсәткүчидин» башқа мавзуларниму тапалайсиз. Муқәддәс Язмиларни чоңқур тәтқиқ қилиш иман-етиқадиңизни күчәйтип, Худа тоғрилиқ билимгә егә болушиңизға ярдәм бериду (Пәнд н. 2:4, 5). w23.10 18, 19-б., 3—5 абз.

«Қизғин» дегән сөз «созулуш» дегәнни билдүриду. Айәтниң давамида шундақ меһир-муһәббәтни көрсәтсәк, немә болидиғанлиғи йезилған. «Қизғин» сөйүш «көплигән гуналарни япиду». Мундақ мисал кәлтүрәйли. Биз мәйнәт болуп кәткән бир үстәлниң үстини рәхт билән яптуқ дәйли. Әгәр бу рәхтни бәкирәк тартип япсақ, үстәлниң үстидики көпирәк дағларни йепишқа болиду. Худди шуниңдәк, биз қериндашлиримизни «қизғин сөйсәк», уларниң бирнәччә әмәс, бәлки нурғун хаталиқлирини кәчүрәләймиз. Қериндашлиримизға болған меһир-муһәббитимиз шундақ күчлүк болуши керәкки, һәтта қийин болсиму, уларниң камчилиқлирини кәчүрүшимиз керәк (Кол. 3:13). Башқиларни кәчүргәндә, сөйгү-муһәббитимизниң күчлүк екәнлигини вә Йәһва Худани хурсән қилишни халайдиғанлиғимизни көрситимиз. w23.11 11, 12-б., 13—15 абз.