Jongmense vra . . .

Homoseksualiteit—Is dit werklik so verkeerd?

“Sedert my kinderjare het ek nog altyd homoseksuele begeertes gehad. Omdat ek dit nie verstaan het nie, was ek nie versigtig genoeg nie. Dit het daartoe gelei dat ek iets baie slegs met ’n vriend gedoen het. Ek het ’n intense skuldgevoel gehad, en ek het gedink dat Jehovah my nooit sal vergewe nie.”

“TV PROBEER homoseksualiteit vir ons kinders aanvaarbaar maak.” Dit was die titel van ’n artikel deur ’n rubriekskrywer vir ’n koerantsindikaat. Die skrywer het gesê: “Televisiekykers word aan ’n oorvloed van programme blootgestel wat die homoseksuele lewenswyse positief uitbeeld.” Die TV is egter net een van die talle middele wat deesdae gebruik word om homoseksualiteit onder jongmense te bevorder. Propaganda ten gunste van homoseksualiteit word ook deur onderwysers, portuurs, rolprente, boeke en tydskrifte bevorder.

Die mediese beroep het hulle ook nou hierby aangesluit. Dokters het homoseksualiteit nog altyd as ’n siekte beskou. Maar in 1973 het die Amerikaanse Psigiatriese Vereniging verklaar dat homoseksualiteit nie meer as ’n psigiatriese siekte beskou gaan word nie. Sedertdien het talle in die mediese beroep so goed as hulle seël van goedkeuring op die homoseksuele lewenswyse geplaas. Die psigoterapeut Albert Ellis het byvoorbeeld gesê dat homoseksuele verhoudings “hoegenaamd nie pervers is nie maar gesonde seksuele gedrag by mense is. . . . Geniet dit as jy dit verkies, en moenie toelaat dat enigiemand jou wysmaak dat dit ‘verkeerd’ of ‘versteurd’ is nie.”

Sulke beskouings is so algemeen dat die tydskrif Newsweek berig: “Tieners wat deur die media en ’n nuwe klimaat van aanvaarding aangespoor word, eksperimenteer openliker met homoseksualiteit en biseksualiteit.” Hoewel tieners homoseksuele verhoudings in die verlede ten sterkste afgekeur het, is dit geen oordrywing om te sê dat al hoe meer jongmense dit nou as “mode” beskou nie. Selfs jongmense wat nie homoseksualiteit beoefen nie, is dikwels taamlik verdraagsaam teenoor dié wat dit wel beoefen. “Ek reken as een van my vriende vir my gesê het dat hy homoseksueel is, sal ek seker sy vriend bly”, sê ’n jeugdige genaamd Darren. Een jong universiteitstudent het selfs sy kommer uitgespreek dat hy dalk nie werklik normaal is nie, aangesien hy “net van meisies hou”!

Die hedendaagse liberale atmosfeer kan dus verwarrend vir Christenjongmense wees—veral vir diegene wat om die een of ander rede tot lede van dieselfde geslag aangetrokke voel.a Hulle weet dat homoseksualiteit God mishaag, en dit is hulle hartgrondige begeerte om dit te vermy. Maar soms kan die stryd om hulle gevoelens te beheer so uitputtend wees dat hulle moontlik begin wonder of die Bybel se standpunt billik of redelik is. ‘Is homoseksualiteit werklik so verkeerd?’ wonder hulle dalk.

Wat God se Woord sê

In antwoord daarop kan jy gerus self lees wat die apostel Paulus in 1 Korinthiërs 6:9, 10 gesê het: “Wat! Weet julle nie dat onregverdiges God se koninkryk nie sal beërf nie? Moenie mislei word nie. Geen hoereerders of afgodedienaars of egbrekers of mans wat vir onnatuurlike doeleindes aangehou word [“manlike prostitute”, New International Version; “verwyfde mans”, King James Version] of mans wat by mans lê [“sodomiete”, Jerusalem Bible; “homoseksuele perverte”, Today’s English Version] of diewe of gierigaards of dronkaards of kwaadsprekers of afpersers sal God se koninkryk beërf nie” (NW). Let op dat Paulus spesifiek melding gemaak het van diegene wat blykbaar ’n passiewe seksuele rol aanneem en diegene wat ’n meer aktiewe “manlike” rol in hulle onsedelike verhoudings aanneem. Hy het dit dus duidelik gemaak dat God alle homoseksuele dade afkeur.

Dit is ook duidelik uit Paulus se woorde in Romeine 1:18-27: “Die toorn van God word van die hemel af geopenbaar oor al die goddeloosheid en ongeregtigheid van die mense wat in ongeregtigheid die waarheid onderdruk . . . Daarom het God hulle ook in die begeerlikhede van hulle harte oorgegee aan onreinheid, om hulle liggame onder mekaar te onteer . . . Daarom het God hulle oorgegee aan skandelike hartstogte, want hulle vroue het die natuurlike verkeer verander in die wat teen die natuur is; en net so het ook die manne die natuurlike verkeer met die vrou laat vaar en in hulle wellus teenoor mekaar ontbrand: manne het met manne skandelikheid bedrywe.” Hier het Paulus spesifiek manlike sowel as vroulike homoseksualiteit veroordeel. Hy het homoseksuele gebruike as onnatuurlik en ‘skandelik’ veroordeel.

Siek of gesond?

Baie sal moontlik hierop reageer deur te sê dat die Bybel se beskouing eenvoudig verouderd, uitgedien, is. Maar as ’n mens daaraan dink, wie ken ons fisiese, verstandelike, emosionele en geestelike samestelling beter as ons Skepper? God het die man en vrou geskep en hy het in hulle die groot aantrekkingskrag geplaas wat hulle vir mekaar het (Genesis 1:27, 28). Hy het hulle nie gemaak om seksueel aangetrokke te voel tot ’n persoon van dieselfde geslag nie. Daarbenewens het God bepaal dat seksuele omgang tussen ’n man en ’n vrou slegs binne die huwelik moet plaasvind.—Hebreërs 13:4.

Dit skep nie vir ons ’n probleem nie. In Jesaja 48:17 sê Jehovah God dat hy die een is “wat jou leer wat heilsaam is”. (Ons kursiveer.) Ja, hy weet wat ons help en wat ons benadeel. Hoewel dit dalk vir party moeilik lyk om die Bybel se leringe te volg, is dit altyd ‘gesonde leringe’, met ander woorde, voordelig vir die verstand en die liggaam (Titus 2:1). Homoseksualiteit, aan die ander kant, kan net skadelik vir ’n mens se fisiese, emosionele en geestelike welsyn wees.

Die vigs-krisis is ’n voorbeeld van hoe ongesond die homoseksuele lewenswyse is. In Noord-Amerika is homoseksuele mans verreweg die waarskynlikste slagoffers van die siekte. Maar vigs is slegs een van ’n reeks siektes—hepatitis, lewerinfeksies, gonorree, sifilis en gastroïntestinale parasiete—wat homoseksuele oor die algemeen teister. Wat gee aanleiding tot hierdie verspreiding van siekte? Dr. Joseph Nicolosi verduidelik: “Die kompulsiewe, verslawende elemente van die homoseksuele lewenswyse is al deur baie skrywers gedokumenteer.” Een omvattende studie het aan die lig gebring dat “28 persent van homoseksuele mans [al] seksuele ervarings met duisend of meer maats gehad het. . . . Byna die helfte van alle wit homoseksuele mans . . . het gesê dat hulle ten minste 500 verskillende seksmaats gehad het.”

Die boek Homosexual Behavior verduidelik dat daar onder baie homoseksuele “vrese vir interpersoonlike verbintenisse, intimiteit of verantwoordelikheid bestaan . . . Die drang na onpersoonlike seks het soms ’n geweldige kompulsiewe kenmerk. Sommige van hierdie persone kan in die loop van ’n enkele dag of aand ’n stuk of twaalf seksuele ontmoetings hê.” Kan sulke bandelose gedrag hoegenaamd gesond wees? Is dit nie eerder siek en verlagend nie? Dit is duidelik dat diegene wat hulle aan sulke onbeheerste promiskuïteit oorgee “slawe van die verdorwenheid” is.—2 Petrus 2:19.

Buitendien is homoseksuele seks dikwels grusaam, gewelddadig en eenvoudig sadisties. Die apostel Paulus het gesê: “Wat in die geheim deur hulle gedoen word, is skandelik selfs om te noem” (Efesiërs 5:12). Sulke geweld verraai die woede en die pyn wat onder die oppervlak van hierdie skynbaar gelukkige lewenswyse skuil. Party homoseksuele sê weliswaar dat hulle nie promisku is nie. Maar “monogame” homoseksuele is in die minderheid—en hulle verhoudings is gewoonlik van korte duur. Selfs wanneer verbintenisse tussen persone van dieselfde geslag nie verbrokkel nie, kan hulle nouliks ’n resultaat van die liefde wees wat in die Bybel beskryf word. Sulke liefde “handel nie onwelvoeglik nie”.—1 Korinthiërs 13:4, 5.

Die gevolge

Paulus sê in Romeine 1:27: “Manne het met manne hierdie skandelike gruwels bedrywe, en het, natuurlik, in hulle eie persoonlikhede die gevolge van seksuele perversiteit ondervind” (The New Testament in Modern English, deur J. B. Phillips). In watter opsigte? Om maar een ding te noem, sê die boek Homosexual Behavior: “Oormatige alkoholgebruik en -misbruik kom baie meer onder homoseksuele vroue as heteroseksuele vroue voor.” Party navorsers sê ook dat selfmoordpogings buitengewoon algemeen onder jong homoseksuele mans voorkom.

Die skadelikste van al die gevolge is die uitwerking daarvan op ’n mens se geestelikheid. Homoseksuele is ‘verduisterd in die verstand en vervreemd van die lewe van God’ (Efesiërs 4:18). Maar wat van godvresende jongmense wat, ondanks hulle kennis van Bybelbeginsels, aangetrokke voel tot lede van hulle eie geslag? Dit is duidelik dat hulle ’n moeilike stryd het om te voer. Maar kennis van God se beskouing oor homoseksualiteit help sulke persone natuurlik om te “verafsku wat sleg is” (Romeine 12:9). Daar is ook ’n aantal praktiese stappe wat hulle kan doen sodat hulle nie voor verkeerde begeertes swig nie. Dit sal die onderwerp van ’n toekomstige artikel wees.

[Voetnoot]

[Prent op bladsy 13]

Die homoseksuele lewenswyse word deur promiskuïteit, emosionele angs en siekte gekenmerk