33 Toe het die koning ontsteld geraak en na die dakvertrek+ bo die poort opgegaan en begin huil; en só het hy gesê terwyl hy geloop het: “My seun Absalom, my seun, my seun+ Absalom! Ag, as ek, ek self, maar in jou plek gesterf het, Absalom, my seun, my seun!”+