მუჟამსით ჸუდეშ ჸიდირს გინოჭყვიდუნთ ჸიდირშახ ქიმურთ დო თქვან თოლით ქოძირუნთო თის. მუჭო შემლებნა თე მაგალით ბიბლიაშ კითხირს დო გიმორკვიებას დუკავშირათ? ბიბლიას გინორულაფირო წებკითხენთ-და, ხვალე თიშ „საფუძველეფს“, თაშ ქოფთქუათინ, ძირითად საკითხეფს გებგენთ (ებრ. 5:12). მარა თიშ ინონჭაფა ქუმოკონან-და, კითხირიშ დროს საჭირო რე, დევეკვირათ დეტალეფს, მუჭოთ თეს ჸუდეშ ჸიდირიშ დროს გუვაკეთენდით. გიმორკვიებაშ დროს ოკო ვეცადათ, ქობძირათ, მუჭო რე დაკავშირებულ ბიბლიაშ შხვადოშხვა მონაკვეთეფ ართიანწკუმა. თეს გეძინელ, ჯგირ იჸუაფ, დეფიფქრათ მუ ბწანა დო მუშენ. ღორონთიშ სიტყვაშ სიტომბეეფს სრულას ქინვანჭათინ თიშო საჭირო რე, გეგმიბრკვიათ ტომბა ბიბლიურ საკითხეფ. მოციქულ პავლექ თანაქრისტიანეფს ელუჩ, გურგედვალირო გეგმირკვისკო ღორონთიშ სიტყვა, ნამდა შეიალებუესკო ბოლოშა ქინანჭესკო ჭეშმარიტებაშ „სიგანეს, სიგინძას, სიმაღალეს დო სიტომბეს“. შედეგო, თინეფიშ რწმენას ჩხვიჩხვეფ უმოს მტკიცას აჸიდ გოდგუმილ დო ძალიერ საძირკველშა იჸუაფუდ გერსხილ (ეფეს. 3:14—19). ჩქი ხოლო თე ქრისტიანეფცალო ოკო მიფქცუათ. w23.10 18 ¶1—3

ბიბლიას ხოლო ბრელ ადამიანიშ გურშენ ბკითხულენთ, მით გიმირჩქინანდეს მოთვინებას. ჯგირ იჸუაფ, დრო გეგმურთათ პირად გურაფაშ დროს თინეფიშ შემთხვევეფიშ გიმორკვიებას. მაგალთო, შეილებნა გეგმირკვიათ დავითიშ გურშენ. თინა მანგარ ახალგაზრდა რდჷ, მუჟამსით ისრაელიშ მომავალ მეფეთ იჸუ ცხებულქ, მარა წანეფქ აჸუ ოჯინექ, ონდო საბოლათ მიღენდუკო მეფობას. ღორონთიშ ართგურ მსახურეფს, სიმონ დო ანას ხოლო ბრელ ხანს აჸუეს ოჯინექ, ონდო ძირუნდეს დუნაპირებ მესიას (ლუკ. 2:25, 36—38). ბიბლიას მოჩამილ თეცალ შემთხვევეფიშ გიმორკვიებაშ დროს, ქოკითხით თქვან დუდის: „მუქ შილებე მეხვარკო თე პიროვნებას, მოთვინებაშ გიმორჩქინას? მუ ჯგირ შედეგეფ მოუღ თის მოთვინებაშ გიმორჩქინაქ? მა მუჭო შემლებ მივაჸუნე თიშ მაგალითის?“. ხვალე თენა ვარინ, თინეფიშ მაგალითშე ხოლო შეილებნა ბრელ მუდგარენიშ გურაფა, მით ვეგმირჩქინანდეს მოთვინებას (1 სამ. 13:8—14). თეცალ გიმორკვიებაშ დროს ხოლო ქოკითხით თქვან დუდის: „მუშენ ვეშიალებუეს თინეფს მოთვინებაშ გიმორჩქინაქ? მუ გლახა შედეგ მიღეს, მუჟამსით ვეგმირჩქინეს მოთვინება?“ w23.08 25 ¶15

მოციქულ პეტრე ართგურ პიროვნება რდჷ. თინა ირიათო იესოწკუმა ართო მსახურენდჷ დო მუთუნს ვარზენდჷ უფლებას, ეცილკო თეშ კეთებას. თიშ ართგურობაქ ჯგირო ქიძირ, მუჟამსით ართშა მოწაფეეფს ვა გაგინეს იესოშ სიტყვეფქ (იოან. 6:68). თინეფქ იესოს მუთუნიშ ენწყუმა ვა ცალეს დო ოჭიშ ქურთინუეს თის, მარა პეტრე თაშ ვა მოქციებე. თის ჯგირო არჩქილედ, ნამდა ხვალე იესოს უღუდ „მარადიულ სიცოცხლეშ სიტყვეფ“. თის ჯგირო უჩქუდ, ნამდა ღურაშ წოხოლენ სერს შხვა მოციქულეფწკუმა ართო პეტრე მიოტენდჷ თის. მარა თიშა ხოლო დარწმუნებულ რდჷ, ნამდა კინ დართუდ მუშ მოძღვარს დო კინ თიშ ართგურ იჸუაფუდ (ლუკ. 22:31, 32). იესოს ჯგირო არჩქილედ, ნამდა „შურ მონდომებულ რე, მარა ხორც — სუსტ“ (მარ. 14:38). ზუსტას ათეშენ, იესოს თიმწკუმა ხოლო ვა ურთინუაფ ოჭიშ პეტრეშა, მუჟამსით თიქ სუმშა ივარუ, ნამდა იჩინენდჷ ქრისტეს. ხვალე თენა ვარინ, გათელებაშ უკულ, იესოქ პირადო ოძირუ დუდ პეტრეს (მარ. 16:7; ლუკ. 24:34; 1 კორ. 15:5). წერმიდგინით, პეტრეს, მიდგას დაშებულიშ გურშენ გურ დამონკებულ აფუდ, მუჭო ეუქექუანდჷ გურშა იესოშ თე საქციელ. w23.09 22 ¶9, 10