Is dit ontwerp?

Die toekan se snawel

◼ Die toekan van Sentraal- en Suid-Amerika kan nie baie goed vlieg nie, en daarom beweeg hy merendeels rond deur te hop. By party spesies klink die roep soos die kwaak van ’n padda—net harder. Trouens, dit kan in die oerwoud tot ’n kilometer ver gehoor word. Maar wat wetenskaplikes moontlik die verbasendste omtrent die toekan vind, is sy snawel.

Dink hieraan: By sommige toekans is die snawel meer as ’n derde van die voël se lengte. Dit lyk swaar, maar dit is nie. “Die oppervlak bestaan uit keratien, wat ook in vingernaels en hare voorkom”, verduidelik die materiaalwetenskaplike Marc André Meyers. “Dit bestaan eintlik uit etlike lagies piepklein, seshoekige plaatjies wat soos dakteëls oorvleuel.”

Die digtheid van die toekan se snawel is al met dié van ’n harde spons vergelyk. Sommige dele daarvan is hol, terwyl ander dele uit balkies en membrane bestaan. Die resultaat is ’n snawel wat lig maar besonder sterk is. “Dit is amper asof die toekan ’n deeglike kennis van meganiese ingenieurswese het”, sê Meyers.

Die struktuur van die toekan se snawel maak dit vir die voël moontlik om ’n harde slag te absorbeer. Wetenskaplikes meen dat die snawel vir ingenieurs in die lugvaart- en motorbedryf as ’n model kan dien. “Panele wat volgens die struktuur van die toekan se snawel gebou is, sal moontlik beter beskerming bied aan motoriste wat in ’n ongeluk betrokke is”, sê Meyers.

Wat dink jy? Het die toekan se sterk maar ligte snawel per toeval ontstaan? Of is dit ontwerp?

[Diagram/Prent op bladsy 17]

(Sien publikasie vir oorspronklike teksuitleg)

Hol binnekant

Sponsagtige struktuur