Die Bybelse beskouing

Het elke skeppingsdag altyd voltooi waarmee dit begin het?

JEHOVAH SE GETUIES ontvang van tyd tot tyd vrae omtrent die skeppingsorde soos dit voorgestel word in hulle boek Lewe—Hoe het dit hier gekom? Deur evolusie of deur die skepping? Party van dié vrae wys op ’n verskil tussen die orde in die boek en die orde van hierdie gebeure wat deur die meeste geoloë voorgestaan word.

Daar word byvoorbeeld opgemerk dat geoloë voëls ná die verskyning van soogdiere plaas, terwyl die Skepping-boek, op bladsy 37, toon dat voëls voor soogdiere verskyn het.

Hoewel baie geoloë meen dat voëls ná soogdiere gekom het, is dit interessant dat ander meen dat soogdiere ná voëls verskyn het. ’n Voorbeeld van laasgenoemde word gevind in die boek Evolution deur Colin Patterson, bladsy 132. Dit toon dat die bewyse van die fossielverslag nie deurslaggewend is nie.

Maar het elke skeppingsdag van Genesis hoofstuk 1 altyd die voltooiing gesien van dit wat op daardie dag begin is, of het skeppingsgebeure voortgeduur ná die dag waarop hulle begin is? Op grond van die Bybel sê die Skepping-boek dat daar met die skepping van vlieënde skepsele begin is voordat soogdiere verskyn het. Die Hebreeuse woord wat in Genesis 1:20 as “voëls” [“vlieënde skepsele”, NW] vertaal is, is ʽoof en kan gevleuelde insekte en vlieënde reptiele, soos die pterosourusse, insluit. Die eerste insekte kon skepsele soos die pterosourusse voorafgegaan het, en hierdie vlieënde reptiele met membraanvlerke kon voor voëls sowel as soogdiere verskyn het.

Die Bybel se skeppingsverslag teken nie al Jehovah God se skeppingswerke in fyn besonderhede op nie. Dit gee bloot in volgorde ’n lys van party van die vernaamste ontwikkelinge met betrekking tot die voorbereiding van die aarde vir lewende dinge en toon die ordelike verskyning van groot kategorieë van plant- en dieresoorte aan. In ooreenstemming met hierdie benadering gee die Genesisverslag nie afsonderlike lyste vir gevleuelde insekte, vlieënde reptiele en voëls nie, maar dit groepeer hulle saam onder die algemene, alomvattende Hebreeuse term wat as “vlieënde skepsele” vertaal is.

In die Bybel dui die feit dat die Hebreeuse werkwoorde wat in Genesis hoofstuk 1 in die onvoltooid verlede tyd gebruik is daarop dat die skepping voortgesette aktiwiteit deur God behels het. En die skeppingsdae van Genesis hoofstuk 1 was nie dae van 24 uur elk nie maar het oor baie duisende jare gestrek.—Sien Lewe—Hoe het dit hier gekom? Deur evolusie of deur die skepping?, bladsye 26-7.

Genesis 1:3 praat byvoorbeeld van lig wat op die eerste dag geskep is. Volgens J. W. Watts se vertaling lui daardie vers so: “Daarna het God begin sê: ‘Laat daar lig wees’; en gaandeweg het daar lig gekom.” Benjamin Wills Newton se vertaling dra dieselfde gedagte oor van die voortgesette ontwikkeling van ’n proses as dit eers aan die gang gesit is: “En God het begin om te sê [toekomstig]: Laat Lig in aansyn kom, en Lig het in aansyn begin kom [toekomstig].” (Hakies deur Newton; ons kursiveer in albei tekste.) Die lig wat tot die oppervlak deurgedring het, het gaandeweg in intensiteit toegeneem, en die proses het tot in die toekoms voortgeduur.—Sien Aanhangsel 3C, bladsye 1572-3 van die New World Translation of the Holy Scriptures—With References, wat deur die Watchtower Bible and Tract Society of New York, Inc., uitgegee word.

Die “skepping” van lig met betrekking tot die aarde is nie op die eerste dag voltooi nie. Die bronne van hierdie lig het natuurlik voor daardie eerste dag bestaan, maar hulle was nie van die oppervlak van die aarde af sigbaar nie (Genesis 1:1). Slegs diffuse lig het op die eerste dag tot die oppervlak van die aarde deurgedring, en dit is moontlik gemaak deur die feit dat die donker lae wat die aarde soos ‘windsels’ omring het, dunner geword het (Job 38:9). Verligting op die oppervlak het gaandeweg toegeneem namate die lae wat die sig belemmer het, dunner geword het.

Op die tweede skeppingsdag het God ’n skeiding tussen die waters op die oppervlak van die aarde en dié daarbo laat ontstaan en sodoende ’n uitspansel, of atmosfeer, tussen die waters daarbo en die waters daaronder teweeggebring. Watts se vertaling van Genesis 1:6, 7 gee dit soos volg weer: “Toe het God voortgegaan en gesê: ‘Laat daar ’n uitspansel te midde van die waters wees, en laat daar ook ’n skeiding tussen die waters wees.’ Gevolglik het God begin om die waters wat onder die uitspansel was te skei van die waters wat bo die uitspansel was; en gaandeweg het dit gebeur.” (Ons kursiveer.) Net soos die eerste dag die aanvanklike verskyning van lig op die aarde se oppervlak gesien het, maar nie die finale vorm daarvan nie, so het die tweede dag die begin van die uitspansel gesien. Die voltooide vorm is nie onmiddellik verwesenlik nie.

Volgens Watts se vertaling sê Genesis 1:9, 11 van die derde dag: “Toe het God voortgegaan en gesê: ‘Laat die waters onder die hemele op een plek versamel word, en laat droë grond verskyn’; en gaandeweg het dit gebeur. Toe het God voortgegaan en gesê: ‘Laat die aarde gras voortbring, kruidagtige plante wat saad lewer, vrugtebome met hulle saad in hulle wat vrug dra na hulle soorte op die aarde’; en gaandeweg het dit gebeur.” (Ons kursiveer.) Die gebruik van die woord “gaandeweg” dui op progressiewe skeppingsaktiwiteit, teenoor ’n eenmalige gebeurtenis op ’n bepaalde tydstip in die tydstroom.

Die vierde dag het dramatiese veranderinge aanskou: “Toe het God voortgegaan en gesê: ‘Laat daar ligte aan die uitspansel van die hemele wees om die dag en die nag te skei, en hulle sal dien as tekens, en vir seisoene en vir dae en jare. Hulle sal ook dien as ligte aan die uitspansel van die hemele om lig op die aarde te gee’; en gaandeweg het dit gebeur. Gevolglik het God begin om die twee groot ligte te maak, die groter lig as heerser van die dag, en die kleiner lig as heerser van die nag, so ook die sterre.”—Genesis 1:14-16, Watts, ons kursiveer.

Meer gekonsentreerde sonlig het nou vir die eerste keer die oppervlak van die aarde bereik. Die bronne van lig—die son en maan en sterre—kon van die oppervlak van die aarde af gesien word. In die verhaal van die eerste skeppingsdag is die Hebreeuse woord vir lig ’oor, wat lig in algemene sin beteken; maar op die vierde dag is dit ma·ʼoorʹ, wat die bron van die lig beteken.

Die vyfde dag is gekenmerk deur die skepping van lewensvorme wat in die water lewe, en dit sluit blykbaar die groot waterreptiele in. Die Genesisverslag sê: “Verder het God gesê: ‘Laat die waters ’n gewemel van lewende siele voortbring, en laat vlieënde skepsele oor die aarde vlieg langs die vlak van die uitspansel van die hemel heen.’ En God het begin om die groot seemonsters te skep en elke lewende siel wat rondbeweeg, waarvan die waters gewemel het, na hulle soorte, en elke gevleuelde vlieënde skepsel na sy soort. En God het gesien dat dit goed was” (Genesis 1:20, 21, NW). Dit was dan ook tydens hierdie tydperk dat daar begin is om die vlieënde skepsele te skep. Die skepping van “elke gevleuelde vlieënde skepsel na sy soort” het voortgeduur ná die aanvang van daardie skeppingstydperk gedurende die vyfde dag.

Genesis 2:19 dui blykbaar op progressiewe skepping met betrekking tot die vlieënde skepsele, want dit sê: “Jahweh God het voortgegaan om al die diere van die veld en al die voëls [“elke vlieënde skepsel”, NW] van die hemele uit die grond te vorm en om hulle na die mens te bring om te sien hoe hy hulle sou noem.”—Watts, ons kursiveer.a

Die Bybelverslag van Genesis hoofstuk 1 toon dus dat God groot kategorieë van plant- en dieresoorte begin skep het nadat hy die aarde ’n mate van ontwikkeling laat bereik het wat geskik was vir die lewe van ’n bepaalde soort skepsel. Die aanvulling van hierdie groot kategorieë met baie individuele lewensvorme, soos “vlieënde skepsele”, was ’n progressiewe, voortgesette daad deur God. Hierdie voortgesette goddelike daad kon voortgeduur het ná die skeppingsdag waarop dit begin het.

Die geologiese verslag is onvolledig en is onderhewig aan vertolking ooreenkomstig die teoretiese rigting van diegene wat die verwikkelde massas feite wil ontrafel waarop sulke teorieë gegrond is. Soos daar in die Skepping-boek getoon word, is die Bybel deurlopend akkuraat wanneer dit wetenskaplike sake aanraak, met inbegrip van die skeppingsorde.

[Voetnoot]

[Lokteks op bladsy 13]

Progressiewe skeppingsdade word aangedui deur die woord “gaandeweg”

[Lokteks op bladsy 14]

Die skepping van verskillende lewensvorme was ’n progressiewe daad van God

[Prente op bladsy 15]

Lig het op die eerste dag vir die eerste keer op aarde verskyn, maar dit het op daaropvolgende dae toegeneem

Dag 1

Dag 2

Dag 3

Dag 4

[Foto-erkenning op bladsy 12]

The Bettmann Archive