Menseregte vir almal—’n Wêreldwye werklikheid!

“WAT is die grondoorsaak van menseregteskendings?” is ’n regsgeleerde gevra wat baie ervaring op die gebied van menseregte het. Die regsgeleerde het geantwoord: “’n Oordrewe begeerte na politieke en ekonomiese mag.” En aangesien sulke begeertes in ’n mens se verstand ontstaan, weerspieël menseregteskendings in werklikheid ’n denkwyse. Nasionalisme is ’n ander oorsaak. Die eie-volk-eerste-filosofie gee aanleiding tot menseregteskendings. Menseregte sal derhalwe slegs ’n werklikheid word ‘as ’n wêreldregering tot stand kom wat afdwingbare maatreëls kan neem’, sê die Nederlandse professor in die regte en ekonomie Jan Berkouwer.

Met ander woorde, voordat menseregte wêreldwyd ’n werklikheid kan word, moet ten minste twee dinge eers gebeur: daar moet ’n verandering in denkwyse en ’n verandering van regering plaasvind. Is dit realisties om te verwag dat dit sal gebeur?

’n Tweeledige rede vir verandering

Terwyl die VN se Dekade vir Opvoeding oor Menseregte op die punt staan om sy vyfde jaar in te gaan, is daar ’n internasionale opvoedkundige program wat nie onder die beheer van enige regering is nie en alreeds baie dekades lank welslae daarmee behaal om miljoene mense se denkwyse te verander. Gevolglik behandel hierdie mense nou hulle medemens met waardigheid. Hierdie program, wat deur Jehovah se Getuies uitgevoer word, is in meer as 230 lande in werking. Waarom is dit suksesvol?

Om maar een ding te noem, hierdie wêreldwye program van Bybelonderrigting gee mense ’n groter begrip van die oorsprong van menseregte. Die Universele Verklaring van Menseregte sê dat die mens regte het omdat hy ’n rasionele en sedelike wese is.

Die mens moes sy verstand en gewete van ’n hoër bron ontvang het. (Sien die venster “Die bron van menseregte”, op bladsy 13.) As ’n mens hierdie hoër, Goddelike bron erken, gee dit jou ’n goeie rede om jou naaste te respekteer. Dan behandel ’n mens ander met waardigheid nie net omdat jou gewete jou beweeg om dit te doen nie, maar, nog belangriker, omdat jou respek en liefde vir die Skepper jou beweeg om sy skepping met waardigheid te behandel. Hierdie tweeledige benadering is op Jesus Christus se woorde gebaseer: “Jy moet Jehovah jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele verstand”, en: “Jy moet jou naaste liefhê soos jouself” (Matteus 22:37-39). Iemand wat diep respek vir die Skepper het, sal nooit sy medemens se regte skend nie, want dit is ’n erfenis wat van God af kom. Iemand wat menseregte skend, steel erfgoed.

Opvoeding wat ’n verskil maak

Hoe doeltreffend is hierdie program van Bybelonderrigting van Jehovah se Getuies om menseregteskendings te bekamp? ’n Kykie na die program se resultate is die beste manier om hierdie vraag te beantwoord, want Jesus het gesê: ‘Wysheid word deur sy werke geregverdig.’—Matteus 11:19.

’n Bekende inskripsie op ’n muur van die Verenigde Nasies-plaza in die stad New York sê: “Hulle sal van hul swaarde pikke smee en van hul spiese snoeimesse; nie meer sal nasie teen nasie die swaard ophef nie, en hulle sal nie meer leer om oorlog te voer nie.” Met hierdie aanhaling uit die Bybelboek Jesaja hoofstuk 2, vers 4, wys die VN op ’n belangrike manier waarop uitgebreide menseregteskendings verminder kan word—beëindig oorlogvoering. Oorlog is per slot van rekening ‘die teenstelling van menseregte’, soos ’n VN-publikasie dit stel.

Die opvoedkundige program van Jehovah se Getuies gaan ’n stap verder as die idee om Jesaja se woorde op ’n klipmuur te skryf. Dit “skryf” Jesaja se woorde op mense se harte. (Vergelyk Hebreërs 8:10.) Hoe? Die program ruim rasse- en etniese versperrings uit die weg en laat die mure van nasionalisme verkrummel deur die Bybel se beskouing van rasse te leer: Daar is net een ras—die menseras (Handelinge 17:26). Diegene wat by die program betrokke is, ontwikkel ’n begeerte om “navolgers van God” te word, van wie die Bybel sê: ‘Hy is nie partydig nie, maar in elke nasie is die mens wat hom vrees en regverdigheid beoefen vir hom aanneemlik.’—Efesiërs 5:1; Handelinge 10:34, 35.

Weens hierdie Bybelse opvoeding is daar vandag miljoene mense wat “nie meer leer om oorlog te voer nie”. ’n Verandering in denkwyse en van hart het plaasgevind. En die verandering is blywend. (Sien die venster “Opvoeding vir vrede”, op bladsy 14.) Daar is tans gemiddeld meer as 1000 mense per dag wat die basiese studiekursusse voltooi wat deur Jehovah se Getuies aangebied word en wat hulle by hierdie wêreldwye vredesmag skaar.

Hoe diepgewortel is hierdie verandering in denkwyse en die gevolglike besluit om menseregte te respekteer deur te weier om oorlog te voer? Baie diep. Hier is ’n voorbeeld: Die Getuies se respek vir menseregte is gedurende die Tweede Wêreldoorlog tot die uiterste beproef, veral in Nazi-Duitsland. Die geskiedkundige Brian Dunn het gesê: “Jehovah se Getuies was onverenigbaar met Nazisme. Die Nazi’s se vernaamste beswaar teen hulle was hulle politieke neutraliteit. Dit het beteken dat geen gelowige sou veg nie” (The Churches’ Response to the Holocaust). In A History of Christianity het Paul Johnson gesê: “Talle is ter dood veroordeel vir hulle weiering om militêre diens te doen . . . , of hulle het in Dachau of in kranksinnigegestigte beland.” Hulle het nietemin standvastig gebly. Die sosioloog Anna Pawełczyńska het daardie Getuies beskryf as “’n eilandjie onvermoeide weerstand in die boesem van ’n geterroriseerde nasie”.

Stel jou net voor watter direkte en dramatiese vermindering daar in menseregteskendings regoor die wêreld sou wees as alle mense vandag hierdie standpunt ingeneem het en ‘nie meer geleer het om oorlog te voer nie’!

’n Wêreldregering—‘’n Utopia’?

‘Om denkwyses te verander, is ’n uitdaging, maar om ’n wêreldregering te vorm, is ’n Utopia’, het ’n VN-werkster gesê. En die feit dat nasies onwillig was om hulle soewereiniteit aan die VN, of aan enige ander organisasie, af te staan, onderstreep beslis hierdie gevolgtrekking. Nogtans het diegene wat die idee van ’n wêreldregering verwerp “die morele plig om ander maniere uit te wys om wêreldprobleme op te los”, sê professor Berkouwer. “Alternatiewe oplossings is egter nie voorhande nie.” Dit wil sê, alternatiewe menslike oplossings. Maar daar is ’n bomenslike oplossing. Wat is dit?

Net soos die Bybel toon dat die Skepper die een is wat ons die vermoëns gegee het waarop menseregte gegrond is, so lig dit ons ook in dat hy die een is wat ’n wêreldregering tot stand gaan bring wat ons daarvan sal verseker. Hierdie hemelse regering is onsigbaar, maar werklik. Trouens, miljoene mense bid, miskien onwetend, vir hierdie wêreldregering wanneer hulle die volgende sê in wat algemeen as die Onse Vader bekend staan: “Laat u koninkryk kom. Laat u wil geskied, soos in die hemel, so ook op die aarde” (Matteus 6:10). Die Hoof van daardie Koninkryk, wat deur God aangestel is, is die Vredevors, Jesus Christus.—Jesaja 9:5.

Hierdie wêreldregering gaan daarin slaag om ’n ware wêreldwye en ewigdurende menseregtekultuur te skep waardeur oorlog, onder andere, vir ewig uit die weg geruim sal word. Die Bybel voorspel: “[Die Skepper] wat die oorloë laat ophou tot by die einde van die aarde, die boog verbreek en die spies stukkend slaan, die strydwaens met vuur verbrand.”—Psalm 46:10.

Hoe gou gaan dit op ’n wêreldskaal gebeur? Die Bybelstudieprogram wat deur Jehovah se Getuies voorsien word, sluit ’n bevredigende antwoord op hierdie vraag in. Vind gerus meer omtrent hierdie program uit.a As jy besorg is oor menseregte, sal jy nie teleurgesteld wees nie.

[Voetnote]

[Venster op bladsy 13]

Die Bron van Menseregte

Artikel 1 van die Universele Verklaring van Menseregte sê: “Alle mense word vry gebore en het gelyke waardigheid en regte.” Menseregte word dus as ’n geboortereg beskryf wat deur ouers aan kinders oorgedra word, soos ’n rivier wat water voorsien aan almal wat langs die rivier woon. Waar het hierdie rivier van menseregte ontspring?

Volgens die Universele Verklaring het mense regte omdat hulle “verstand en ’n gewete” het. ’n VN-publikasie verduidelik: “Omdat die mens ’n rasionele en sedelike wese is, verskil hy van ander skepsele op aarde en gevolglik is hy op sekere regte en vryhede geregtig wat ander skepsele nie geniet nie.” (Ons kursiveer.) Dit lyk dus of ons menseregte het omdat ons verstand en ’n gewete het. Aangesien dit die geval is, is die bron van die mens se verstand en gewete ook die bron van sy menseregte.

Die stelling dat menseregte met verstand en die gewete verband hou, lewer ’n probleem op vir menseregte-aktiviste wat biologiese evolusie voorstaan. Die boek Life Ascending wat evolusie voorstaan, erken: “Wanneer ons vra hoe ’n proses [evolusie] . . . eienskappe soos liefde vir skoonheid, waarheidliewendheid, medelye, vryheid en bowenal die ruimheid van die mens se gees kon voortgebring het, is ons verbysterd.” En heeltemal tereg. Om aan te voer dat die mens sy verstandelike vermoëns en gewete geërf het van dierlike voorouers wat self nie oor verstandelike vermoëns en ’n gewete beskik nie, is per slot van rekening dieselfde as om te sê dat ’n rivier sy oorsprong by ’n droë put het.

Aangesien die mens se verstandelike vermoëns en gewete nie sy oorsprong by ’n dierlike bron kan hê nie, moet hierdie vermoëns van ’n bomenslike bron kom. Die Bybel verduidelik dat net mense eienskappe het wat met menseregte gekoppel word—verstandelike vermoëns en ’n gewete—omdat mense, anders as diere, na die “beeld” van God geskep is (Genesis 1:27). Soos die boek Human Rights—Essays on Justification and Applications sê, is ’n geldige antwoord op die vraag waarom mense sedelike regte het die feit dat “hulle innerlike waarde of waardigheid het of . . . kinders van God is”.

[Venster/Prente op bladsy 14]

Opvoeding vir Vrede

’n Paar jaar gelede, terwyl oorlog in die Balkan gewoed het, was Branko ’n gewapende wag by ’n kliniek in die Kroatiese deel van Bosnië.b ’n Dokter daar het die Bybel saam met Jehovah se Getuies gestudeer, en een aand het hy vir Branko vertel wat hy deur sy studie geleer het. Wat Branko gehoor het, het hom beweeg om sy wapens neer te lê. ’n Ruk later, nadat Branko na ’n ander Europese land getrek het, het hy ’n vergadering van Jehovah se Getuies bygewoon, en daar het hy vir Slobodan ontmoet.

Slobodan het ook van Bosnië af gekom. Hy het in dieselfde oorlog as Branko geveg—maar aan die ander kant. Slobodan het vir die Serwiërs teen die Kroate geveg. Teen die tyd wat die twee mekaar ontmoet het, was Slobodan alreeds ’n Getuie van Jehovah, en hy het aangebied om die Bybel saam met Branko, sy eertydse vyand, te studeer. Namate die studie gevorder het, het Branko se liefde vir die Skepper, Jehovah, toegeneem. Kort voor lank het hy besluit om een van Jehovah se Getuies te word.c

Slobodan het ook met die hulp van ’n eertydse vyand ’n Getuie geword. Hoe? Wel, nadat Slobodan die oorlogsgebied in Bosnië verlaat het, het Mujo hom besoek, wat ook van Bosnië af gekom het, maar wat grootgemaak is in ’n godsdiens wat baie van Slobodan s’n verskil het. Mujo was nou een van Jehovah se Getuies. Hoewel hulle voorheen vyande was, het Slobodan Mujo se aanbod van ’n Bybelstudie aangeneem, en hy het later ook een van Jehovah se Getuies geword.

Wat het daartoe gelei dat hierdie mans diepgewortelde etniese haat oorkom het en van vyande na vriende verander het? Deur hulle Bybelstudie het hulle liefde vir Jehovah opgebou. Daarna was hulle gewillig om ‘deur God geleer te word om mekaar lief te hê’ (1 Tessalonisense 4:9). Professor Wojciech Modzelewski sê die volgende oor Jehovah se Getuies in die algemeen: “Die sleutel tot hulle vreedsame gesindheid is die opvatting om nou reeds die beginsels te volg wat in die Bybel geopenbaar word.”

[Voetnoot]

[Prente op bladsy 11]

’n Verandering in denkwyse en van regering—sal dit ooit gebeur?

U.S. National Archives photo

[Prente op bladsy 12, 13]

Bybelse opvoeding lei tot ’n positiewe verandering in denkwyse