Is dít regtig ’n vink?

VINKE is wêreldwyd bekend. Hulle kom op al die kontinente voor behalwe op die ysige Antarktika. Selfs baie eilande het ’n vinkbevolking. En hulle is gewoonlik baie mooi. Neem byvoorbeeld die Amerikaanse goudvink. Hulle “gee ’n spesiale opgeruimdheid aan wye, oop vlaktes met hulle helder geel en swart kleure . . . , hulle uitgelate vlugte oor onsigbare heuwels en valleie van die lug en hulle soete getjirp”.—Book of North American Birds.

Daar is egter een vink wat die prys vir skouspelagtige prag ontvang—die De Gouldse Amadina wat dertien sentimeter lank is en in noordelike Australië, veral in die bloekomsavannes, voorkom. Jy sal dalk van hulle in jou land in voëlhokke te sien kry. Een ensiklopedie sê: “Dít het in onlangse jare bygedra tot ’n merkbare afname in hulle getalle.”

Vinke het snawels wat aan die binnekant so ontwerp is dat hulle saadjies kan vashou en afdop. “Elke saadjie word in ’n spesiale groefie aan die kant van die verhemelte ingedruk en gebreek deur die onderste snawel daarteen te druk. Die omhulsel word dan met behulp van die tong afgedop, die pit kom dus los en word dan ingesluk” (Birds: Their Life, Their Ways, Their World). In die geval van die De Gouldse Amadina “tel hy nie [die saadjies] van die grond af op nie, maar gaan sit hy op ’n akrobatiese wyse op die saadstele of pik die saadjies uit terwyl hy aan ’n nabygeleë takkie klou”.—The Illustrated Encyclopedia of Birds.

As jy ooit ’n De Gouldse Amadina sien, moet jy geseënd voel dat jy so ’n kleurryke skepping in so ’n klein voëltjie kon aanskou.

[Prent op bladsy 31]

Die Amerikaanse goudvink

[Prent op bladsy 31]

Die De Gouldse Amadina