11-сентябрь, пәйшәнбә
Уларға силәрниң меһир-муһәббитиңларниң. . . дәлилини көрситиңлар (Кор. 2-х. 8:24).
Биз қериндашлиримизни қобул қилип, улар билән вақит өткүзүш арқилиқ сөйгү-муһәббитимизни ипадиләләймиз (Кор. 2-х. 6:11—13). Көпинчилиримиз охшимиған арқа көрүнүш вә һәрхил миҗәз-хулуққа егә қериндашлардин тәшкил тапқан җамаәтләрдә хизмәт қилимиз. Биз қериндашларниң яхши пәзиләтлиригә диққәт ағдуруш арқилиқ уларниң һәммисигә болған сөйгү-муһәббитимизни күчәйтәләймиз. Дәһшәтлик чоң балаю апәт мәзгилидә бир-биримизгә сөйгү-муһәббәт көрситиш интайин муһим. Әшу чоң балаю апәт башланғанда, Йәһва бизни қандақ һимайә қилиду? Қедимқи заманда бабиллиқлар һуҗум қилғанда, Йәһва Өз хәлқигә немә қилишни буйриғанлиғини ойлап көрәйли. У шундақ дегән: «Хәлқим, ичкири бөлмилириңгә кирип, кәйниңдин ишиклириңни япқин. Мениң ғәзивим өтүп кәткичә, бир мәзгил мөкүнүвалғин» (Йәшая 26:20). Қаримаққа, мошу сөзләр дәһшәтлик чоң балаю апәткә дуч келидиған биз үчүнму интайин мас келиду. w23.07 6, 7-б., 14—16 абз.
12-сентябрь, җүмә
Бу дунияниң сәһниси өзгәрмәктә (Кор. 1-х. 7:31).
Биз әқил-парасәтлик киши болушимиз керәк. Өзүмиздин мундақ сорап көрсәк болиду: «Кишиләр мени әқил-парасәтлик, кәң қосақ, сәвирчан киши дәп қарамду? Яки улар мени җаһил, қопал яки бойни қаттиқ киши дәп қарамду? Орунлуқ болса, башқиларниң сөзлиригә қулақ селип, уларниң таллишиға йол қоюмәнму?» Биз әқил-парасәтлик киши болғансири, Йәһва вә Әйсани үлгә қилғанлиғимизни көрситимиз. Әқил-парасәтлик болуш вәзийәтлиримиз өзгәргәндә маслишишчан болушни өз ичигә алиду. Шундақ өзгиришләр ойлимиған қийинчилиқларни туғдуруши мүмкин. Мәсилән, җиддий сағламлиқ мәсилисигә дуч келишимиз яки туюқсиз ихтисадий яки сәясий өзгиришләр түпәйли һаятимиз пүтүнләй астин-үстүн болуп кетиши мүмкин (Вәз 9:11). Һәтта тәшкилат бизгә башқичә усулда яки башқа җайда Йәһваға хизмәт қилишни ейтиши мүмкин. Төвәндики төрт қәдәм-басқучқа әгәшсәк, йеңи вәзийәтләргә оңушлуқ маслишалаймиз: 1) реаллиқни қобул қилиш, 2) келәчәккә үмүт билән қараш, 3) иҗабий нәрсиләргә диққәт ағдуруш вә 4) башқиларға ярдәм бериш. w23.07 21, 22-б., 7, 8-абз.
13-сентябрь, шәнбә
Сән интайин сөйүлгән адәм (Дан. 9:23, КТ).
Бабиллиқлар Даниял пәйғәмбәрни өз жутидин әсиргә елип кәткәндә, у техи яш жигит еди. Бирақ Даниял өзини әсиргә алғанларни интайин һәйран қалдурған. Улар Даниялниң һечбир камчилиғи йоқ келишкән жигит екәнлигини вә униң абройлуқ аилидин келип чиққанлиғини көргән (Сам. 1-яз. 16:7). Шуңа, бабиллиқлар уни тәрбийиләп, муһим хизмәт орниға қоймақчи болған (Дан. 1:3, 4, 6). Йәһва Худа Даниялни униң пәзиләтлири сәвәплик яхши көргән. Әмәлийәттә, Йәһва уни Нуһ, Аюплар билән бир қатарда тилға алғанда, Даниял 20 яшта болуши мүмкин. Әшу кишиләр нәччә он жил Худа билән жүрүп, яхши нам-атақ қазанған еди (Ярит. 5:32; 6:9, 10; Аюп 42:16, 17; Әзәкиял 14:14). Даниял өмүр бойи Йәһваниң қәдирлишигә еришкән (Дан. 10:11, 19). w23.08 2-б., 1, 2-абз.