Die Internet—Waarom versigtig wees?

DIE Internet het beslis potensiaal vir opvoedkundige gebruik en daaglikse kommunikasie. Maar as die Internet van sy hipertegnologiese glans gestroop word, het dit van dieselfde probleme waarmee die televisie, telefone, koerante en biblioteke al so lank sukkel. Dit sal dus gepas wees om ons af te vra: Is die inhoud van die Internet geskik vir my en my gesin?

Talle verslae het al kommentaar gelewer oor die beskikbaarheid van pornografiese materiaal op die Internet. Maar beteken dit dat die Internet bloot ’n saamkomplek vir ’n klomp seksperverte is? Party sê dat dit ’n groot oordrywing is. Hulle redeneer dat ’n mens ’n opsetlike en doelbewuste poging moet aanwend om aanstootlike materiaal te vind.

Dit is waar dat ’n mens ’n doelbewuste poging moet aanwend om skadelike materiaal te vind, maar ander redeneer dat dit baie makliker is om dit op die Internet op te spoor as op ander plekke. ’n Gebruiker hoef net ’n paar sleutels te druk om erotiese materiaal op te spoor, soos seksueel eksplisiete foto’s, asook klank- en videosnitte.

Die hoeveelheid pornografie wat op die Internet beskikbaar is, is tans ’n kwessie wat hewig gedebatteer word. Party voel dat berigte wat te kenne gee dat dit ’n deurdringende probleem is, oordryf word. Maar sou jy enigsins minder bekommerd wees oor jou gesin se veiligheid as jy uitvind dat daar net ’n paar giftige slange in jou agterplaas is en nie 100 nie? Dit sal wys wees vir diegene wat toegang tot die Internet het om versigtig te wees.

Pas op vir mense wat kinders uitbuit!

Onlangse nuusberigte het getoon dat sommige pedofiele aansluit by gekoppelde interaktiewe kletsbesprekings met jongmense. Deur hulle as jong kinders voor te doen, het hierdie volwassenes al op slinkse wyse name en adresse by niksvermoedende kinders gekry.

Die Nasionale Sentrum vir Vermiste en Mishandelde Kinders (NCMEC) het van hierdie bedrywighede opgeteken. In 1996 het die polisie byvoorbeeld twee meisies, 13 en 15 jaar oud, van Suid-Carolina, VSA, gevind wat ’n week lank vermis was. Hulle het na ’n ander staat toe gegaan saam met ’n 18-jarige man wat hulle op die Internet ontmoet het. ’n Vyf-en-dertigjarige man is daarvan aangekla dat hy ’n 14-jarige seun verlei het om ’n ongeoorloofde seksuele ontmoeting met hom te hê toe sy ouers nie by die huis was nie. Albei gevalle het begin met ’n gesprek in ’n Internet-kletskamer. In 1995 het ’n ander volwassene ’n 15-jarige seun op die Internet ontmoet en onbevrees na sy skool toe gegaan om hom te ontmoet. Dan is daar nog ’n volwassene wat erken het dat hy geslagsomgang met ’n 14-jarige meisie gehad het. Sy het haar vader se rekenaar gebruik om deur middel van gekoppelde kennisgewingborde met ander tieners te kommunikeer. Ook sy het hierdie volwassene op die Internet ontmoet. Al hierdie kinders is uiteindelik oorreed om hulle identiteit bekend te maak.

Ouerlike toesig is nodig

Hoewel gevalle soos die bogenoemde redelik selde voorkom, moet ouers nietemin hierdie saak versigtig ondersoek. Watter middele is beskikbaar vir ouers om te verhoed dat hulle kinders die teikens van misdaad en uitbuiting word?

Maatskappye begin nou programme aanbied wat wissel van graderingstelsels soortgelyk aan dié vir rolprente, tot woordopsporingsagteware wat ongewenste inhoud uitsif, tot stelsels vir ouderdomskontrolering. Sommige stelsels keer materiaal selfs voordat dit die gesin se rekenaar bereik. Die meeste van hierdie stelsels is egter nie onfeilbaar nie en kan op verskeie maniere omseil word. ’n Mens moet onthou dat die Internet oorspronklik ontwerp is om teen ontwrigtings bestand te wees, en daarom is dit moeilik om sensuur daarop uit te oefen.

In ’n onderhoud met Ontwaak! het ’n polisiesersant in Kalifornië, wat aan die hoof staan van ’n ondersoekgroep teen die uitbuiting van kinders, hierdie raad gegee: “Daar is geen plaasvervanger vir ouerlike leiding nie. Ek het self ’n 12-jarige kind. Ek en my vrou laat hom toe om die Internet te gebruik, maar ons doen dit saam as ’n gesin, en ons is versigtig om beperkings te stel op die hoeveelheid tyd wat ons daaraan bestee.” Hierdie vader is veral versigtig wanneer dit kom by kletskamers, en hy plaas ferm beperkings op die gebruik daarvan. Hy voeg by: “Die persoonlike rekenaar is nie in my seun se kamer nie, maar in ’n oop deel van die huis.”

Ouers moet daadwerklike belangstelling toon wanneer hulle besluit in watter mate, indien enige, hulle hulle kinders gaan toelaat om die Internet te gebruik. Watter praktiese en redelike voorsorgmaatreëls moet oorweeg word?

Die redaksielid David Plotnikoff van die San Jose Mercury News gee ’n paar nuttige wenke vir ouers wat besluit om tuis toegang tot die Internet te hê.

• Jou kinders se ondervinding is die positiefste wanneer hulle saam met jou werk, want dan kan hulle die waarde van jou oordeel en leiding sien. Sonder jou leiding, waarsku hy, “is al die inligting op die Net soos water sonder ’n glas”. Die reëls waarop jy aandring, is “’n uitbreiding van die verstandige dinge wat jy nog altyd vir jou kinders geleer het”. Een voorbeeld hiervan is jou reëls oor gesprekke met vreemdelinge.

• Die Internet is ’n openbare plek en moet nie as ’n kinderoppassingsdiens gebruik word nie. “Jy sal per slot van rekening nie sommer jou 10-jarige in ’n groot stad aflaai en vir hom of haar sê om ’n paar uur lank te gaan pret hê nie, sal jy?”

• Leer om te onderskei tussen plekke op die Internet waar gespeel of gesels word en waar hulp met huiswerk gekry kan word.

Die NCMEC se pamflet Child Safety on the Information Highway gee verskeie riglyne aan jongmense:

• Moenie persoonlike inligting, soos jou adres, jou huistelefoonnommer of die naam en adres van jou skool, bekend maak nie. Moenie sonder jou ouers se toestemming foto’s stuur nie.

• Sê onmiddellik vir jou ouers as jy inligting ontvang wat jou ongemaklik laat voel. Moet nooit reageer op boodskappe wat gemeen of aggressief is nie. Vertel onmiddellik vir jou ouers sodat hulle die betrokke diensverskaffer kan laat weet.

• Gee jou ouers jou samewerking met betrekking tot die reëls wat hulle neerlê vir die gebruik van die Internet, waaronder die tyd van die dag en hoe lank om ingeskakel te wees, asook gepaste plekke om te besoek; hou by hulle besluite.

Hou in gedagte dat voorsorgmaatreëls ook vir volwassenes voordelig is. Sommige volwassenes het alreeds in ongewenste verhoudings en ernstige probleme vasgevang geraak omdat hulle nie versigtig was nie. Die geheimsinnigheid van kletskamers—die afwesigheid van oogkontak en die naamloosheid van aliasse—het sommige mense se inhibisies verlaag en ’n vals gevoel van sekuriteit geskep. Volwassenes, neem kennis hiervan!

Behou ’n gebalanseerde beskouing

Van die materiaal en baie van die dienste op die Internet het opvoedkundige waarde en kan ’n nuttige doel dien. ’n Toenemende aantal korporasies berg interne dokumentasie op hulle interne netwerke, of intranette. Die verskyning van video- en oudiovergaderinge met behulp van die Internet het die potensiaal om ons reisgewoontes en die manier waarop ons besigheidsvergaderinge hou vir altyd te verander. Maatskappye gebruik die Internet om hulle rekenaarsagteware te versprei, wat die koste verminder. Baie ondernemings wat op die oomblik personeel gebruik om saketransaksies te doen, soos reisagentskappe en makelaarsondernemings, sal waarskynlik geraak word namate gebruikers van die Internet in staat gestel word om sommige van of al hulle eie sake te reël. Ja, die Internet het tot dusver verreikende gevolge gehad, en dit sal waarskynlik voortgaan om ’n belangrike middel te wees om inligting uit te ruil, sake te doen en te kommunikeer.

Soos met die meeste middele wat ons gebruik, het die Internet nuttige gebruike. Maar dit kan ook verkeerd gebruik word. Party sal dalk besluit om die positiewe aspekte van die Internet verder te verken, terwyl ander daarteen sal besluit. ’n Christen het nie die reg om ’n ander se besluite oor persoonlike sake te oordeel nie.—Romeine 14:4.

Om die Internet te gebruik, kan wees soos om na ’n ander land te reis, met talle nuwe dinge om te sien en te hoor. Wanneer jy reis, moet jy goeie maniere aan die dag lê en verstandige voorsorgmaatreëls tref. Dieselfde is nodig as jy sou besluit om in te skakel op die Internet—die inligtingsnelweg.

[Lokteks op bladsy 12]

“Die persoonlike rekenaar is nie in my seun se kamer nie, maar in ’n oop deel van die huis”

[Lokteks op bladsy 13]

Die Internet is ’n openbare plek en moet nie as ’n kinderoppassingsdiens gebruik word nie

[Venster/Prent op bladsy 11]

Hoflikheid en versigtigheid is nodig

Hoflikheid

Leer ken die reëls van hoflikheid en protokol. Die meeste Internet-diensverskaffers publiseer riglyne vir bedagsame en aanvaarbare gedrag. Ander gebruikers sal jou bedagsaamheid en goeie maniere waardeer.

Versigtigheid

Sommige besprekingsgroepe debatteer oor godsdienstige of omstrede sake. Wees versigtig om opmerkings aan sulke besprekings te stuur; jou e-pos-adres en naam sal waarskynlik aan almal in die groep gestuur word. Dit lei dikwels tot tydrowende en ongewenste korrespondensie. Trouens, daar is sommige nuusgroepe wat ongeskik is om te lees, wat nog te sê om daarop te reageer.

Sal dit raadsaam wees om ’n besprekingsgroep, of nuusgroep, vir mede-Christene te skep? Dit kan groter probleme en gevare skep as wat aanvanklik verwag word. Dit is byvoorbeeld bekend dat individue met bybedoelinge hulle al op die Internet as iemand anders voorgedoen het. Tans kan Internet-gebruikers nie identiteite bevestig nie. Daarbenewens kan so ’n groep in sekere opsigte vergelyk word met ’n groot, onafgebroke geselligheid, wat hoë eise aan die gasheer se tyd en vermoëns stel om die nodige en verantwoordelike toesig te voorsien.—Vergelyk Spreuke 27:12.

[Venster/Prent op bladsy 13]

Hoe kosbaar is jou tyd?

In hierdie 20ste eeu het die lewe voortdurend ingewikkelder geraak. Uitvindings wat tot party mense se voordeel was, het dikwels baie ander mense se tydverkwisters geword. Verder is onsedelike en gewelddadige TV-programme, pornografiese boeke, verderflike musiek-opnames en dies meer voorbeelde van tegnologie wat misbruik is. Hulle vermors nie net kosbare tyd nie, maar benadeel mense ook geestelik.

’n Christen se eerste prioriteit is natuurlik geestelike dinge, soos om die Bybel daagliks te lees en om goed vertroud te raak met kosbare Skriftuurlike waarhede wat in Die Wagtoring en Ontwaak! asook ander publikasies van die Wagtoringgenootskap bespreek word. Ewige voordele word verkry, nie deur in die Internet rond te blaai nie, maar deur jou tyd te gebruik om kennis in te neem van die enigste ware God en van sy Seun, Jesus Christus, en dit ywerig toe te pas.—Johannes 17:3; sien ook Efesiërs 5:15-17.