Ons beskou die wêreld

Godsdiens in Kanada

“Kanadese verlaat die godsdienskudde in rekordgetalle”, berig The Vancouver Sun. Die helfte van die volwassenes in Kanada woon glad nie of net ongeveer een keer per jaar kerkdienste by. Onlangse statistieke toon dat die aantal Kanadese wat sê dat hulle geen godsdiens het nie gedurende die afgelope tien jaar amper verdubbel het. Jim Hodgson, adjunksekretaris van ekumeniese opvoeding en kommunikasie vir die Kanadese Raad van Kerke, het gesê: “Baie mense vind dat materialisme en die opgaar van besittings hulle dryfveer in die lewe is.” Hy het bygevoeg dat “die winkelsentrum heel waarskynlik in die meeste mense se lewe belangriker as die kerk is”.

Nigerië se nuwe hoofstad

Lagos was die afgelope 77 jaar die hoofstad van Nigerië. Maar op 12 Desember 1991 het die Nigeriese president Ibrahim Babangida en sy vrou juigende skares in Lagos vaarwel toegewuif, in ’n straalvliegtuig geklim en 500 kilometer na die binneland na Abuja gevlieg, wat amptelik tot die nuwe nasionale hoofstad verklaar is. Die besluit om die regeringsetel na Abuja te verskuif is in 1976 gedurende Nigerië se olie-oplewing geneem. Volgens die Nigeriese tydskrif Newswatch het ’n begeerte om die hoofstad in die middel van die land te vestig en om aan die oorbevolking van Lagos te ontsnap tot die besluit aanleiding gegee.

Australië se droogtekrisis

“Australië se platteland beleef sy ergste krisis in byna 50 jaar”, sê The Weekend Australian Review van Sydney. Teen die einde van Oktober 1991 het die staat Nieu-Suid-Wallis 65 persent van sy gebied tot droogtegebied verklaar. In die noorde het sy buurstaat Queensland verklaar dat meer as twee derdes van die staat deur die droogte geteister word. Toe die vasteland se jongste somerseisoen aangebreek het, was 60 persent van oostelike Australië se reënval reeds maande lank onder die gemiddelde, terwyl party gebiede hulle laagste reënval ooit opgeteken het. Die Review het opgemerk dat “die vraag is of hierdie Die Groot Een is: die een-in-100-jaar-droogte”.

’n Ongesonde ideaal

“Die ideaal van vroulike skoonheid wat vroue deesdae voorgeskryf word om na te strewe is in die meeste gevalle onnatuurlik, onbereikbaar en ongesond”, volgens ’n onlangse verslag in die Tufts University Diet and Nutrition Letter. Vandag is die idee van skoonheid vir baie vroue sinoniem met maerheid. Die pers bevorder hierdie standaard deur altyd rietskraal modelle te gebruik. “Maar”, soos die verslag opmerk, “vroue is nie veronderstel om soos goed geoefende seuns te lyk nie, en die meeste kan in elk geval nie al probeer hulle ook hoe hard.” Dit lyk asof vroue van nature meer vet as mans opberg; die meeste meisies sal nie begin menstrueer voordat hulle liggaam uit ongeveer 17 persent vet bestaan nie. Swangerskap voeg ook vet by die liggaam. Dus bestaan baie middeljarige vroue, ongeag hulle kultuur of land, se liggaamsgewig uit amper 40 persent vet.

Verlangsaming van die bevolkingsontploffing

Teen die middel van 1991 het die aarde ’n bevolking van 5,4 miljard gehad. Die verslag State of World Population 1991 sê dat die wêreldbevolking teen die jaar 2050 tienmiljard sal bereik as dit aanhou om teen die huidige tempo te groei. UNFPA (VN se fonds vir bevolkingsbedrywighede) beplan om hierdie toename te verlangsaam—veral in Afrika waar daar gemiddeld 6,2 geboortes per vrou is. UNFPA se doelwit vir die jaar 2000 is om die gebruik van hedendaagse geboortebeperkingsmetodes wêreldwyd met 50 persent te laat toeneem. Volgens UNFPA sal dit jaarliks R25 miljard kos om hierdie doelwit te bereik. Party beskou hierdie uitgawe as die moeite werd. Byvoorbeeld, amptelike berekeninge in Indië toon dat ongeveer 106 miljoen geboortes sedert 1979 deur die gebruik van geboortebeperkingsmiddels voorkom is. Dit het R2040 miljard ten opsigte van opvoedings- en gesondheidskoste bespaar.

Geestelikes se reputasie

Volgens die EPS (Ecumenical Press Service), ’n nuusagentskap van die Wêreldraad van Kerke, het ’n onlangse opname getoon dat die openbare beeld van Duitsland se geestelikes “’n groot terugslag beleef het”. EPS sê die inligtingsdiens van die Duitse Evangeliese Verbond het opgemerk dat “predikante van die kerk vir die eerste keer nie onder die eerste tien loopbane met die beste reputasies verskyn nie”. Sedert 1987 het geestelikes in eertydse Oos-Duitsland na nommer 19 gedaal op die lys van 25 loopbane wat by die opname betrokke was, terwyl hulle kollegas in eertydse Wes-Duitsland van nommer 5 na nommer 12 gedaal het.

Borskanker by mans

’n Man van Provo, Utah, VSA, het aan die tydskrif American Health geskryf en gevra: “Kan ’n man borskanker kry?” Die antwoord was: “Ja, maar dit is iets baie seldsaams.” Van die meer as 170-000 nuwe borskankerpasiënte wat gedurende 1991 in die Verenigde State verwag is, sou net ongeveer 900 waarskynlik mans wees. Die tydskrif het die volgende risikofaktore vir mans genoem: “voorkoms van manlike borskanker in die familie; Klinefelter se sindroom, ’n genetiese siekte wat met ginekomastie (vergroting van die bors) verband hou; en hiperestrogenisme, die oorproduksie van estrogeen”. American Health het voorts gesê dat “aangesien borskanker by mans gewoonlik in ’n gevorderde stadium is voor dit ontdek word dokters gewoonlik ’n mastektomie aanbeveel”.

Bloed en siekte

Die Indonesiese minister van gesondheid beweer dat tot 2500 mense in die land moontlik met vigs besmet is, berig The Jakarta Post. Daar is ’n groter openbare bewustheid van die gevaar van vigs onder Indonesiërs. ’n Spesiale poging word aangewend om Indonesië se bloedvoorraad te toets omdat daar erken word dat die vreeslike siekte deur bloedoortappings kan versprei. The Jakarta Post berig dat geen HIV nog in enige monsters van die geskenkte bloed gevind is nie. Maar die Indonesiese Rooi Kruis het die sifilis-spirocheet en die hepatitis B-virus in 2,56 persent van die geskenkte bloed gevind wat tot dusver getoets is.

Plante-ivoor

Die aanvraag na diere-ivoor het veroorsaak dat die olifant op die randjie van uitwissing is. “Nou kom daar uit die reënwoude van Suid-Amerika ’n natuurlike produk wat dalk kan help om daardie aanvraag te verklein”, sê die tydskrif International Wildlife. “Dit word tagua genoem, en dit groei, in teenstelling met olifanttande, aan bome.” Die plante-ivoor word gemaak van die gedroogde en gepoleerde neute van Suid-Amerikaanse palms. Wanneer iets daarin uitgekerf is, lyk en voel dit besonder baie soos diere-ivoor, en selfs die poreusheid is dieselfde. Dit is ongetwyfeld waarom dit Phytelephas—“olifantplant”—genoem word. Die enigste nadeel is sy grootte, ’n bietjie oor die 2,5 sentimeter, wat die dinge beperk wat daarvan gemaak kan word. Die gebruik van plante-ivoor is nie nuut nie, maar kan meer as 100 jaar teruggevoer word. Knope en ander dinge is daarvan gemaak. Maar ná die Tweede Wêreldoorlog het die mededinging van nuutontwikkelde en goedkoop plastiek die tagua-handel vernietig, en dit het feitlik vergete geraak. Die gebruik van tagua neem reeds toe in Japan, Frankryk, Italië, Duitsland en die Verenigde State.

Owerspel in Argentinië

Die Argentynse koerant Clarín berig dat 90 persent van die mense wat privaatspeurders in Argentinië huur bewyse soek van hulle huweliksmaat se owerspel. Clarín sê dat “die meeste kliënte vroue is (ongeveer 75 persent). Hulle is oor die algemeen ongeveer 40 jaar oud.” Privaatspeurders kan in 80 persent van hierdie sake genoeg omstandigheidsgetuienis kry om vermoedens van owerspel te bevestig.

Veranderende gesindhede

Japan het sedert die Tweede Wêreldoorlog sy armoede te bowe gekom en word nou alom erken as een van die wêreld se ekonomiese reuse. Tog is die gewone Japannees nie daardeur beïndruk nie. ’n Onlangse studie het bevind dat slegs “27 persent van die Japannese gesê het dat hulle trots is op die land se vernaamste maatskappye”, sê die Mainichi Daily News. Van die tien lande waar die studie gedoen is, is die Japannese in alle opsigte die minste patrioties. Slegs 10 persent van die Japannese sê dat hulle vir hulle land sal sterf. Hierdie gesindheid is opvallend anders as gesindhede gedurende die klimaks van die Tweede Wêreldoorlog toe 92 persent van die mans, volgens Kodansha Encyclopedia of Japan, vrywillig aan die oorlog deelgeneem het.

Verlore stryd teen malaria

“Daar is deesdae min vooruitsigte in die stryd teen malaria”, berig die tydskrif Science. ’n Nuwe verslag van die Instituut van Geneeskunde toon dat, hoewel die mens in die veertiger- en vyftigerjare vooruitgang op hierdie gebied gemaak het, die parasiet nou die oorhand kry. Meer as ’n miljoen mense in 102 lande, waarvan die meeste kinders is, sterf jaarliks. Die probleem word vererger omdat die malaria-teenmiddels wat gebruik word nie meer so effektief is nie, en pogings om nuwe entstowwe te skep, is nie so suksesvol nie. In Afrikalande, waar die meeste van die sterftes voorkom, het oorlog dit ook moeilik gemaak om die siekte te bestry, en die welvarender lande het hulle begrotings vir malaria-navorsing besnoei.