Van ons lesers
Eensaamheid Ek wil julle opreg bedank vir die reeks “Eensaamheid—Wat jy daaromtrent kan doen” (22 September 1993). Ek het die tydskrif gekry op ’n dag wat ek baie eensaam gevoel het. Hoewel dit my laat huil het, voel ek baie beter noudat ek dit gelees het. Ek kan aan ’n hele paar van my ander vriende dink wat bemoediging daaruit sal put as hulle dit lees.
B. H., Verenigde State
Hoewel ek ’n tyd lank al só ’n artikel in die tydskrifte wou sien, het dit taamlik onverwags gekom. Ek wil my innigste dank uitspreek vir die raad wat dit bevat het. Dit is regtig moeilik om eensaamheid te verstaan as jy dit nie self ondervind het nie.
C. G., Italië
Ek is 38 jaar oud en was al baie keer eensaam, aangesien ek die enigste kind was en later loopbaanveranderinge en ’n egskeiding deurgemaak het. Die materiaal was insiggewend en opvoedkundig. Julle het egter nie genoem dat eensaamheid tot geslagsonsedelikheid, dwelmmisbruik en slegte omgang kan lei nie.
J. B., Verenigde State
In hierdie spesifieke artikel het ons besluit om die aandag te vestig op maniere waarop eensaamheid oorkom kan word pleks van oor die gevare uit te wei. Ons waardeer egter hierdie opmerking.—RED.
Motte en skoenlappers As iemand wat in biologie belangstel, wil ek graag iets byvoeg tot die artikel “Mot of skoenlapper—Hoe weet jy?” (8 Mei 1993). Die beste manier om dadelik tussen ’n mot en ’n skoenlapper te onderskei, is om te kyk na die manier waarop hulle sit. Die mot sit met sy vlerke plat oopgemaak; die skoenlapper met sy vlerke vertikaal saamgevou.
Y. Y., Verenigde State
Dankie vir hierdie bykomende inligting. “The World Book Encyclopedia” sê dat dit met ‘die meeste skoenlappers en motte’ wel die geval is.—RED.
Jongmense vra . . . Dankie vir die artikel “Ontwikkel ek normaal?” (22 September 1993). My suster is ’n jaar jonger as ek en is baie lank. Nou weet ek dat ek nie noodwendig kort sal bly nie.
C. L., Verenigde State
Dankie vir die artikel “Wat van ’n bietjie uithang?” (22 Junie 1993). Ek was nog nooit die soort tiener wat met ander jongmense uithang nie. Om dié rede het ek gemeen dat daar iets met my skort. Maar die artikel het my gehelp om te besef dat uithang jou in groot moeilikheid kan laat beland. Om te kook, te teken, briewe te skryf en aan die predikingswerk deel te neem, is vir my veel beter maniere om my tyd deur te bring.
K. R., Verenigde State
Ek is net 11 jaar oud, maar ek het die artikel “Hoe kan ek voorkom dat ek vigs opdoen?” (8 September 1993) baie geniet. Ek en my ma het daaroor gesels. Dankie dat julle breedvoerig beskryf het hoe jy jou teen die vigs-virus kan beskerm. Ek het gedink jy kan dit sommer op enige manier kry!
L. K., Verenigde State
Slagtingsgedenkmuseum My werkopsiener het onlangs ’n besoek aan die Slagtingsgedenkmuseum beplan. Ek het haar die artikel: “’n Slagtingsgedenkmuseum en Jehovah se Getuies” in die tydskrif van 8 Mei 1993 gegee om haar besoek interessanter te maak. Die museum versprei 500 persoonlike ondervindings op kaartjies. Op haar kaartjie was die ondervinding van een van Jehovah se Getuies—Emma Arnold. My gesin het die Arnolds in 1951 ontmoet en het foto’s van hulle in ’n fotoalbum. My werkopsiener was verstom dat sy nie net die ondervinding van ’n Getuie gekry het nie, maar ook van iemand wat my gesin geken het! Ek het ons foto’s vir haar en ander by die werk gewys en die ondervinding van suster Arnold se skoonseun, Max Liebster, vertel wat in The Watchtower van 1 Oktober 1978 verskyn het.
J. K., Verenigde State