Jong mense vra . . .
’n Dubbele lewe Niemand hoef mos te weet nie
“Ma en Pa het my na Christelike vergaderinge toe geneem, en ek het geweet wat reg en wat verkeerd is”, erken Robert. “Maar ek wou hê dat die ander kinders by die skool van my moes hou en my moes aanvaar. Om in te pas en gewild te wees, het ek toe in standerd vier begin rook. In standerd vyf het ek LSD en dagga begin gebruik. In standerd ses het ek my met speed, ’n soort dwelm, begin inspuit. Ek het almal om die bos gelei—maar ek het ellendig gevoel.”
BAIE hedendaagse jongmense—onder andere party wat deur Christenouers grootgemaak word—lei ’n dubbele lewe. Nie almal word natuurlik soos Robert dwelmslawe nie. Maar party jongmense maak afsprake agter hulle ouers se rug, hulle drink en dra uitheemse klere, luister na wilde musiek, woon lawaaierige partytjies by en doen ’n menigte ander dinge wat deur hulle ouers afgekeur of verbied word. Doen jy dieselfde?
As dit die geval is, weet jy waarskynlik dat jy sondig. Soos Robert, kwel jou gewete jou dalk selfs (Romeine 2:15). Die gedagte daaraan om jou ouers van jou verkeerde dade te vertel, is nogtans nie aangenaam nie. En as jy aan die waarskynlike gevolge dink, sal dit moontlik lyk of die redenasie: ‘Wat my ouers nie weet nie, sal hulle nie skade doen nie’, sin het. Maar dit kan jóú skade doen.
Die verkeerde redenasie
Jy meen byvoorbeeld dalk dat jy geldige klagtes het oor die manier waarop jou ouers dinge doen. Miskien het jy. Maar gestel hulle tree soms onredelik streng, terughoudend of arbitrêr op, sal dit volgehoue ongehoorsaamheid regverdig? Nie volgens God se Woord nie, wat die volgende raad gee: “Julle moet jul ouers in alles gehoorsaam wees, want dit is die Here welbehaaglik” (Kolossense 3:20). En sê nou jy dink jy het ’n geldige rede om vir jou ouers kwaad te wees? Het dit sin om aan daardie woede uiting te gee deur in die geheim godgegewe standaarde te verbreek? Dan gee jy in werklikheid te kenne dat jy “woedend vir Jehovah self” is (Spreuke 19:3, NW). Die regte ding om te doen, sal wees om jou ouers te nader en enige klagtes wat jy het kalm met hulle te bespreek.—Spreuke 15:22.
Dit is net so verkeerd om te dink dat jy jou ouers emosionele ontsteltenis spaar as jy stilbly. Een 16-jarige seun het gesê: “Ek sal nie oor iets praat wat [my ouers] teleurstel nie.” Maar sulke slimpraatjies is niks minder as selfbedrog nie. Soos die Bybel dit stel, is dit ’n geval van iemand wat “te glad teenoor homself [gehandel het] om sy dwaling te ontdek ten einde dit te haat” (Psalm 36:2, NW). As jou ouers se gevoelens werklik vir jou belangrik is, sal jy in die eerste plek nie ongehoorsaam wees nie. Buitendien, enige pogings om hulle in die duister te hou, sal moontlik tevergeefs wees, want ander weet waarskynlik al van jou dubbele lewe.
Niks is verborge nie
Die eertydse Israeliete het dit uitgevind toe hulle hulle sondes probeer wegsteek het. Die profeet Jesaja het gewaarsku: “Wee hulle wat planne diep verberg vir die HERE, wie se werk in duisternis plaasvind; en hulle sê: Wie sien ons en wie ken [“weet van”, NW] ons?” (Jesaja 29:15). Die Israeliete het vergeet dat God hulle slegte dade gesien het. Hy het mettertyd van hulle rekenskap geëis vir hulle sonde.
Dieselfde het vir sommige Christene in die eerste-eeuse gemeente gegeld. Lees gerus self die verslag in Handelinge 5:1-11 oor Ananias en sy vrou, Saffira. Toe ’n spesiale fonds vir die behoeftige Christene gestig is, het Ananias ’n stuk grond verkoop en sonder aarseling gesê dat hy die hele bedrag van die transaksie as bydrae gegee het. Maar in werklikheid het Ananias vir eie gewin “[“in die geheim”, NW] van die prys agtergehou”. Het hy God met hierdie geveinsde vrygewigheid om die bos gelei? Glad nie. “Jy het nie vir mense gelieg nie, maar vir God”, het die apostel Petrus gesê. “Toe Ananias hierdie woorde hoor, het hy neergeval en gesterwe.” Saffira, wat ’n medepligtige was, het kort daarna gesterf. Albei het blykbaar vergeet God “ken die geheime van die hart”.—Psalm 44:22.
En selfs al slaag jy vandag daarin om wangedrag vir jou ouers weg te steek, kan jy nie hierdie wangedrag vir Jehovah God se waaksame oë wegsteek nie. “Daar is geen skepsel onsigbaar voor Hom nie”, sê Hebreërs 4:13, “maar alles is oop en bloot voor die oë van Hom met wie ons te doen het.” Kan enigiets jou meer ontbloot laat voel? En mettertyd sal ander ook van jou sondes uitvind. Spreuke 20:11 sê: “Die seun laat hom alreeds aan sy handelinge ken, of sy handelwyse suiwer en of dit reg is.” ’n Ander spreuk sê: “Hy wat sy oortredinge bedek, sal nie voorspoedig wees nie.”—Spreuke 28:13.
’n Jong vrou genaamd Tammy het dit as jongmens uitgevind. Hoewel sy deur Christenouers grootgemaak is, het sy begin rook, drink en met ongelowiges begin uitgaan. Tammy het hard probeer om haar verkeerde dade geheim te hou, maar sy sê: “My ouers het begin agterkom dat ek verander. Ek het opstandig geraak en ’n onafhanklike gesindheid aangekweek. Wanneer iemand ’n dubbele lewe lei, sal dit vroeër of later uitkom. Met my het dit vroeër gebeur. My pa het my betrap toe ek ’n kêrel by ’n nabygeleë skool ontmoet het.”
Hoe Jehovah voel
Daarom kan—en sal—dit wat jou ouers nie weet nie hulle mettertyd seermaak. Nog belangriker, het jy jou al afgevra: ‘Hoe voel Jehovah oor huigelagtige mense?’ Psalm 5:6, 7 antwoord: ‘Jehovah haat al die werkers van ongeregtigheid. Hy sal die leuensprekers laat omkom; van die man van bedrog het Jehovah ’n afsku.’ Moenie jou wysmaak dat jy God deur ’n blote skyn van toegewydheid tevrede kan stel wanneer jy godsdiensvergaderinge bywoon nie. Hy weet wanneer mense ‘Hom met hulle lippe eer, maar hulle hart ver van Hom af is’.—Markus 7:6.
’n Jongmens genaamd Ricardo, wat by geslagsonsedelikheid betrokke geraak het, het erken: “’n Mens voel verskriklik as jy weet dat jy Jehovah gegrief het.” Maar is dit werklik moontlik om Jehovah te grief—met ander woorde om hom seer te maak? Dit is beslis! Toe die eertydse nasie Israel God se Wet verwerp het, het hulle “die Heilige van Israel gekrenk” (Psalm 78:41). Hoe seer moet dit hom tog nie vandag maak wanneer jongmense wat “in die tug en vermaning van die Here” grootgemaak is in die geheim sondig nie!—Efesiërs 6:4.
Seergemaakte ouers
Jy moet dus besef dat jy dit nie vir altyd kan wegsteek nie. Jy is dit aan God, jou ouers en jouself verskuldig om met die waarheid vorendag te kom en te erken waarmee jy in die geheim besig is. Dit sal weliswaar dalk verleentheid veroorsaak en selfs pynlike gevolge hê (Hebreërs 12:10‚ 11). As jy ’n lewe van leuens en bedrog gelei het, het jy jou ouers se vertroue in jou geskend. Moet dus nie verbaas wees as hulle jou meer as voorheen beperk nie. Tammy sê: “Nadat ek met my kêrel betrap is, was my pa bang. Hy het toe besef dat hy my nie kan vertrou nie. Dit het beteken dat hy my gedurig moes dophou.” Maar Tammy het besef dat sy maar net maai wat sy gesaai het.—Galasiërs 6:7.
Jy kan ook verwag dat jou ouers seergemaak en kwaad sal wees. Hulle naam en reputasie is beklad. (Vergelyk Genesis 34:30.) As jou pa ’n Getuie van Jehovah is, moet hy moontlik van sy gemeentelike voorregte afstaan (Titus 1:5-7). Ja, soos Spreuke 17:25 sê, ’n opstandige jongmens kan “’n verdriet vir sy vader en bitter smart vir haar wat hom gebaar het”, wees.
Die skryfster Joy P. Gage beskryf op aangrypende wyse hoe sommige ouers voel wanneer ’n kind opstandig raak. Sy sê: “Party huil saggies. Party huil histeries. Party huil in die stilligheid. Hulle huil oor die verlede. Hulle huil omdat daar skielik geen toekoms meer is nie. Hulle huil oor wat kon gewees het. Hulle huil oor wat beslis gaan gebeur. Hulle huil van woede. Hulle huil van frustrasie.” Dit is te begrype dat dit nie maklik sal wees om die feit onder die oë te sien dat jy die twee mense wat jou meer as enigiemand in die wêreld liefhet soveel leed aangedoen het nie. Tammy sê: “Ek kyk terug en wens dat ek my pa en ma nie soveel hartseer veroorsaak het nie.”
Maar jy kan nie teruggaan en die verlede ongedaan maak nie. En hoe pynlik en moeilik dit ongetwyfeld ook al sal wees, dit is jou plig om sake te probeer regstel. (Vergelyk Jesaja 1:18.) Dit beteken dat jy jou ouers die waarheid moet vertel, hulle hartseer en woede moet erken en watter straf hulle ook al uitdeel, moet aanvaar. As jy die waarheid vertel, kan dit die eerste stap wees om jou ouers en Jehovah God se hart te verbly, en dit kan jou die vreugdevolle tevredenheid van ’n skoon gewete gee.—Spreuke 27:11; 2 Korinthiërs 4:2.
Maar presies hoe moet jy jou ouers daarvan vertel? Hoe kan jy van hierdie dubbele lewe af wegkom? Hierdie vrae sal in ons volgende nommer bespreek word.
[Prent op bladsy 19]
Die waarheid kan vir jou en jou ouers verligting bring