იოანე
3 რდჷ ართ ფარისეველ კოჩ, ნიკოდემე, იუდეველეფიშ ართ-ართ მმართველ. 2 თიქ სერით იესოშა ქიმერთჷ დო უწუ: „რაბი, მიჩქუნა, ნამდა ღორონთშე მოშქუმალირ მოძღვარ რექჷ, მუშენდა სი ორთუქინ თიცალ სარკო საქმეეფიშ კეთება ღორონთიშ უმშო მითინს ვეშულებ“. 3 იესოქ უპასუხ: „მართალს, მართალს გირაგადუქ: კოჩ დუდშე ვედებადებუნ-და*, ვა ძირუნს ღორონთიშ სამეფოს“. 4 ნიკოდემექ კითხჷ თის: „მუჭო შილებე მოხუცებულ კოჩიქ დუდშე დებადას? კინ ხომ ვენურს დიდაშ ქვარაშა დო დუდშე ხომ ვედებადებ?!“ 5 იესოქ უპასუხ: „მართალს, მართალს გირაგადუქ: კოჩ წყარშე დო წმინდა შურშე* ვედებადებუნ-და, ვემნართე ღორონთიშ სამეფოშა. 6 ხორცშე დაბადებულ ადამიანიშ სქუა რე, მარა წმინდა შურშე დაბადებულ – ღორონთიშ სქუა. 7 ნუმ გიკვენს, მუთ გიწი, დუდშე ოკო დებადათ-მაქ. 8 ბორია სოვრეთ ოკონ, თევრე უმბარს. თიშ ხონარ გარჩქილე, მარა ვაიჩქ, სოვრეშე ურქენს ვარდა სოვრე მეურს. თაშ რე არძა, მით წმინდა შურშე რე დაბადებულ“.
9 ნიკოდემექ კითხჷ თის: „მუჭო მოხვადუ თენა?“ 10 იესოქ უპასუხ: „მოძღვარ რექჷ ისრაელს დო თენა ვაიჩქუნო?! 11 მართალს, მართალს გირაგადუქ: მუთ მიჩქუნა, თის იფჩიებუთ დო მუთ მიძირუნა, თიშ გურშენ ვამოწმენთ, მარა თქვა ვა ღებულენთ თის, მუდგაშ გურშენ ჩქი ვამოწმენთ. 12 დედამიწას მუთ ხვადუ დო მუდგაშ ძირაფა შეილებუნა თინა გეჩითინ, ვედეჯერით, დო ზეცას მუთ ხვადუ დო მუდგაშ ძირაფა ვეშეილებუნან თინა გეჩუათინ, შურო მუჭო დეჯერენთ?! 13 ზეცაშა მითინს ვეშურთუმ ზეცაშე გიმულირ კოჩიშ სქუაშ მეტის. 14 მუჭოთ მოსექ უდაბნოს გვერ მიკაბუნუ ძელს, თეშ ოკო იჸუას კოჩიშ სქუაქ მიკობუნაფილქ, 15 მუშენდა არძას, მიდგას თინა წანსჷ, ულიებ სიცოცხლე უღუდას.
16 ღორონთიქ ქიანა თიშმანწარათ ქიჸოროფუ, ნამდა მუშ ხვალეგუნაჭყეფ სქუა ქიმეჩ, მუშენდა მიდგას თიშ წანსჷ, ვა ღურას დო ულიებ სიცოცხლე უღუდას. 17 ღორონთის თიშენ ვა მუშქუმალ მუშ სქუა, ნამდა გასამართლუკო თე ქიანა; თიშენ მაშქვჷ, ნამდა თიშ საშვალებათ ირსხუკო თინა. 18 მიდგას თიშ წანსჷ ვეგესამართლებ, მარა მიდგას ვა წანსჷ, უკვე გასამართლებურ რე, მუშენდა ვერწმუნ ღორონთიშ ხვალეგუნაჭყეფ სქუა*. 19 თენა რე გასამართლებაშ მიზეზ: თე ქიანაშა სინთექ ქუმორთჷ, მარა ხალხიქ სინთეშ მანგიორო უკმელა ქიჸოროფუ, მუშენდა უბადო საქმეეფს ორთუდეს. 20 უბადოშ მაკეთებელს ჯოგჷ სინთე დო ვემეურს სინთეჸურე, მუშენდა მუშ უბადო საქმეეფქ ვეგმიარგამას. 21 მარა მით თის ორთჷ, მუთ სწორ რე, სინთეჸურე მეურს, მუშენდა გეგმიარგამას თიშ საქმეეფქ, ნამუთ ღორონთიშ ნებას მეურე“.
22 თეშ უკულ იესოქ მუშ მოწაფეეფწკუმა ართო იუდეაშ სოფელეფჸურე მიდართჷ; თექ თინეფწკუმა ართო მუსხირენ ხანს ქუდოსქიდ დო ხალხის ნათუნდჷ. 23 იოანე ხოლო ნათუნდჷ ხალხის ენონს, სალიმიშ გოხოლუას, მუშენდა თექ დიდ წყარ რდჷ; ხალხ მიშჷ თიშა დო ინათუდ. 24 თიმწკუმა იოანე დიო ხოლო ვა რდჷ ჭოფილ.
25 იოანეშ მოწაფეეფს განწმენდაშ წესიშ გურშენ ართ იუდეველწკუმა ნირზიქ ქუმურთეს. 26 თეშ უკულ თინეფქ იოანეშა ქიმერთეს დო უწუეს: „რაბი, თი კოჩ, მით იორდანეშ მელე სქანწკუმა რდჷ დო მიდგაშ გურშენ ამოწმენდჷ, ხალხის ნათუნს დო არძა თიშა მეურს“. 27 იოანექ უპასუხ: „კოჩის მუთუნ საქმე ვაკეთებე, ზეცაშე მოჩამილ ვა აფუნ-და. 28 თქვა რეთჷ მოწმე, მუჭო ფთქვი, ქრისტე ვა ვორექ, თიშ წოხოლე მოშქუმალირ ვორექ-მაქ. 29 მიდგას მოჭყუდ ჸუნსჷ, თინა სინჯა რე; სინჯაშ მეგობარ მანგარ გახარებულ რე, მუჟამსით თიშ გვერდით გერე დო თიშ ხონარს ურჩქილე. მა ხოლო ათეშენ მიღჷ თეცალ დიდ ხიოლ. 30 თიშ საქმეეფ ოკო იძინანდას დო ჩქიმ საქმეეფ – ირკენდას.
31 ჟიშე მოურსუნ თინა არძაშ უმოს დიდებულ რე; მით დედამიწაშე რე თიცალ მუდგარენეფშენ იჩიებ, მუთ დედამიწას რე, ზეცაშე მოურსუნ თინა არძაშ უმოს დიდებულ რე. 32 თინა თიშ გურშენ ამოწმენს, მუთ ნაძირეფ დო მუნარჩქილეფ აფჷ, მარა მუდგას ამოწმენს კოჩ ვა ღებულენს. 33 მიდგაქ თიშ დამოწმებულ ირწმუნ, მთელ გურით ჯერსჷ, ნამდა ღორონთ მართალ რე. 34 ღორონთიშ მოშქუმალირ ღორონთიშ სიტყვეფს იჩიებ, მუშენდა ღორონთ ხეგოფაჩილო ირზენს წმინდა შურს. 35 მუმას უჸორს სქუა დო ირფელ თის გეგნოჩ. 36 მიდგას ღორონთიშ სქუა წანსჷ, ულიებ სიცოცხლე უღჷ, მარა მით სქუას ვამორჩილ, ვემიღენს სიცოცხლეს დო ღორონთიშ რისხუა გიოტირხუ“.