Die aarde se redding is op hande

STEPHEN M. WOLF, die voorsitter en bestuurshoof van United Airlines, het in ’n hoofartikel gesê: “Of ’n mens nou omgewingsbewus is of nie, dit kan nie ontken word dat die bedreiging van die dierewêreld en ons natuur ’n skaduwee op die hele aarde werp nie—en op die lange duur die voortbestaan van alle spesies, onder andere die mens, bedreig. Soos daar al gesê is: ‘Ons het nie die web van die lewe geweef nie; ons is net ’n draadjie daarin. Wat ons ook al aan die web doen, doen ons aan onsself.’” Hy was reg.

Hy het ook in die artikel gesê: “Ons is die oorsaak. En ons is die enigstes wat ’n oplossing kan bied.” Hier was hy net halfpad reg. Ons is die oorsaak; ons kan nie ’n oplossing bied nie. Ons toon geensins dat ons dit sal kan doen nie. Vooruitgang word gemaak, maar dit is onbeduidend as die beskadiging in ag geneem word wat wêreldwyd voortduur.

Verlede jaar het Al Gore Earth in the Balance—Ecology and the Human Spirit geskryf. Die boek wys op die toenemende, wêreldwye omgewingskrisis, en daarin het hy hierdie betekenisvolle verklaring gemaak: “Hoe meer ek na die oorsake van die wêreldwye omgewingskrisis soek, hoe meer is ek oortuig dat dit ’n uiterlike bewys van ’n innerlike krisis is wat, by gebrek aan ’n beter woord, geestelik is.”

Dit is inderdaad ’n geestelike krisis. Dit is ’n ineenstorting van die mens se gees. Dit is ’n gewillige opoffering van die aarde se natuurlike skoonheid en sy hulpbronne, die lewe van duisende plant- en dierspesies en selfs die gesondheid en die lewe van mense. Boonop word die kinders en kleinkinders wat die krisis van die geskende aarde wat oorbly, moet oplos heeltemal oor die hoof gesien. Dit is ook ’n blyk van ondankbare en gevoellose minagting vir die Een wat die aarde geskep en dit as ’n tuiste vir die mens ontwerp het.

Jesaja 45:18 noem Jehovah die Een “wat die hemele geskape het—Hy is God!—wat die aarde geformeer en dit gemaak het—Hy het dit bevestig; Hy het dit nie geskape om woes te wees nie, maar dit geformeer om bewoon te word”. In die begin het hy die mens op die aarde geplaas om daarna om te sien: “Toe het die HERE God die mens geneem en hom in die tuin van Eden gestel om dit te bewerk en te bewaak” (Genesis 2:15). Hoewel Adam as ’n volmaakte man geskep is, het hy volmaaktheid opgegee om sy eie gang te gaan. Hy het nie sy verantwoordelikheid nagekom om ‘die aarde te bewaak’ nie.

Daardie pligsversuim duur tot in ons dag voort, en die huidige vernietiging van die aarde het kritiek geword. ‘God het die mens reg gemaak, maar hulle het baie slim planne gesoek’ (Prediker 7:29). “Hulle het verderflik teen Hom gehandel—die wat sy seuns nie was nie, maar hulle skandvlek—’n verkeerde en verdraaide geslag” (Deuteronomium 32:5). Die aarde sal egter steeds bewoon word, maar nie deur ’n verkeerde en verdraaide geslag nie. Die psalmis het gesê dat net ‘die regverdiges dit sal besit’ op God se aangewese tyd.—Psalm 37:29.

Jehovah se besorgdheid oor die aarde

Toe Jehovah sy skepping van die aarde voltooi het, het hy ‘alles gesien wat Hy gemaak het, en—dit was baie goed’. Hy wou hê dat dit so moes bly. Hy het ’n pragtige tuin in Eden geplant en het die man Adam daar geplaas om daarna om te sien. Die plante wat daar gegroei het, was nie net vir die mens se gebruik nie. God het gesê: “Aan al die diere van die aarde en al die voëls van die hemel en al die kruipende diere op die aarde, waarin ’n lewende siel is, gee Ek al die groen plante as voedsel.”—Genesis 1:30, 31.

Toe die Mosaïese Wet later aan Israel gegee is, het dit vir die versorging van die aarde voorsiening gemaak. Elke sewende jaar moes ‘’n sabbat vir die volkome rus van die land’ wees. Dit wat vanself gedurende daardie tyd gegroei het, moes nie geoes word nie, maar moes aan die armes gegee word asook aan hulle vee en die wild wat in hulle land was.—Levitikus 25:4-7.

Jehovah se besorgdheid oor die bewaring van spesies is getoon toe hy gesê het dat lewende diere met die Vloed van Noag se dag in pare in die ark geneem moet word. Die Wetsverbond het ook van daardie besorgdheid getuig. Die os wat byvoorbeeld graan gedors het, moes nie gemuilband word nie. Hy het die reg gehad om van die graan te eet. ’n Os en ’n esel moes nie saam ingespan word om te ploeg nie. Dit sou onregverdig teenoor die kleiner, swakker dier wees. ’n Buurman se pakdier moes gehelp word as dit in nood verkeer het, selfs as die eienaar daarvan ’n mens se vyand was en selfs al het dit beteken dat ’n mens op die Sabbat moes werk (Exodus 23:4, 5; Deuteronomium 22:1, 2, 10; 25:4; Lukas 14:5). Die eiers of die kleintjies kon uit ’n voël se nes geneem word, maar nie die ma nie. Sy moes met rus gelaat word sodat die spesie kon voortbestaan. En Jesus het gesê selfs al is die mossie nie veel werd nie, ‘val nie een van hulle op die aarde sonder dat God daarvan weet nie’.—Mattheüs 10:29; Deuteronomium 22:6, 7.

Die geïnspireerde psalmis het gesê: “Die hemele is hemele vir die HERE, maar die aarde het Hy aan die mensekinders gegee” (Psalms 115:16). Jesus het in Mattheüs 5:5 gesê: “Salig is die sagmoediges, want hulle sal die aarde beërwe.” Dink jy dat hierdie erfenis van Jehovah af ’n besoedelde aarde sal wees? As jy ’n pragtige huis gehad het wat jy aan jou kinders wou nalaat, sou jy toelaat dat huurders daarin bly wat die huis en die erf beskadig? Sou jy hulle nie eerder laat uitsit en herstelwerk gedoen het voor jy dit aan jou kinders nagelaat het nie?

Dit is wat Jehovah gedoen het voor hy die Israeliete in die land ingebring het wat hy aan hulle beloof het. Die Kanaäniete het die land met hulle growwe onsedelikheid besoedel, en daarom het Jehovah hulle uitgedryf. Hy het die Israeliete terselfdertyd gewaarsku dat hulle ook uitgedryf sou word indien hulle die land sou besoedel soos die Kanaäniete gedoen het. Die verslag is in Levitikus 18:24-28 opgeteken:

“Verontreinig julle nie deur al hierdie dinge [bloedskande, sodomie, bestialiteit en bloedskuld] nie, want deur al hierdie dinge is die heidene verontreinig wat Ek voor julle uit verdryf. So het die land dan onrein geword; en Ek besoek sy ongeregtigheid daaraan, sodat die land sy inwoners uitspuug. Maar júlle moet my insettinge en my verordeninge onderhou en niks van al hierdie gruwels doen nie—die kind van die land of die vreemdeling wat onder julle vertoef. Want die mense van die land, wat voor julle gewees het, het al hierdie gruwels gedoen, en die land het onrein geword. Laat die land julle dan nie uitspuug as julle dit verontreinig nie, soos dit die nasie uitgespuug het wat daar voor julle was.”

Israel het egter wel die land besoedel deur dieselfde growwe onsedelikhede as die Kanaäniete te pleeg. Maar Jehovah het sy woord gestand gedoen en die Israeliete uitgedryf deur die Babiloniërs te stuur om hulle in ballingskap na Babilon weg te voer. Lank voordat dit gebeur het, is die Israeliete deur middel van Jehovah se profeet Jesaja gewaarsku: “Kyk, die HERE maak die aarde leeg en verwoes dit, en Hy keer sy oppervlakte om en verstrooi sy bewoners. Want die aarde is ontheilig onder sy bewoners; want hulle het die wette oortree, die insetting geskend, die ewige verbond verbreek. Daarom verteer die vloek die aarde en moet sy bewoners boet; daarom word die bewoners van die aarde deur ’n gloed verteer en bly daar min mense oor.”—Jesaja 24:1, 5, 6.

Verderwing vir die verderwers van die aarde

Ons is vandag in ’n soortgelyke situasie. Boeke, tydskrifte, koerante, die televisie, video’s en die media toon oor die algemeen dat die gemeenskap seksueel verdorwe, uiters gewelddadig en polities korrup is. Hebsugtige kommersiële instellings tree immoreel op deur die omgewing te besoedel en selfs produkte wat as ’n gesondheidsrisiko in hulle eie welvarende lande verbied word na die ontwikkelende lande toe te stuur waar daar nie sulke voorsorgmaatreëls is nie. Christene word gewaarsku om sulke optrede te vermy:

“Dit sê en betuig ek dan in die Here, dat julle nie meer moet wandel soos die ander heidene ook wandel in die verdwaasdheid van hulle gemoed nie—mense wat verduisterd is in die verstand en vervreemd van die lewe van God deur die onkunde wat in hulle is vanweë die verharding van hulle hart; wat ongevoelig geword het en hulle oorgegee het aan die ongebondenheid om in hebsug allerhande onreinheid te bedrywe.”—Efesiërs 4:17-19; 2 Timotheüs 3:1-5.

Die mens se gees sowel as die omgewing is besoedel. Die aarde het sy ingeboude kontroles en balanseerskale vir alles. Omdat die mens in sonde verval het, het sy gewete, sy eie ingeboude kontrole, verdorwe geraak en tot die besoedeling van die aarde gelei. Nou is dit net God wat die mens kan keer. Net God kan die aarde red. Ons het die versekering dat hy dit wel sal doen in Openbaring 11:18, waar Jehovah God belowe “om die verderwers van die aarde te verderf”.