Jongmense vra . . .

Sê nou een van my ouers het ons in die skande gesteek?

JACOB se pa was ’n gerespekteerde Christenopsiener in ’n Afrikaland. Maar toe hy Jacob se ma verlaat het om saam met ’n ander vrou te gaan woon, is Jacob se pa uit die Christengemeente gesit. Dinge het vererger toe hy daarna swaar begin drink het. Jacob sê: “Hy het in hierdie toestand by die skool opgedaag en my voor my onderwysers en skoolmaats in die verleentheid gebring.”a

’n Ander jong man van Afrika, wat ons David sal noem, het op soortgelyke wyse gesien hoe sy pa as ’n onboetvaardige sondaar uit die Christengemeente gesit is. “Ek kon dit nie glo nie”, sê David. “Ek het hom altyd as my rolmodel beskou. My grootste vrees was dat niemand met die gesin van ’n uitgesettene sou wou assosieer nie.”

Wanneer ’n ouer die gesin se naam deur die modder sleep deur betrokke te raak by skandelike gedrag, of selfs deur gearresteer te word, is dit geensins ongewoon om te voel dat jy in die skande gesteek en verneder is en dan die toekoms te vrees nie. Jy voel dalk soms soos die psalmis wat geskryf het: “My skande is die hele dag voor my, en die skaamte van my aangesig oordek my.”—Psalm 44:15.

Jy voel moontlik, weens jou ouer se gedrag, ongemaklik en skaam in jou vriende en kennisse se geselskap. Dit lyk dalk ook asof sommige van hulle in jou geselskap ongemaklik is. Party wrede jongmense geniet dit dalk om jou oor jou ouer se benarde posisie te terg, of volwassenes waarsku jou dalk ernstig dat wat met jou ouer gebeur het ook met jou kan gebeur.

Dit is nie jou skuld nie!

’n Gewilde spreekwoord in die ou tyd het gelui: “Die ouers het die suur druiwe geëet, maar die kinders het die suur smaak daarvan ervaar” (Esegiël 18:2, Today’s English Version). Jongmense voel deesdae dalk ook dat hulle gedwing word om die gevolge van hulle ouer se slegte gedrag te dra. Nadat jong David se pa uit die gemeente gesit is, het David baie seergemaak gevoel en gewonder of God hom straf.

Maar het hy? God het die nasie Israel weliswaar gewaarsku dat hy “die misdaad van die vaders besoek aan die kinders” (Exodus 20:5). Jehovah het byvoorbeeld op een tydstip die hele nasie in ballingskap na verafgeleë Babilon laat wegvoer. Hoewel dit hoofsaaklik weens die slegte gedrag van die volwassenes was, het die ballingskap sonder twyfel ook die Israelitiese kinders laat swaar kry. God het nogtans aangehou om sy guns aan jong Israeliete, soos Daniël en sy vriende, te betoon omdat hulle aangehou het om hom getrou te aanbid.—Daniël 3:28, 30.

Hoewel jou ouer se afdwaling jou moontlik baie smart en pyn veroorsaak, hoef jy nie te vrees dat jy God se guns of sy seën verloor het nie. Let op Jehovah se woorde in Esegiël 18:14, 17 wat volg op die spreekwoord oor die bitter druiwe wat ons vroeër aangehaal het: “Kyk, as hy ’n seun verwek wat al die sondes van sy vader sien wat hy gedoen het—dit sien en sulke dinge nie doen nie. . . . Hy sal nie sterwe weens die ongeregtigheid van sy vader nie, hy sal sekerlik lewe.”

Let egter op dat ’n mens, as jy wil lewe, ’n weg moet volg wat verskil van dié wat jou eiesinnige ouer ingeslaan het. Die Bybel spoor ons aan: “Laat elkeen sy eie werk op die proef stel; en dan sal hy grond vir roem hê alleen wat homself betref en nie wat die ander betref nie.”—Galasiërs 6:4.

Bewys dat jy anders is

Neem as voorbeeld die jong koning van eertydse Juda, Josia. Sy pa en sy oupa was berugte afgodedienaars. Tog het Josia “gedoen wat reg was in die oë van die HERE” (2 Konings 21:19, 20; 22:1, 2). Koning Hiskia se pa, Agas, was nog ’n koning wat ’n slegte voorbeeld gestel het. Agas het die deure van Jehovah se tempel toegesluit en sy eie seuns aan ’n heidense god geoffer! (2 Kronieke 28:1-3, 24, 25). Hiskia was egter nie soos sy pa nie. Hy het begin heers toe hy 25 was en het onmiddellik begin om ware aanbidding in Juda te herstel.—2 Konings 18:1-5.

Die seuns van Korag het ’n soortgelyke voorbeeld gestel. Korag, ’n vername Leviet, was net voor die nasie Israel in die Beloofde Land ingetrek het die leier van ’n rebellie teen Moses en Aäron. Die opstand is egter vinnig in die kiem gesmoor toe Korag en sy volgelinge deur ’n aardbewing en vuur uit die hemel tereggestel is. Dit is interessant dat Korag se seuns egter bly leef het (Numeri 26:9-11). Hulle het blykbaar nie hulle pa se kant in hierdie rebellie gekies nie. Hierdie seuns van Korag was sonder twyfel skaam oor hulle pa se goddelose weg. Maar Jehovah het Korag se afstammelinge geseën omdat hulle sy Wet onderhou het. Party van die pragtigste uitinge wat in die Bybel voorkom, is deur Korag se seuns geskryf.—Sien Psalms 45, 48, 84, 85, 87 en 88.

Talle jong Christene van vandag het al, soos Josia, Hiskia en die seuns van Korag, bewys dat hulle nie soos hulle eiesinnige ouers is nie. Neem ’n tiener wat ons Maxwell sal noem as voorbeeld. Sy ouers was eers getroue Getuies van Jehovah maar het toe afvallige teenstanders van die Christelike godsdiens geword. Sy ouers het by een geleentheid met baniere buite die terrein van ’n Christelike byeenkoms betoog terwyl Maxwell daardie byeenkoms bygewoon het. “Ek het my vreeslik geskaam”, verduidelik hy. “Sommige wat nie geweet het dat hulle my ouers is nie, het vir my gesê: ‘Het jy daardie simpel afvalliges hier buite gesien?’” Maar Maxwell het nie sy ouers se opstandige weg gevolg nie. En met die ondersteuning van getroue gesinslede en ander Christenvriende kon hy sy gevoelens van vernedering en skaamte verwerk.

Maxwell, Jacob en David (van wie ons vroeër melding gemaak het), het inderdaad bo hulle gesin se situasie uitgestyg. Hulle dien almal tans as bedienaars by ’n takkantoor van die Wagtoringgenootskap in Afrika. “Ek weet dat ek dalk nog in die toekoms deur my ouers in die skande gesteek sal word”, sê Maxwell, “maar ek weet ook dat Jehovah my die krag sal gee om dit te verduur as ek op hom vertrou.”

Hoe om jou gevoelens te verwerk

Jy het dalk veral hulp nodig om die pynlike gevoelens te verwerk wat weens jou ouers se skandelike gedrag ontstaan. “Wanneer ek my ma [dronk] sien”, het die 15-jarige Charmaine geskryf, “voel dit asof iets in my sterf . . . Ek raak so kwaad . . . My vriende mag nooit uitvind van my ma se probleem nie, want ek wil darem my selfrespek behou” (Alcohol Abuse—The Incredible Lie! deur Henri Naudé). ’n Spreekwoord herinner ons egter daaraan dat “gedeelde smart, halwe smart is”. Om maar een ding te noem, miskien weet almal van jou ouer se probleem. Waarom moet jy dit dan as ’n onuitspreeklike geheim beskou? En selfs wanneer dit verstandig is om diskresie te gebruik, is dit sinneloos om toe te laat dat vyandige gevoelens in jou opbou. Sal dit jou nie help as jy ’n ryp Christen nader wat jy in jou vertroue kan neem nie? Só kan jy bemoediging vind.—Spreuke 12:25; 16:24.

As jy oor Bybelbeginsels nadink, kan dit jou help om jou negatiewe gevoelens op ’n doeltreffende manier die hoof te bied. Jacob erken: “Die dinge wat my pa gedoen het, het veroorsaak dat ek hom in my hart gehaat het.” Maar haat sal nie die situasie verbeter nie, en dit strook ook nie met die Bybel se bevel om jou pa en ma te eer nie (Efesiërs 6:1-3). Pleks dat jy jou ouer haat, moet jy ’n gesonde haat hê vir jou ouer se verkeerde daad. (Vergelyk Spreuke 8:13; Judas 23.) Dit is selfs gepas dat jy jou eiesinnige ouer gehoorsaam en respekteer. As jy jou volgehoue liefde betoon en uitspreek, kan dit help om jou ouer aan te spoor om die nodige veranderinge in sy of haar lewe aan te bring.

Jong Jacob het ’n ander probleem gehad wat algemeen voorkom—die neiging om homself te vergelyk met ander jongmense wie se omstandighede beter as syne was. Maar hy het besef dat sulke denke nutteloos is. “Pleks van oor sulke dinge te tob”, sê Jacob, “is dit nuttiger om jou aandag toe te spits op maniere waarop jy met die situasie kan saamleef.” Jacob het gevind dat dit baie gehelp het as hy Bybellektuur lees en oor die lewensweg van getroue Christene peins.

Noue omgang met die Christengemeente kan ook help. Daar kan jy geestelike “broers en susters en moeders” vind (Markus 10:30). Jong David was bang dat lede van die gemeente hom dalk weens sy vader se uitsetting sou vermy. Maar hy het gevind dat sy vrese heeltemal ongegrond was. “Die gemeente”, verduidelik hy, “het ons nie soos uitgeworpenes laat voel nie, soos ek gedink het sou gebeur nie. Vriende het steeds vir ons kom kuier. Al hierdie dinge het my daarvan oortuig dat die gemeente werklik omgee.”

Daar is geen twyfel nie dat dit pynlik en afbrekend kan wees om ’n eiesinnige ouer in die gesin te hê. Maar jy hoef nie moed op te gee nie. Dink na oor die ondervindinge wat hier genoem is. Vra liefdevolle vriende om te help. Moenie oneerbiedig teenoor jou ouers optree nie; jou getroue weg kan hulle uiteindelik aanspoor om te verander. (Vergelyk 1 Petrus 3:1, 2.) En wat ook al gebeur, onthou dat jou posisie voor God nie van jou ouers se gedrag afhang nie. Dit hang van jou af!

[Voetnoot]

[Prent op bladsy 20]

Jy hoef nie jou ouer se eiesinnige weg te volg nie