Йәһваниң садиқ хизмәтчилириму һәммә адәмләргә охшаш һаятта түрлүк қийинчилиқларға дуч келиду. Буниңдин башқа, Худаниң хәлқи сүпитидә дүшмәнләрниң қаршилиғи вә зиянкәшлигигә учраймиз. Гәрчә Яратқучимиз Йәһва бизни шу қийинчилиқлардин һимайә қилмисиму, бизгә ярдәм беридиғанлиғини вәдә қилған (Йәшая 41:10). Униң ярдими билән, мәйли қандақ қийин синақларға дуч кәлмәйли, хошаллиғимизни жүтүрүп қоймай, тоғра қарарларни чиқиралаймиз вә Йәһваға садиқ болуп қалалаймиз. Йәһва бизгә жүригимизни тинч-хатирҗәм қилидиғанлиғини вәдә қилған (Флп. 4:6, 7). Муқәддәс китапта бу «Тәңриниң течлиғи» дәп атилиду. Йәһва Худа билән йеқин достлуқ мунасивәттә болғачқа, биз шундақ тинч-хатирҗәмликни һис қилимиз. «Тәңриниң течлиғи» болса, «һәрқандақ ой-пикирдин үстүн», йәни биз тәсәввур қилалиғандинму ешип чүшидиған тинч-хатирҗәмликтур. Йәһваға чин қәлбиңиздин дуа қилғандин кейин өзүңизни интайин тинч-хатирҗәм һис қилған чағлириңиз болғанму? Әшу һис-туйғу дәл «Тәңриниң течлиғи». w24.01 20-б., 2-абз.; 21-б., 4-абз.

Худаға болған сөйгү-муһәббәт садақәтмән кишиләрни чин қәлбидин Униң исмини мәдһийиләшкә үндәйду. Давут Падиша буни чүшәнгән, Йәһваниң исмини мәдһийиләш — Йәһваниң Өзини мәдһийиләш. Йәһваниң исми билән Униң нам-абройи бир-биригә зич бағлинишлиқ болғачқа, Йәһваниң барлиқ гөзәл пәзиләтлири вә әҗайип ишлирини есимизгә келиду. Давут Йәһваниң исмини муқәддәс дәп билип, уни мәдһийилимәкчи болған. У буни пүтүн вуҗуди, йәни чин қәлбидин қилмақчи болған. Шуниңға охшаш, лавийларму Йәһвани мәдһийиләштә үлгә қалдурған. Улар кәмтәрлик билән шуни етирап қилған. Улар һәрқанчә қилсиму, Йәһва Худаниң муқәддәс исмини толуқ мәдһийиләшкә өз сөзлириниң аҗиз келидиғанлиғини ейтқан (Нәһ. 9:5). Шәк-шүбһисизки, уларниң кәмтәрлик билән чин қәлбидин чиққан мәдһийә сөзлири Йәһваниң қәлбини хурсән қилған. w24.02 9-б., 6-абз.

Мәхситиңизгә йетәлмәй қалсиңиз, Йәһва сизни мәғлуп болди дәп қаримайду (Кор. 2-х. 8:12). Оңушсизлиқни тәҗрибә, савақ елишниң бир йоли дәп қараң. Қол йәткүзгән мәхсәтлириңизни есиңиздә тутуң. Муқәддәс китапта: «Худа адаләтсиз әмәс, У. . . хизмәт қилғиниңларни. . . унтумайду»,— дәп йезилған (Ибр. 6:10). Шуңа, бизму унтуп қалмаслиғимиз керәк. Өтмүштә оңушлуқ қилалиған ишлар һәққидә ойлинип көрүң. Йәһва билән дост болдиңиз, У тоғрилиқ башқиларға вәз қилдиңиз вә суға чөмдүрүлүштин өттүңиз. Өтмүштә алға илгириләп, мошу барлиқ роһий мәхсәтлириңизгә қол йәткүздиңиз. Һазирму худди илгирикигә охшаш, мәхсәтлириңизгә йетиш үчүн давамлиқ тиришалайсиз. Йәһваниң ярдими билән өз мәхситиңизгә йетәләйсиз. Роһий мәхситиңизгә йетиш үчүн давамлиқ тиришиң. Мәнзилгә йетишиңизгә Йәһва Худа қандақ ярдәм бериватқанлиғиға нәзәр селип, һузур елишни унтумаң (Кор. 2-х. 4:7). Әгәр ваз кәчмисиңиз, техиму көплигән бәрикәтләргә еришисиз (Гал. 6:9). w23.05 31-б., 16—18 абз.