Биз әқил-парасәтлик киши болушимиз керәк. Өзүмиздин мундақ сорап көрсәк болиду: «Кишиләр мени әқил-парасәтлик, кәң қосақ, сәвирчан киши дәп қарамду? Яки улар мени җаһил, қопал яки бойни қаттиқ киши дәп қарамду? Орунлуқ болса, башқиларниң сөзлиригә қулақ селип, уларниң таллишиға йол қоюмәнму?» Биз әқил-парасәтлик киши болғансири, Йәһва вә Әйсани үлгә қилғанлиғимизни көрситимиз. Әқил-парасәтлик болуш вәзийәтлиримиз өзгәргәндә маслишишчан болушни өз ичигә алиду. Шундақ өзгиришләр ойлимиған қийинчилиқларни туғдуруши мүмкин. Мәсилән, җиддий сағламлиқ мәсилисигә дуч келишимиз яки туюқсиз ихтисадий яки сәясий өзгиришләр түпәйли һаятимиз пүтүнләй астин-үстүн болуп кетиши мүмкин (Вәз 9:11). Һәтта тәшкилат бизгә башқичә усулда яки башқа җайда Йәһваға хизмәт қилишни ейтиши мүмкин. Төвәндики төрт қәдәм-басқучқа әгәшсәк, йеңи вәзийәтләргә оңушлуқ маслишалаймиз: 1) реаллиқни қобул қилиш, 2) келәчәккә үмүт билән қараш, 3) иҗабий нәрсиләргә диққәт ағдуруш вә 4) башқиларға ярдәм бериш. w23.07 21, 22-б., 7, 8-абз.

Бабиллиқлар Даниял пәйғәмбәрни өз жутидин әсиргә елип кәткәндә, у техи яш жигит еди. Бирақ Даниял өзини әсиргә алғанларни интайин һәйран қалдурған. Улар Даниялниң һечбир камчилиғи йоқ келишкән жигит екәнлигини вә униң абройлуқ аилидин келип чиққанлиғини көргән (Сам. 1-яз. 16:7). Шуңа, бабиллиқлар уни тәрбийиләп, муһим хизмәт орниға қоймақчи болған (Дан. 1:3, 4, 6). Йәһва Худа Даниялни униң пәзиләтлири сәвәплик яхши көргән. Әмәлийәттә, Йәһва уни Нуһ, Аюплар билән бир қатарда тилға алғанда, Даниял 20 яшта болуши мүмкин. Әшу кишиләр нәччә он жил Худа билән жүрүп, яхши нам-атақ қазанған еди (Ярит. 5:32; 6:9, 10; Аюп 42:16, 17; Әзәкиял 14:14). Даниял өмүр бойи Йәһваниң қәдирлишигә еришкән (Дан. 10:11, 19). w23.08 2-б., 1, 2-абз.

Бир өйни сетивалмақчи болғанда, униң һәрбир тәпсилатини өз көзүңиз билән тәкшүрүшни халайсиз. Муқәддәс китапни оқуғанда вә шәхсий үгиниш өткүзгәндә, худди мисалда тилға алғанға охшаш ишларни қилалаймиз. Әгәр уни тезла оқуп қойсиңиз, пәқәтла асасий билимләрни үгинишиңиз мүмкин (Ибр. 5:12). Амма худди өйниң ичигә кирип, һәрбир тәпсилатни тәкшүрүп көргәндәк, Муқәддәс китапни әстаидил тәтқиқ қилип, уни чүшинишкә тиришиң. Тәтқиқ қилип үгинишниң әң яхши йоли — Муқәддәс китаптики пәриқлиқ үзүндиләрниң бир-бири билән қандақ бағлиниши барлиғини көрүш вә қайси һәқиқәтләргә ишинидиғанлиғиңизнила әмәс, немә үчүн шу һәқиқәтләргә ишинидиғанлиғиңизни чүшинишкә тиришиш. Муқәддәс китапни яхши чүшиниш үчүн, уни чоңқур тәтқиқ қилип үгинишимиз керәк. Әлчи Паул Мәсиһ әгәшкүчилирини Худа Сөзини әстаидиллиқ билән тәтқиқ қилип үгинишкә үндигән. Шуңа, улар һәқиқәтниң кәңлиги, узунлиғи, егизлиги вә чоңқурлиғини толуқ чүшәнсә, уларниң етиқади «мәккәм һулда йилтизлинип мустәһкәм» болатти (Әфәс. 3:14—19). Бизму шундақ қилишимиз керәк. w23.10 18-б., 1—3 абз.