Йәһва әр кишидин өз аялини сөйүшини вә уни җисманий, һиссий вә роһий тәрәптин тәминлишини тәләп қилиду. Чоңқур ойлиниш иқтидари, аялларни һөрмәтләш вә ишәнчлик болуш қатарлиқ пәзиләтләр вә керәклик маһарәтләр сизниң яхши әр болушиңизға ярдәм бериду. Той қилғандин кейин дада болушиңиз мүмкин. Яхши дада болушқа мунасивәтлик Йәһва Худадин немиләрни үгинәләйсиз? (Әфәс. 6:4) Йәһва Оғли Әйсани қанчилик сөйидиғанлиғини вә униңдин рази екәнлигини очуқ ашкарә қилған (Мәт. 3:17). Әгәр келәчәктә дада болсиңиз, балилириңизға дайим уларни сөйидиғанлиғиңизни ейтиң. Қилған яхши ишлири үчүн махтап туруң. Йәһвани үлгә қилидиған атилар пәрзәнтлириниң роһий җәһәттин пишип йетилгән Мәсиһ әгәшкүчиси болушиға ярдәм берәләйду. Аилиңиздикиләргә вә җамаәттики қериндашларға меһрибанлиқ билән ғәм қилип, сөйгү-муһәббитиңизни вә миннәтдарлиғиңизни ипадиләш арқилиқ һазирниң өзидә яхши дада болушни үгинәләйсиз (Йоһ. 15:9). w23.12 29-б., 17, 18-абз.

Йәһваниң садиқ хизмәтчилириму һәммә адәмләргә охшаш һаятта түрлүк қийинчилиқларға дуч келиду. Буниңдин башқа, Худаниң хәлқи сүпитидә дүшмәнләрниң қаршилиғи вә зиянкәшлигигә учраймиз. Гәрчә Яратқучимиз Йәһва бизни шу қийинчилиқлардин һимайә қилмисиму, бизгә ярдәм беридиғанлиғини вәдә қилған (Йәшая 41:10). Униң ярдими билән, мәйли қандақ қийин синақларға дуч кәлмәйли, хошаллиғимизни жүтүрүп қоймай, тоғра қарарларни чиқиралаймиз вә Йәһваға садиқ болуп қалалаймиз. Йәһва бизгә жүригимизни тинч-хатирҗәм қилидиғанлиғини вәдә қилған (Флп. 4:6, 7). Муқәддәс китапта бу «Тәңриниң течлиғи» дәп атилиду. Йәһва Худа билән йеқин достлуқ мунасивәттә болғачқа, биз шундақ тинч-хатирҗәмликни һис қилимиз. «Тәңриниң течлиғи» болса, «һәрқандақ ой-пикирдин үстүн», йәни биз тәсәввур қилалиғандинму ешип чүшидиған тинч-хатирҗәмликтур. Йәһваға чин қәлбиңиздин дуа қилғандин кейин өзүңизни интайин тинч-хатирҗәм һис қилған чағлириңиз болғанму? Әшу һис-туйғу дәл «Тәңриниң течлиғи». w24.01 20-б., 2-абз.; 21-б., 4-абз.

Худаға болған сөйгү-муһәббәт садақәтмән кишиләрни чин қәлбидин Униң исмини мәдһийиләшкә үндәйду. Давут Падиша буни чүшәнгән, Йәһваниң исмини мәдһийиләш — Йәһваниң Өзини мәдһийиләш. Йәһваниң исми билән Униң нам-абройи бир-биригә зич бағлинишлиқ болғачқа, Йәһваниң барлиқ гөзәл пәзиләтлири вә әҗайип ишлирини есимизгә келиду. Давут Йәһваниң исмини муқәддәс дәп билип, уни мәдһийилимәкчи болған. У буни пүтүн вуҗуди, йәни чин қәлбидин қилмақчи болған. Шуниңға охшаш, лавийларму Йәһвани мәдһийиләштә үлгә қалдурған. Улар кәмтәрлик билән шуни етирап қилған. Улар һәрқанчә қилсиму, Йәһва Худаниң муқәддәс исмини толуқ мәдһийиләшкә өз сөзлириниң аҗиз келидиғанлиғини ейтқан (Нәһ. 9:5). Шәк-шүбһисизки, уларниң кәмтәрлик билән чин қәлбидин чиққан мәдһийә сөзлири Йәһваниң қәлбини хурсән қилған. w24.02 9-б., 6-абз.