Бу ахирқи замандики еғир күнләрдә Йәһваниң тәшкилатиниң бир әзаси болуш һәқиқәтән биз үчүн зор бәрикәт. Гәрчә дунияниң вәзийити барғансири яманлишип, һаят кәчүрүш қийинлишип кетиватқан болсиму, Йәһва Худа сөйгү-муһәббәткә толған чоң аилиси арқилиқ бизгә йәр-йөләк боливатиду (Зәб. 133:1). У бу аилидики етиқатдашлиримиз билән қериндашлиқ риштимизни күчәйтишкә ярдәм бериватиду (Әфәс. 5:33—6:1). Униңдин башқа, һәқиқий көңүл хатирҗәмлигигә еришиш үчүн У бизгә даналиқ вә чүшиниш иқтидарини бериду. Бирақ биз садақәтмәнлик билән Йәһваға хизмәт қилишни давамлаштуруш үчүн тиришчанлиқ көрситишимиз керәк. Немә үчүн? Чүнки бәзидә қериндашлиримизниң қилған гәп-сөзлири яки иш-һәрикәтлири көңлүмизни рәнҗитип қоюши мүмкин. Униңдин башқа, өзүмизму қайта-қайта охшаш хаталиқни өткүзүп, үмүтсизлинип роһимиз чүшүп кетиду. Биз төвәндикидәк әһвалда: 1) етиқатдишимиз көңлүмизни рәнҗиткәндә, 2) өмүрлүк җүптимиздин үмүтсизләнгәндә, 3) өз-өзүмиздин үмүтсизләнгәндә, сәвир-тақәт билән Йәһваға хизмәт қилишимиз керәк. w24.03 14-б., 1, 2-абз.

Әтрапиңизда Йәһваға техиму көпирәк хизмәт қилиш үчүн өзигә мәхсәт қойған вә мәхситигә йәткән қериндашлар болуши мүмкин. Мәсилән, улар Падишалиқ вәз ейтқучилири үчүн мәктәптә оқуған яки вәз ейтқучиларға еһтияҗлиқ бир йәргә көчүп барған болуши мүмкин. Әгәр шараитиңиз яр бәрсә, сизму өзүңизгә шундақ мәхсәтни қоюң вә шу мәхситиңизгә йетиш үчүн пүтүн күчиңиз билән тиришиң. Йәһваниң хәлқи Униңға көпирәк хизмәт қилишниң йоллирини издәйду (Әлч. 16:9). Әгәр һазирчә шундақ қилалмисиңизчу? Һәргиз өзүңизни шундақ мәхсәтләргә йәткәнләр билән селиштурмаң. Әң муһими, чидамчанлиқ билән давамлиқ алдиға қарап меңиң (Мәт. 10:22). Есиңиздә болсунки, сиз қабилийитиңиз вә шараитиңизға мувапиқ қолуңиздин келишичә Йәһваға хизмәт қилғиниңизда Униң көңлини интайин хурсән қилисиз. Шу арқилиқ суға чөмдүрүлгәндин кейин давамлиқ Әйсаға әгишип маңалайсиз (Зәб. 26:1). w24.03 10-б., 11-абз.

Товва қилсақ, асмандики Атимиз бизни кәчүрүм қилидиғанлиғини вәдә қилған (Зәб. 86:5). Әгәр өткүзгән гуналиримизға чин қәлбимиздин пушайман қилип товва қилсақ, Йәһваниң сөзигә қулақ салимиз вә Униң бизни кәчүргәнлигигә ишинимиз. Есиңиздә болсунки, Йәһва һәддидин зиядә тәләпчан яки қаттиқ қол Худа әмәс. У һәргизму биз қилалмайдиған ишни тәләп қилмайду. Биз Униңға пүтүн күчимиз билән әң яхшисини бәргинимиздә, У шуларни қәдирләйду. Йәһваниң өтмүштики садиқ хизмәтчилири һәққидә ойлап көрүң. Мәсилән, әлчи Паул нурғун жил қизғинлиқ билән вәз қилип, нәччә миң километр йол жүрүп көплигән җамаәтләрни қурған. Амма униң вәзийити өзгирип, вәз ейтиш хизмитигә азирақ қатнашқанда, Худа әнди униңдин хурсән болмиғанму? Яқ. У қолидин келишичә қилишқа тиришқан вә Йәһва уни бәрикәтлигән (Әлч. 28:30, 31). Худди шуниңға охшаш, бизниң вәзийитимиздиму өзгириш йүз берип, Йәһваға илгирикидәк көпирәк хизмәт қилалмай қелишимиз мүмкин. Амма Худа үчүн муһим болғини, бизниң Униңға хизмәт қилиш мәхситимиз. w24.03 27-б., 7, 9-абз.