“Toe dit gedurende die dag nag geword het”

DEUR ONTWAAK!-MEDEWERKER IN BENIN

“MILJOENE verstom deur sonsverduistering!” het die voorblad van Ghana se Daily Graphic die dag ná die algehele sonsverduistering op 29 Maart 2006 gesê. Die verduistering, wat eerste op die oostelike punt van Brasilië gesien is, het teen ongeveer 1 600 kilometer per uur oor die Atlantiese Oseaan beweeg en het die kuslande Ghana, Togo en Benin teen omtrent agtuur die oggend bereik. Wat kon Wes-Afrika verwag?

Die laaste algehele verduistering oor Ghana het in 1947 plaasgevind. Theodore, wat toe 27 jaar oud was, sê: “Baie mense het destyds nog nooit ’n verduistering beleef nie, en hulle het dus nie presies geweet wat aangaan nie. Daarom het mense die gebeurtenis beskryf as ’n tyd ‘toe dit gedurende die dag nag geword het’.”

Publieke bewustheidsveldtogte

Die owerhede het met uitgebreide veldtogte begin om die publiek te waarsku teen die gevare wat dit inhou om gedurende die verduistering na die son te staar. Treffende plakkate in Togo het gewaarsku: “Beskerm jou oë! Jy kan blind word!”

Staatsamptenare het twee opsies beklemtoon. Eerstens, bly binnenshuis en kyk op televisie na die verskynsel. Tweedens, as jy buite is, moet jy ’n spesiale bril dra wat beskerming bied. Miljoene was vasgenael voor hulle televisie- of rekenaarskerms om die indrukwekkende beelde te sien. Maar skerms kon eenvoudig nie die opwindende atmosfeer vasvang wat deur die afwagting en opwinding net voor en gedurende die verduistering veroorsaak is nie. Kom ons herleef dit.

Afwagting neem toe

Dit was skynbaar net nog ’n tipiese oggend in Wes-Afrika—helder sonskyn en ’n wolklose hemel. Sou die verduistering werklik plaasvind? Terwyl die minute afgetik het en die verwagte tyd van die verduistering nader gekom het, het die waarnemers wat buite was, hulle bril opgesit en in die lug gestaar. Sommige het op hulle selfoon gepraat en kennisse op ander plekke gevra wat hulle kon sien.

Meer as 350 000 kilometer bo die waarnemers het die maan, hoewel ’n mens dit aanvanklik nie kon sien nie, onstuitbaar voortbeweeg na sy ontmoeting met die son. Skielik het dit as ’n dun, donker sekel verskyn en voor die son begin inbeweeg. Die opgewondenheid het toegeneem namate een waarnemer ná die ander dit gesien het.

Gedurende die eerste uur het waarnemers geen verandering in hulle onmiddellike omgewing opgelet nie. Maar namate die maan die son oorskadu het, het die atmosfeer verander. Die blou lug het donker geword. Die temperatuur het gedaal. Ligsensitiewe straat- en sekuriteitsligte het aangeskakel namate die oggend al donkerder geword het. Strate het leeggeloop. Winkels het toegemaak. Voëls het ophou tjirp, en diere het skuiling gesoek en gaan lê. Duisternis het heeltemal oorgeneem. Toe was daar algehele verduistering, en alles het stil geword.

’n Onvergeetlike verskynsel

Die sterre het begin skyn. Die son se pragtige korona (die buitenste deel van die son se atmosfeer) het soos ’n pêrelwit ligkrans om die swart maan verskyn. Glansende ligpunte, wat Baily se Kralea genoem word, kon om die buiterand van die maan gesien word toe die son deur valleie en onreëlmatighede op die maan se oppervlak skyn. Dit het soos ’n diamantring geskitter. ’n Skouspel van pienk en rooskleurige flitse was sigbaar in die chromosfeer (die laag onder die korona). “Dit was die verstommendste vertoning wat ek nog gesien het—’n wonderlike gesig!” het een waarnemer uitgeroep.

Die algehele verduistering het omtrent drie minute geduur. Toe het die son weer begin verskyn. Baie toeskouers het dit toegejuig. Die lug het helderder geword, en die sterre kon nie meer gesien word nie. Die onheilspellende atmosfeer het soos mis voor die son verdwyn.

Die maan is “’n getroue getuie in die hemelruim”. Daar kan dus eeue vooruit bereken word wanneer ’n verduistering gaan plaasvind (Psalm 89:37). Wes-Afrika moes byna 60 jaar wag om hierdie een te sien. Die volgende een wat in Wes-Afrika sigbaar sal wees, sal in die jaar 2081 plaasvind. Dalk sal jy die geleentheid hê om veel gouer ’n onvergeetlike verduistering in jou omgewing te sien.

[Voetnoot]

[Venster/Prent op bladsy 29]

’n Sonsverduistering ten tye van Jesus se dood?

Markus 15:33 sê: “Toe dit die sesde uur word, het daar ’n duisternis oor die hele land gekom, tot die negende uur toe.” Hierdie drie uur lange duisternis, van omtrent twaalfuur tot drie-uur die middag, was ’n wonderwerk. Dit kon nie ’n sonsverduistering gewees het nie. In die eerste plek duur die langste moontlike sonsverduistering op enige gegewe plek op die aarde omtrent sewe en ’n half minute. In die tweede plek het Jesus op die 14de dag van die maanmaand Nisan gesterf. Die eerste dag van Nisan word vasgestel deur die verskyning van die nuwemaan, wanneer die maan tussen die aarde en die son is en dit ’n verduistering kan veroorsaak. Teen die tyd dat die 14de dag van Nisan aanbreek, het die maan alreeds die helfte van sy omwenteling voltooi. Die aarde is dan tussen die son en die maan, wat die lig van die son nie versper nie, maar dit eerder ten volle weerkaats. Ons sien dus ’n volmaan, ’n volmaakte agtergrond vir die Herdenking van Jesus se dood.

[Prent]

Op 14 Nisan is die maan altyd byna vol of heeltemal vol

[Diagram/Kaart op bladsy 28, 29]

(Sien publikasie vir oorspronklike teksuitleg)

Die baan waarlangs die verduistering beweeg het

●

⇧

●

⇧

●

⇧ AFRIKA

BENIN ●

⇧

TOGO ●

⇧

GHANA ●

⇧

●

⇧

●

⇧

●

⇧

●

⇧

●

[Erkenning]

Kaart: Based on NASA/Visible Earth imagery

[Prent op bladsy 28]

Die algehele verduistering van 29 Maart 2006

[Prent op bladsy 28]

Spesiale brille wat beskerming bied, het dit vir waarnemers moontlik gemaak om die verduistering met hulle eie oë te sien