Van ons lesers
Kinders in ’n krisis Ek wil graag sê hoeveel ek die reeks in die nommer van 8 April 1999, “Kinders in ’n krisis—Wie sal hulle beskerm?”, waardeer het. Ek dink die aangrypende onderwerp van kindermishandeling behoort voortdurend beklemtoon te word om openbare bewustheid aan te wakker. Dit is ons plig om ons kinders te beskerm. Hou aan met julle goeie werk.
P. P., Raadslid se Kantoor vir Kinders, Rome, Italië
Dit is skokkend om te dink dat baie kinders aan die vooraand van die 21ste eeu nog steeds as slawe werk en gebruik word om ander dood te maak. Wat selfs moeiliker is om te aanvaar, is die feit dat die meeste van hulle nie juis ’n vooruitsig op ’n beter lewe het nie. Ontwaak! het weer eens die benarde posisie van die wêreld se kinders akkuraat weergegee.
S. R. B., Brasilië
Ek is nou geskei, ná ’n huwelik van 36 jaar. Ek het uitgevind dat my man jare lank my eie dierbare dogters gemolesteer het. (Hy was nie ’n Christen nie.) Ek was heeltemal verbysterd toe ek dit uitgevind het. Dit het gelyk of niemand die erns van seksuele molestering of die onnoembare pyn van onskuldiges verstaan nie. Ek dank Jehovah dus dat julle oor hierdie epidemie geskryf het.
N. M., Verenigde State
Gee om vir bejaardes Ek het die artikel “Wys dat jy omgee” (8 April 1999) werklik geniet. Baie ouer persone in verpleeginrigtings word deur hulle familielede vergeet. Maar ’n paar maande gelede het ’n paar van ons besluit om met van die mense in ’n nabygeleë verpleeginrigting oor die Bybel te praat. Agterna het ons vir hulle klavier gespeel en met hulle gesels. Ons beplan om hulle nou gereeld te besoek.
C. V., Verenigde State
Afrika-storm Ek is 12 jaar oud, en ek wil julle bedank vir die artikel “Ná die storm het Christelikheid geseëvier” (8 Maart 1999). Ek het gedink dat die broers wonderlik was om die mense te help wat in die moeilikheid was! Dit het my laat dink aan die manier waarop ons broers ander gehelp het ná die groot Hansjin-aardbewing in Japan. Die artikel het my aangemoedig om moedig te wees en om goed te doen aan ander.
R. K., Japan
Slapende babas Dankie vir die artikel “Hoe moet ’n baba slaap?” (22 Maart 1999). My eerste baba, wat maar net twee en ’n half maande oud was, het aan die sindroom van skielike sterfte by suigelinge (SSSS) gesterf. As ek tog net hierdie inligting gehad het! Ten spyte van die feit dat ek twee ander wonderlike kinders het, is die pyn nog steeds ontsaglik en onbeskryflik.
A. D., Italië
Daar is etlike belangrike risikofaktore vir SSSS. (Sien “Ons beskou die wêreld” in die “Ontwaak!” van 22 Januarie 1997.) Nogtans bly SSSS in baie opsigte steeds ’n mediese raaisel. Ouers wat ’n kind weens SSSS verloor het, moet hulleself dus nie vir daardie tragedie verantwoordelik hou nie. Baie treurende ouers het vertroosting geput uit die deeglike bespreking van SSSS in ons nommer van 22 Januarie 1988.—RED.
Seliaksiekte Ons het die artikel “Hoe om met seliaksiekte saam te leef” (22 Maart 1999) ontvang drie maande nadat ons uitgevind het dat ons sesjarige dogtertjie daaraan ly. In Rusland is hierdie siekte so te sê onbekend, selfs onder dokters. Dit is tog so gerusstellend om te weet dat ons Christenbroers en -susters sal verstaan waarom ons dogtertjie op ’n spesiale dieet is! Hierdie artikel het ons versterk en ons verseker dat Jehovah altyd na die behoeftes van sy volk omsien.
W. P. en L. P., Rusland
Dinge wat jy wil hê maar nie kan kry nie Ek het so pas die artikel “Jongmense vra . . . Waarom kan ek nie die dinge kry wat ek wil hê nie?” (22 Maart 1999) klaar gelees. Ek wil julle graag bedank vir hierdie artikel omdat dit my laat besef het dat ek nie alles kan kry wat ek wil hê nie. Maar soos die artikel gesê het, weet Jehovah wat ons behoeftes is, en ek is baie bly dat ek ’n eenvoudige lewe lei.
C. K., Kanada