Moet jy na ’n tempel, heiligdom of kerk gaan om tot God te bid?

BAIE mense gaan gereeld na die een of ander godsdiensgebou om tot God te bid. Ander onderneem lang pelgrimstogte na sulke plekke. Dink jy dat jy na ’n tempel, heiligdom of kerk moet gaan om tot God te bid? Of dink jy dat jy te eniger tyd en op enige plek met hom kan praat? Wat sê die Bybel?

Aan die begin van die mensegeskiedenis was daar geen godsdiensgeboue nie. Ons eerste ouers het in ’n pragtige tuin gewoon (Genesis 2:8). Daar kon hulle met hulle Skepper, Jehovah God, kommunikeer. Later, toe die mensegesin groter geword het, het regverdige manne, soos Noag, “met die ware God gewandel”—en dit sonder die hulp van godsdiensgeboue (Genesis 6:9). Hulle was manne van gebed wat vir Jehovah lief was en sy goedkeuring geniet het.

God woon nie in handgemaakte geboue nie

Die getroue manne van ouds het geweet dat die Skepper van die aarde en die uitgestrekte heelal nie in handgemaakte geboue woon nie. “Sal God waarlik by die mens op die aarde woon?” het die wyse koning Salomo gevra. “Kyk! Die hemel, ja, die hemel der hemele, kan u nie bevat nie”, het hy tereg erken (2 Kronieke 6:18). Die eertydse Israeliete het wel ’n tabernakel en later ’n tempel gehad waar hulle vir jaarlikse godsdiensfeeste bymekaargekom het soos God se Wet vereis het (Eksodus 23:14-17). Maar hulle kon te eniger tyd tot God bid—wanneer hulle na hulle kuddes omgesien het, op hulle landerye gewerk het, tyd saam as ’n gesin deurgebring het of wanneer hulle alleen was.—Psalm 65:2; Matteus 6:6.

Net so kan ons te eniger tyd en op enige plek tot God bid. Ons voorbeeld, Jesus Christus, het dikwels op ’n stil, eensame plek gaan bid (Markus 1:35). Eenkeer het hy byvoorbeeld “uitgegaan na die berg om te bid, en hy het die hele nag in gebed tot God deurgebring”.—Lukas 6:12.

As ’n Jood het Jesus natuurlik getrou godsdiensfeeste by die tempel in Jerusalem bygewoon (Johannes 2:13, 14). Hy het nietemin voorspel dat die tyd sou kom wanneer die tempel nie meer die sentrum van ware aanbidding sou wees nie. Toe Jesus met ’n Samaritaanse vrou gepraat het naby ’n berg in Samaria, waar haar volk ’n tempel gehad het, het hy gesê: “Die uur kom wanneer julle die Vader nie op hierdie berg of in Jerusalem sal aanbid nie.” Toe het hy bygevoeg dat ware aanbidders “die Vader met gees en waarheid sal aanbid”.—Johannes 4:21, 23.

Ja, Jesus het nie die klem gelê op geboue nie, maar op ware aanbidding uit ’n opregte hart. Maar het dit beteken dat Jesus se volgelinge, wat later Christene genoem is, God nooit as deel van ’n groep sou aanbid nie? (Handelinge 11:26). Nee, en daar is goeie redes hiervoor.

God se volk is ’n geestelike gesin

God se ware knegte is ’n gesin—’n geestelike gesin (Lukas 8:21). ’n Goeie gesin doen baie dinge saam, soos om byvoorbeeld saam te eet. Dit versterk gesinsbande. Dieselfde geld in geestelike sin. Christelike vergaderinge is soos ’n geestelike feesmaal in die sin dat dit die innerlike mens voed en geestelike bande versterk. Die Christenapostel Paulus het geskryf: “Laat ons op mekaar ag gee om tot liefde en goeie werke aan te spoor en nie ons onderlinge vergadering nalaat soos party die gewoonte het nie, maar mekaar aanmoedig.”—Hebreërs 10:24, 25.

Ware aanbidders besef dus dat die gemeente ’n belangrike rol speel, want dit stel elke lid in staat om geestelike eienskappe aan te kweek wat ’n mens nie op jou eie in volle mate kan aankweek nie. Hierdie eienskappe sluit liefde, vergewensgesindheid, goedhartigheid, sagmoedigheid en vrede in.—2 Korintiërs 2:7; Galasiërs 5:19-23.

Waar het die vroeë Christene vir assosiasie en aanbidding vergader? Dikwels het hulle in huise bymekaargekom (Romeine 16:5; Kolossense 4:15). Byvoorbeeld, toe die apostel Paulus aan ’n mede-Christen geskryf het, het hy sy brief ook gerig aan “die gemeente wat in jou huis is”.a—Filemon 1, 2.

God se hedendaagse volk het eweneens nie swierige godsdiensgeboue nodig nie, maar plekke wat gerieflik is en groot genoeg is vir almal wat daar vergader. Jehovah se Getuies het sulke plekke, en hulle noem dit Koninkryksale. Trouens, daar is heel moontlik ’n Koninkryksaal in jou omgewing. Hierdie geboue is prakties en beskeie, en die vergaderinge wat daar gehou word, is eenvoudig—dit sluit sang, gebed en Bybelbesprekings in.

Jehovah se Getuies heg groot waarde aan die tye wanneer hulle alleen en intiem met God kan praat. Hulle bid dus elke dag, as gesinne en ook op hulle eie. “Kom nader aan God, en hy sal nader aan julle kom”, sê Jakobus 4:8.

[Voetnoot]

HET JY AL GEWONDER?

● Woon God in handgemaakte geboue?—2 Kronieke 6:18.

● Waar het Jesus ’n nag in gebed deurgebring?—Lukas 6:12.

● Waarom vergader ware aanbidders?—Hebreërs 10:24, 25.

[Lokteks op bladsy 15]

Moet jy by ’n sekere plek gaan bid sodat God na jou gebede sal luister?