39 Uiteindelik het die siel van koning Dawid verlang om na Absalom uit te gaan; want hy het homself getroos oor Amnon, omdat hy dood was.

33 Toe het die koning ontsteld geraak en na die dakvertrek+ bo die poort opgegaan en begin huil; en só het hy gesê terwyl hy geloop het: “My seun Absalom, my seun, my seun+ Absalom! Ag, as ek, ek self, maar in jou plek gesterf het, Absalom, my seun, my seun!”+

2 So het die redding op dié dag vir al die mense ’n rede tot rou geword, omdat die mense op dié dag gehoor het dat daar gesê word: “Die koning is bedroef oor sy seun.”